Bu çalışma geçmişten bugüne kırsal alanın yapısal problemlerinin sürdüğü ve küresel kapitalizmle girdiği yoğun bütünleşme ilişkisi içerisinde hatırı sayılır bir kırsal çatışmanın içerisine düşen Arjantin’de, köylü örgütlenmelerinin ortaya çıkış koşullarını ve kazandığı müzakere etme kapasitesini ele almaktadır. Tekelleşen kırsal kapitalizmin ve doğal kaynakların metalaştırılması sürecinin Dünya’da gelişmiş ülkelerin periferisinde kalan pek çok ülkede belli başlı sorunları gündeme taşıdığı görülmektedir: toprak gaspları, tarımsal sermayenin merkezileşmesi, kimyasallaşan tarımsal üretim ve çevrenin tahribatı. Tüm bu sorunlar hukuki çatışmalardan silahlı çatışmalara kadar genişleyen bir yelpazede Arjantin kırsalında çok sayıda uyuşmazlığı görünür kılmaktadır. Arjantin’de endüstriyel kırsal kapitalizmin nüfuzu ve bunun neoliberal kamu politikaları ile desteklenmesi ise köylüyü yeni bir kimlik inşa etmek zorunda bırakmakta ve mücadeleyi örgütlü ve aynı zamanda küresel kılmaktadır. Bu çalışma Arjantin kırsalını örgütlü hale getiren dinamikleri ele alırken, endüstriyel kırsal kapitalizmin etki düzeyini ve devletin bu ilişkiler içerisindeki konumunu çeşitli veriler ve olaylarla ortaya koymaktadır. Nihayet kırsalı benzer sınıfsal ve yapısal problemlere sahip ve metalaştırılmayı bekleyen pek çok çevre ülkesi için Arjantin örneğinin belli bir bakış açısı kazandırması olasıdır.