OSMANİYE HALK HEKİMLİĞİNDE OCAKLAR VE BUNLARA BAĞLI UYGULAMALAR1

Türk halk kültürü üzerine yapılan çalışmalar içerisinde halk hekimliğinin önemli bir yeri vardır. Anadolu insanı geçmişten günümüze karşılaştığı çeşitli hastalıkların tedavileri konusunda sık sık halk hekimliğine bağlı tedavi yollarına başvurmuştur. Günümüzde modern tıbbın yanında alternatif tıp diye de adlandırabileceğimiz halk hekimliği uygulamaları sürdürülmektedir. Halkımız çoğu zaman daha kolay erişilebilir olması veya modern tıbbın çözüm bulamadığı durumlarda alternatif yöntemlere yönelebilmektedir. Ocaklar halk hekimliğinde çeşitli hastalıkların tedavisinde sık başvurulan tedavi yöntemlerindendir. Ocak kavramı halk hekimliği uygulamaları içerisinde dikkate değer bir özellik gösterir. Çeşitli hastalıkları, çoğu zaman eski kültür izlerini de taşıyan, kendine özgü yöntemlerle tedavi eden kişi olarak tanımlanabilecek ocaklara birçok yöremizde rastlanmaktadır. Osmaniye yöresi de halk hekimliği ve dolayısıyla ocak geleneğinin devam ettirildiği yörelerimizden biridir. Bu çalışmada Osmaniye yöresindeki ocaklık geleneği tanıtılacak ve yöredeki sağaltma ocaklarındaki uygulamalar sıralanacaktır. Ayrıca bu gelenek kültürel değişim ve gelişim açısından da değerlendirilecektir.

OCAKS AND THEIR APPLICATIONS IN OSMANİYE FOLK MEDICINE

In studies on Turkish folk culture it has an important place in folk medicine. Anatolian people for treatment of various diseases in the past to the present experience has resorted to frequent road contained in the folk medicine treatment. Today, alternative medicine alongside modern medicine, he might be called folk medicine practices are under way as well. Our people often are unable tofind a solution to modern medicine or turn to alternative methods can be more easily accessible. The concept is note worthy that in ocak folk medicine practices. Several diseases, often bearing the traces of ancientcultures, thefurnace can be defined as people who treated us with a unique method is found in many regions. Osmaniye region is one of ou rregion as well as continuing the tradition of folk medicine and thus ocak. This study will be presented on the Osmaniye region ocak tradition and will be ranked applications in thetreatment furnace in the region. Moreover, this tradition will be evaluated in terms of cultural change and development.

PDF

___

Acıpayamlı, O. (1969). Türkiye folklorunda halk hekimliği ve özellikleri, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, C. XXVI., s.1-9.
Acıpayamlı, O. (1989). Türkiye folklorunda halk hekimliğinin morfolojik ve fonksiyonel yönden incelenmesi. Türk Halk Hekimliği Sempozyumu Bildirileri, s.1-9.
Araz, R. (1995). Harput'ta eski Türk inançları ve halk hekimliği. Ankara: AKM Yayınları.
Artun, E. (2013). Türk halkbilimi. Adana: Karahan Kitabevi.
Ayhan, A. (1996). Balıkesir halk hekimliğinde sağaltma ocakları ve usulleri. III. Milletlerarası Türk Halk Edebiyatı ve Folkloru Kongresi Bildirileri, s.247-264.
Boratav, P. N. (1999). 100 soruda Türk folkloru. İstanbul: Gerçek Yayınevi. Çağlar, T. A. (1992). Türklerde ocak kültürü. İçel Kültürü, Yıl 6, Sayı 24, s.24-25.
Duvarcı, A. (1990). Halk hekimliğinde ocaklar. Milli Folklor, C.1, S.7, s. 34-39.
Elıade, M. (1999). Şamanizm. Çeviren: İsmet Birkan, Ankara: İmge Kitabevi.
Evren, A. (1951). Konya'da ocaklar, ırvasalar, tekkeler. Türk Folklor Araştırmaları, No: 28, Yıl 3, Cilt 2, s. 439.
Evren, A. (1952). Konya'da ocaklar, ırvasalar, tekkeler. II. Türk Folklor Araştırmaları, No: 30, Yıl 3, Cilt 2, s. 476-477.
İvgin, H. (1981). Bir ocaklı ve üç hastalığın sağaltma yöntemleri. Türk Folkloru, S. 22, s. 17-18.
Oğuz, B. (2005). Türkiye halkının kültür kökenleri 5. İstanbul: Anadolu Aydınlanma Vakfı Yayınları.
Öger, A. (2010). Tarsus ve çevresinde sağaltma ocakları ve bunlara bağlı uygulamalar. Turkish Studies, Volume 5/1 Winter, s. 1231-1246.
Öngel, G. (1997). Denizli halk hekimliğinde ocaklar. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.