ZÜLEYHA YILDIRIM YAKAR, Mustafa ALBAYRAK

Basamaklı Öğretim Yönteminin Öğrencilerin Bilişsel Öğrenme Düzeylerine Etkisi

Bu araştırmanın amacı; matematik dersinde uygulanan Basamaklı Öğretim Yönteminin (BÖY) öğrencilerin bilişsel öğrenme düzeylerine etkisini incelemektir. Araştırmanın katılımcıları, bir devlet ortaokulunda öğrenim gören 107 altıncı sınıf öğrencisidir. Araştırmada sontest kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Alan ölçme konusu 4 hafta süreyle deney grubunda BÖY’e dayalı olarak, kontrol-1 ve kontrol-2 gruplarında ise düz anlatım ve soru-cevap yöntemleri kullanılarak işlenmiştir. Tüm gruplara deneysel işlem sonrasında araştırmacı tarafından geliştirilen Bilişsel Öğrenme Düzeyi Testi sontest olarak uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, BÖY’ün anlama ve kavrama basamaklarını içeren1.bilişsel seviyede ve analiz etme, değerlendirme ve yaratma basamaklarını içeren 3.bilişsel seviyede düz anlatım ve soru-cevap yöntemlerine göre daha etkili olduğu belirlenmiştir. Deney, kontrol-1 ve kontrol-2 gruplarının uygulama basamağının yer aldığı 2. bilişsel seviye puanlarında ise anlamlı farklılık tespit edilmemiştir.

Anahtar Kelimeler:

Basamaklı Öğretim Yöntemi, bilişsel öğrenme düzeyi, matematik öğretimi

The Effect of the Layered Curriculum Method on the Students’ Cognitive Learning Levels

The purpose of this research is to examine the effect of the Layered Curriculum Method on the students’ levels of cognitive learning. The participants of the study were 107 students who studied in a state secondary school. The quasi-experimental research design with post-test and paired control group was used in the study. The subject of area measurement was taught to the study group based on the Layered Curriculum Method but with the lecture and question-answer methods in controls group for four weeks. At the end of the application, levels of cognitive learning test was applied to experiment group and to control groups as posttest. According the data, it is indicated that Layered Curriculum Method is more effective on the students’ the first cognition level based on the remembering and understanding stages and the third cognition level based on the analyzing, evaluation and creation stages. But there could not be found any significant difference among groups in terms of the second cognitive level based on the applying stage.

Keywords:

