KONYA İLİ ÖRNEĞİNDE ÇOCUK SUÇLULUĞU ÜZERİNEKRİMİNOLOJİK BİR İNCELEME

Sapma, suç ve bunların toplumsal yansımaları hayatımızda ağırlık dereceleri hissedilir şekilde karşımıza çıkan olgulardır. Özellikle aile yapısında meydana gelen değişimler ile suç -özelde çocuk suçluluğu- tartışılması ve üzerinde dikkatle çalışılması gereken bir konudur. Çocuk ve aile toplumun temel taşları olup buralarda meydana gelen ufak bir kırılma toplumun tamamına yayılmaktadır. Bu bağlamda kriminolojik bir perspektiften sapma, suç ve suça sürüklenen çocuk kavramları ile çocuk suçluluğuna ilişkin teoriler incelenmiş, istatistikî veriler ile aile yapıları ve suç arasındaki bağlantılar Konya özelinde 2017 verileri dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Araştırma Konya‘nın bulunduğu coğrafi konumu, toplumsal yapısı dikkate alınarak hazırlanmıştır. Suça sürüklenmiş çocukların aile yapısı incelenmiş, bunun suçluluğa etkisi tartışılmış ve sonuç bölümünde 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun uygulamasına dair önerilerde bulunulmuştur.

A CRIMINOLOGICAL STUDY ON CHILDREN'S CRIMINAL IN THE CASE OF KONYA

Deviations, crime and their social reflections are the phenomena that can be felt in our lives. In particular,changes in the family structure and crime -in particular juvenile delinquency- are a matter of discussion andneed to be studied carefully. Children and family are the cornerstones of the society and a small break in theseareas is spreading throughout the society. In this context, a criminological perspective; the concepts ofdeviation, crime and juvenile delinquency and the theories of juvenile delinquency and the links between thefamily and the crime were evaluated by considering the data of 2017 in Konya. The geographical location ofthe research, Konya, was chosen considering the social structure. The family structure of the children who were brought to crime, its effect on guilt discussed and suggestions on the implementation of the ChildProtection Law were made in the conclusion section.

