ALMANCADA ÖNEKLİ FİİLLER: “EIN “ ÖNEKİ ÖRNEĞİNDE BİR İNCELEME

Önekli fiiller Almancada çok yaygındır. Ancak yabancı dil olarak Almanca öğretiminde yeterince ele alınmamaktadır. Bu durum Almanca öğrencilerinin sözcük dağarcığında ve dil kullanımında sorunlara neden olmaktadır. Gözlemler Almanca öğrencilerinin çoğunlukla yalnızca temel fiilleri öğrendikleri ve önekli fiillerin olanaklarından yararlanmadıklarını göstermektedir. Bu çalışmanın amacı Almancadaki önekli fiilleri “ein” öneki örneğinde incelemektir. Almancada önekli fiiller ikiye ayrılır; öneki ayrılan fiiller ve ayrılmayan fiiller. “Ein” ayrılan önektir ve birleştiği temel fiilin hem sözdizimsel hem de anlamsal özelliğini etkilemektedir. Sözdizimsel olarak temel fiilin istemi ve değerliğinde değişimlere neden olmaktadır. Anlam bakımından temel fiile bir şeyin içine doğru yönelme, içine girme, içine yerleştirme ve yeni bir duruma geçme gibi özellikler kazandırmaktadır. “Ein” önekli fiiller bu özelliklerine göre sınıflandırılmış, Türkçe karşılıkları yazılmış ve örnek tümcelerle gösterilmiştir. Çekimli bir dil olan Almanca ile sondan eklemeli bir dil olan Türkçenin yapısal farklılıkları nedeniyle bu tür çalışmaların Almanca öğrencileri için yararlı olacağı öngörülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Önekli fiiller, ayrılmayan fiiller, “ein” öneki, sözcük yapımı, Almanca

PDF

___

Bağatır, G. Balcı, T.,Wegener, R., Kaçar, E., Balcı, H. (2016). “Die Relevanz Der Verbalen Präfixbildungen Im Daf-Unterricht ” Turkish Studies -International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic-, 11/3, p. 389-404.
Balcı, T., Aksöz, A.S., Serindağ, E. (2010): Almanca Önekli Eylemler Sözlüğü: Wörterbuch deverbaler deutscher Verbpräfigierungen. Adana: Ulusoy Matbaası.
Buβmann, H. (2002). Lexikon der Sprachwissenschaft. Stuttgart: Alfred Kröner Verlag
Duden Band 4 (1995). Duden “Grammatik der deutschen Gegenwartssprache”. Mannheim: Dudenverlag
Eichinger, L. M. (2000). Deutsche Wortbildung Eine Einführung. Tübingen: Gunter Narr Verlag.
Engel, U. (1996). Deutsche Grammatik. Heidelberg: Julius Groos Verlag
Erben, J. (2000). Einführung in die deutsche Wortbildungslehre. Berlin: Erich Schmidt Verlag.
Fleischer, W. ve Barz, I. (2012). Wortbildung der deutschen Gegenwartssprache. Berlin: Walter de Gruyter.
Helbig, G. ve Buscha, J. (1988). Deutsche Grammatik. Ein Handbuch für den Ausländerunterricht. Leibzig: Veb Verlag Enzyklopädie
Lohde, M. (2006). Wortbildung des modernen Deutschen: ein Lehr- und Übungsbuch. Thübingen: Günter Naar Verlag.
Mater, E. (1966): Deutsche Verben 1, Alphabetisches Gesamtverzeichnis. Leipzig: Bibliographisches Institut.
Mungan, G. (1986). Die semantische Interaktion zwischen dem präfigierenden Verbzusatz und dem Simplex bei deutschen Partikel- und Präfixverb. Frankfurt: Peter Lang Verlag.
Paul, H. (1966). Deutsches Wörterbuch. 5. Auflage. Tübingen: Max Niemeyer Verlag.
Ülkü, V. (1980). Affixale Wortbildung im Deutschen und Türkischen Ein Beitrag zur deutsch-türkischen kontrastiven Grammatik. Ankara: Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yayınları.
Ülkü, V. (1993). Almanca-Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yay