ÖĞRETMENLERİN YAŞAM BOYU ÖĞRENME EĞİLİMLERİNİN İNCELENMESİ

Yaşam boyu öğrenme, bireyin hayatı boyunca sürekli öğrenme eğilimleri içerisinde olması olarak ifade edilebilir. Öğretmenler, toplum yaşamına yön veren bireyler olarak düşünüldüğünde, öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterliklerine sahip olmaları önem arz etmektedir. Bu kapsamda, araştırmanın amacı, öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini incelemektir. Araştırmanın evrenini 2014-2015 öğretim yılında Milli Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda görev yapan öğretmenler oluştururken, örneklemini ise bu okullardan yansız küme örneklemi yoluyla seçilen 73 öğretmen oluşturmaktadır. Nicel yaklaşımı esas alan bu çalışma, betimsel bir çalışmadır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak "Kişisel Bilgi Formu" ve Yaman (2014) tarafından geliştirilen "Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği" kullanılmıştır. Ölçeğin güvenirliği tespit edilmiş ve Cronbach Alpha katsayısı 0.94 olarak bulunmuştur. Araştırmada istatistiksel tekniklerden, bağımsız örneklemler t testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (One-Way Anova) kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi sonucunda, öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin, cinsiyete, öğrenim düzeyine, mezun olunan fakülteye ve görev yapılan okul türüne göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı, mesleki kıdeme göre ise anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir. Bu farklılığın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek amacıyla Scheffe Testi yapılmıştır. Scheffe Testi sonucuna göre mesleki kıdemi 11-15 yıl ile 20 yıldan yukarı olan öğretmenler arasında anlamlı farklılık olduğu ve bu farklılığın da mesleki kıdemi 20 yıldan yukarı olan öğretmenler lehine olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin genel olarak yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin yüksek olduğu tespit edilmiştir

EXAMINATION OF TEACHERS' LIFELONG LEARNING TENDENCIES

Lifelong learning can be expressed as an individual's being in continuous learning tendency during his/her life. When teachers are considered as people shaping community life, it is important for them to have lifelong learning competences. In this context, aim of the research was studying teachers' lifelong learning tendency. While population of the research included teachers working at schools under the authority of Ministry of Education in 2014-2015 academic year, the sample consisted of 73 teachers selected randomly via unbiased cluster sampling method. This study which is based on quantitative approach is a descriptive study. In the study were "Personal Information Form" and "Lifelong Learning Tendency Scale" developed by Yaman (2014) applied as data collection tools. Reliability of the scale was assured, and Cronbach's Alpha coefficient was found as 0.94. Independent samples T-test and One-Way Anova - among statistical techniques - were applied in the research. As a result of data analysis, it was found out that while teachers' lifelong learning tendency did not differ statistically in terms of gender, educational background, faculty of graduation and type of school being worked, it was statistically different in terms of professional seniority. Scheffe Test was used to determine the groups in which this difference appeared. According to the result of Scheffe Test, it was understood that there was a significant difference between teachers whose professional seniority was 11-15 years and the ones whose was more than 20 years in favor of the latter. It was determinedhave high generally teachers' lifelong learning tendency.

PDF

___

Arcuria, P. (2011). Assessing postsecondary students' orientation toward lifelong learning. Arizona: Arizona State Universty. (Master Thesis).
Aspin, D. N. and Chapman, J. D. (2000). Lifelong learning: concepts and conceptions. International Jorunal of Lifelong Education, 19(1), 2-19.
Avrupa Birliği Komisyonu. (2006). Recommendation of the European parliament and of the council on key competences for lifelong learning. Erişim Tarihi: 20 content/EN/TXT/?uri=celex:32006H0962 2016. http://eur-lex.europa.eu/legal
Budak, Y. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve ilköğretim programlarının hedeflemesi gereken insan tipi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(3), 693-708.
Candy, P. C. (1994). Lifelong learning and information literacy. Report for US. National Commision on Libraries and Information Science and National Forum on Information Literacy.
Coşkun, D. Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
Coşkun, D. Y. ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
Demirel, M. (2008). Yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: öğrenmeyi öğrenme. 2. Ulusal Eğitim Psikolojisi Sempozyumu. Kültür Üniversitesi, 22-23 Mart 2008, İstanbul. Öğrenme ve Öğrenme Bozuklukları, 133-145.
Demirel, M. ve Akkoyunlu, B. (2010). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve bilgi okuryazarlığı öz yeterlilik algıları. 10 th. International Educational Tecnollogy Conference, (26-28 Nisan, 2010), Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul, Proceeding Book, Volume 2, 1126-1133.
Dineveski, D., and Dineveski, I. V. (2004). The concepts of universty lifelong learning provision in Europe. Transition Studies Review, 13 (3), 227-235.
Epçaçan, C. (2013). Yaşam boyu öğrenme becerilerinin ders kitaplarında yer alma düzeyine örnek bir inceleme. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 353-379.
Gencel, E. İ. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim Dergisi, 38(170), 237-252.
Gününç, İ., Odabaşı, H. F. ve Kuzu, A. (2012). Yaşam boyu öğrenmeyi etkileyen faktörler. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2), 309-325.
Jarvis, P. (2010). The routledge international handbook of lifelong learning. USA: Routledge Publishing.
Karakuş, C. (2013). Meslek yüksek okulu öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. Journal of Research in Education and Teaching, 2(3), 26-35.
Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kılıç, H. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri (Denizli ili örneği). Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Kılıç, H. ve Tuncel, A. Z. (2014). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Uluslarası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4(7), 25-37.
Konokman, Y. G. ve Yelken, Y. T. (2014). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine ilişkin algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 267-281.
Oral, B. ve Yazar, T. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin algılarının çeşitili değişkenlere göre incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(52), 1-11.
Pepin, L. (2007). The history of EU cooperation in field of education and training how lifelong learning became a strategic objective. European Journal of Education, 42(1), 121-132.
Rausch, A. S. (2003). Acase of lifelong in Japan: objectives cirriculum, accountability and visibility. International of Lifelong Education, 22(5), 518-532.
Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin yaşan boyu öğrenme yeterlilikleri düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(16), 394- 417.
Şahin, M., Akbaşlı, S. Ve Yanpar, Y. T. (2010). Key competences for lifelong lerarning: the case of prospective teachers.Educational Research and Reviev, 5(10), 545-556.
Yaman, F. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır il örneği). Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).