___

  • Adalet Bakanlığı Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğü, Adalet İstatistikleri 2017, http://www.adlisicil.adalet.gov.tr/adaletistya.html (E.T:10 Mayıs 2019)
  • AKALIN, Nejat, “Çocuğun Suça İtilmesinde Toplumsallaşma Öğelerinin Etkisi”, 1. İstanbul Çocuk Kurultayı Bildiriler Kitabı, İstanbul Çocukları Vakfı Yay., İstanbul, 1999.
  • AKERS, Ronald L. & Christine S. Sellers, Criminological Theories, Oxford University Press, New York, 2009.
  • ASLAN, M. Yasin, “Çocuk Suçluluğu Hakkında Uluslararası ve Ulusal Hukuk Düzenlemeleri”, Ankara Barosu Dergisi, 66/4, Güz 2008, ss. 88-96.
  • AVCI, Müjdat, “Tutuklu Çocuklar Üzerine Bir Araştırma: Çocukların Suça Yönelmesinde Etkili Olan Toplumsal Nedenler ve Çözüm Önerileri” Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2008, 11(1), 49-73.
  • AYAN, Sezer, Suçlu kim? Türkiye’de Çocuk Suçluluğu, Ütopya Yay., Ankara, 2011.
  • BAL, Hüseyin, Çocuk Suçluluğu, Fakülte Kitabevi, Isparta, 2004.
  • BALCI, Hakan, Çocuk Suçluluğu ve Toplumsal Nedenleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya, 2011.
  • BOZKURT, Veysel, Değişen Dünyada Sosyoloji. Ekin Yay., Bursa, 2012.
  • CAN, Sibel Özdemir, Kamu Politikası Analizi Çerçevesinde Türkiye’de Çocuk Suçluluğu ile Mücadele, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara, 2018.
  • CANTÜRK, Gürol, “Çocuk Suçluluğunda Adli Psikiyatrik Değerlendirme” Sted Dergisi, 2005, 14(2), ss. 31-34.
  • CEVİZCİ, Ahmet, Felsefe Sözlüğü, Paradigma Yay., İstanbul, 2005.
  • CLASTRES, Pierre, Şiddetin Arkeolojisi, çev. Sarp Tuna, Nora Yay., İstanbul, 2017
  • COŞAR, Yakup, “Kentleşen Türkiye‟de Çocuk Suçluluğu”, TBB Dergisi, 2005, S. 56, s.289-290.
  • DEMİRBAŞ, Timur, Kriminoloji, Seçkin Yay., Ankara, 2016.
  • DOLU, Osman, Suç Teorileri: Teori, Araştırma ve Uygulamada Kriminoloji, Seçkin Yay., Ankara, 2010.
  • DÖNMEZER, Sulhi, Kriminoloji, Beta Basım Yayım, İstanbul, 1994.
  • DURKHEİM, Emile, Sosyolojik Yöntemin Kuralları, çev. Cenk Saraçoğlu, Bordo Siyah Klasik Yay., İstanbul, 2008.
  • ERKAN, Rüstem, Kentleşme ve Sosyal Değişme, Bilimadamı Yay., Ankara, 2010.
  • FOUCAULT, Michel, Akıl Hastalığı ve Psikoloji, çev. Emre Bayoğlu, Ayrıntı Yay., İstanbul, 2017.
  • GİDDENS, Anthony, Sosyoloji, çev. Hüseyin Özel, Kırmızı Yay., İstanbul, 2012.
  • GÖKPINAR, Mahmut, “Sosyal Ve Kriminal Boyutlarılya Çocuk Suçluluğu”, TBB Dergisi, 72, 2007, ss. 206-233.
  • İÇLİ, Tülin Günşen, Kriminoloji, Martı Kitap ve Yayınevi, Ankara, 2004.
  • KONGAR, Emre, 21. Yüzyılda Türkiye, Remzi Kitabevi, İstanbul, 2008.
  • KONGAR, Emre, Türkiye Üzerine Araştırmalar, Remzi Kitabevi, İstanbul, 1996.
  • KOYUNCU, Ahmet, Kentin Yeni Misafirleri Suriyeliler, Çizgi Yay., Konya, 2014.
  • KÖNİ, Burhan, “Kriminoloji”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 11/2, 1956, ss. 76-90.
  • MARSHALL, Gordon, Sosyoloji Sözlüğü, Bilim ve Sanat Yay., Ankara, 2005.
  • MUŞ, Ekrem (ed.), Kriminoloji Suç Teorileri ve Uygulamalar, Karınca Yay., Ankara, 2016.
  • PİQUERO, Alex R. (ed.), The Handbook of Criminological Theory, Wiley Blackwell, West Sussex, 2016.
  • SİPAHİ, Esra Banu, Suç Korkusu: Türkiye Kentlerinde Bir Alan Araştırması, Çizgi Yay., Konya, 2016.
  • SLATTERY, Matrin, Sosyolojide Temel Fikirler, Sentez Yay., Bursa, 2010.
  • SOKULLU-AKINCI, Füsun, Kriminoloji, Beta Basım Yayım, İstanbul, 2002.
  • SOYASLAN, Doğan, Kriminoloji, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yay., Ankara, 1998.
  • TAYLAN, Hasan H., Televizyonla Yetişmek: Televizyon Şiddetinin Etkileri Üzerine Bir Araştırma, Çizgi Yay., Konya, 2011.
  • TOĞÇUOĞLU, Tuba, “Kriminoloji için Disiplin Çağrısı”, CHKD, c. 2, S. 1-2, 2014, ss. 241-268
  • TOPRAK, Ufuk, “Çocuk Suçluluğunun Karakteristik ve Yapısal Özellikleri”, TBB Dergisi, 2011 (95), 313-330.
  • UNICEF, Türkiye‟de Çocukların Durumu Raporu 2011 http://abdigm.meb.gov.tr/projeler/ois/egitim/032.pdf, (E.T: 29 Mayıs 2019)
  • WALLACE, Ruth A. ve Wolf, Alison, Çağdaş Sosyoloji Kuramları, Doğu Batı Yay. Ankara, 2012.