Layered Curriculum Method, cognitive learning levels, mathematics education,

PDF

___

Anderson, L.W. (Ed.), Krathwohl, D.R.(Ed.), Airasian, P.W.,Cruikshank, K.A., Mayer, R.E., Pintrich, P.R., Raths, J., ve Wittrock, M.C. (2001). Öğrenme öğretim ve değerlendirme ile ilgili bir sınıflama: Bloom’un eğitimin hedefleri ile ilgili sınıflamasının güncelleştirilmiş biçimi (Çeviri: Durmuş A.Ö., 2010.). Ankara: Pegema Yayıncılık.
Anderson, K. M. (2007). Tips for teaching: Differentiating instruction to include all students. Preventing School Failure, 51(3), 49-54.
Aydın, N. & Yılmaz, A. (2010). Yapılandırıcı yaklaşımın öğrencilerin üst düzey bilişsel becerilerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 57-68.
Aydoğuş, R. (2009). İlköğretim 6. ve 7. sınıf fen ve teknoloji dersinde basamaklı öğretim yönteminin akademik başarıya etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
Başbay, A. (2006). Basamaklı öğretim programıyla desteklenmiş proje tabanlı öğrenmenin sürece, öğrenen ve öğretmen görüşlerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Biçer, S. (2011). Fen ve teknoloji dersinde basamaklı öğretim yönteminin öğrenci başarısına, kalıcılığa ve tutumlarına etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Bloom, B. S., (1979). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme, Çev.: Durmuş Ali Özçelik. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (7. Baskı). Ankara: PegemA Yayınları.
Coştu, B., Karataş, F. Ö. & Ayas, A. (2003). Kavram öğretiminde çalışma yapraklarının kullanılması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(14), 33-48.
Köksal, S. M. (2006). Kavram öğretimi ve çoklu zekâ teorisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(2), 473-480.
Demirel, Ö., Şahan, H. H., Ekinci, N., Özbay, A. & Begimgil, A. M. (2006). Basamaklı öğretim programının süreç ve ürün açısından değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 172, 72-90.
Demirel, Ö. (2010). Eğitimde program geliştirme (12.baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Ertürk, S. (1994). Eğitimde program geliştirme (8. baskı). Ankara: Meteksan A.Ş.
Kılınçaslan, H., & Şimşek Özdemir, P. (2015). Effects of curriculum layered and creative drama methods on 6th grade “Force and Motion” unit on achievement, attitude and retention. Education and Science, 40(180), 217-245.
Koç, E. G. & Demirel, M. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 629-661.
Koç, E. S. & Şahin, A. E. (2014). Çoklu zekâ kuramı ile desteklenmiş olan basamaklı öğretim programının öğrenci erişisine ve kalıcılığa etkisi. Eğitim ve Bilim, 39(174), 286-296.
Lasovage, A. J. (2006). Effect of using a layered curriculum format of ınstruction in a high school environmental science energy unit. Michigan State University.
Latesky, C. (2008). Layered curriculum, Bloom’s Taxonomy and inquiry: how well do they fit together? [Bu çalışma www.help4teachers.com/carrielpaper.doc. adresinden Ocak 2015’de alınmıştır].
Levy, H. M. (2008). Meeting the needs of all students through differentiated ınstruction: Helping every child reach and exceed standards. Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 81, 161-164.
Maurer, L. A. (2009). Evaluating the use of layered curriculum and technology to increase comprehension and motivatıon in a middle school classroom. Michigan State University, Master of Science. Interdepartmental Physical Sciences. ProQuest llc umı microform 1471872.
Noble, T. (2004). Integrating the revised Bloom'sTaxonomy with multiple intelligences: A planning tool for curriculum differentiation. Teachers College Record, 106, 193-211.
Nunley, K. F. (1998). Layered Curriculum, in a nutshell [Bu çalışma http://www.help4teachers.com/nutshell.htm. adresinden Şubat 2015’te edinilmiştir].
Nunley, K. F. (2002). Active research leads to active classrooms. Principal Leadership, 2(7), 53-56.
Öner, Ü. (2012). Sosyal bilgiler dersinde çoklu zekâ kuramı destekli basamaklı öğretim programının öğrencilerin akademik başarısına, tutumlarına ve kalıcılığa etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Senemoğlu, N. (2011). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
Şişman, M.,Acat, B. M., Aypay, A. & Karadağ, E. (2011). TIMSS 2007 ulusal matematik ve fen raporu: 8. Sınıflar. Ankara: EARGED Yayınları.
Tekindal, S. (2000). Klasik yazılı sınavla ve çok sorulu testle elde edilen ölçümlerin güvenirlik ve geçerliği. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 38- 46.
Turan, İ. (2002). Lise coğrafya derslerinde kavram ve terim öğretimi ile ilgili sorunlar. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 67-84.
Yıldırım, H. H., Yıldırım, S., Ceylan, E. & Yetişir, M. İ. (2013, Mayıs). Türkiye Perspektifinden TIMSS 2011 Sonuçları. Türk Eğitim Derneği Tedmem Analiz Dizisi I, Ankara.
Yılmaz, F. (2010). Fen ve teknoloji dersinde basamaklı öğretim programı uygulamaları. Yayınlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Yücel, C., Karadağ, E., & Turan, S. (2013, Şubat). TIMSS 2011 ulusal ön değerlendirme raporu. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitimde Politika Analizi Raporlar Serisi I, Eskişehir.