Kamu Çalışanlarının Turizm Değerlerine Yönelik Farkındalıklarının İncelenmesi: Şırnak Örneği

Bu araştırmanın temel amacı, Şırnak’ta yaşayan kamu çalışanlarınınŞırnak’ın sahip olduğu turizm değerlerine dönük farkındalığını inceleyerek,insanların yaşadıkları şehirlerdeki değerlerin bilincinde olup olmadığıhakkında bir durum tespiti yapmaktır. Araştırmada nitel yöntemdenyararlanılmıştır. Bu sebeple, veri toplama tekniği olarak yapılandırılmışgörüşme kullanılmıştır. Görüşme formunda birbiriyle ilişkili 4 sorubulunmaktadır. Veriler 15.12.2017-15.01.2018 tarihleri arasında, yüzyüzegörüşmelerle toplanmıştır. Araştırmaya toplamda 57 kişi katılmıştır. Veriler,içerik analizine tabi tutulmuştur. Yapılan analiz sonucunda, katılımcılarınŞırnak’ın doğal, kültürel, tarihi ve dini değerleriyle ilgili bir farkındalığa sahipolduğu tespit edilmiştir. Ancak katılımcıların farkındalıklarının yetersiz olduğusonucuna varılmıştır.

An Analysis towards Public Employees’ Awareness of Tourism Values: Case of Şırnak

The main purpose of this research is to examine the awareness of the public employees living in Şırnak towards the tourism values that Şırnak has and to determine whether people are aware of the values in the cities they live in. We used qualitative method in the research. Therefore, in the study, we used structured interview as data collection technique. The interview form consisted of 4 interrelated questions. A total of 57 people participated in the research. We collected the data between 15.12.2017-15.01.2018 and through face-to-face interviews and subjected the collected data to content analysis. Consequently, we determined that the participants have an awareness of Şırnak's natural, cultural, historical and religious values, though inadequate.

PDF

___

Akkuş, G., Karaca, Ş. ve Polat G. (2015). Miras Farkındalığı ve Deneyimi: Üniversite Öğrencilerine Yönelik Keşifsel Bir Çalışma. Akademik Bakış Dergisi, 50, 71-81.
Akpınar, E. (2004). Doğu Anadolu Bölgesi’nde Alternatif Turizm Merkezi Olmaya Aday Bir İlçe: Kemaliye. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (2), ss. 207-236.
Barutçugil, İ. (1986). Turizm Ekonomisi ve Turizmin Türk Ekonomisindeki Yeri. İstanbul: Beta Basım Yayın Dağıtım.
Bayazıt, Ş. (2017). Yerel Halkın Kruvaziyer Turizmi Farkındalığına Yönelik Uygulamalı Bir Çalışma: Bodrum Örneği. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 1 (2), 151-169.
Buluk, B. (2017).”Turizm Lisans Öğrencilerinin Kültürel Miras Farkındalıkları: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Örneği”. Uluslararası Turizm ve Kültürel Miras Kongresi. Muğla: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi.
Çelik, S. ve Aydın, H. (2017). “Şırnak’ta Kültür ve Turizm Sorunları ile Çözüm Önerileri”. Şırnak 2023 Vizyon Çalıştayı. Şırnak: Şırnak Üniversitesi.
Çelik, S., Coşkun, E. ve Öztürk, E. (2013). Şehri Nuh’un (Şırnak) Kırsal Turizm Açısından Değerlendirilmesi. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 3 (2), ss. 21-28.
Çetin, T. ve Gürgil, F. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Bartın’ın Doğal ve Kültürel Turizm Değerlerine Yönelik Farkındalıkları. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (4), ss. 255-274.
Çoban, A., Durmuş, G. ve Karaca, S. (2015). “Üniversite Öğrencilerinin Amasya’nın Doğal ve Kültürel Turizm Değerlerine Yönelik Farkındalıkları.” III. Uluslararası Geçmişten Günümüze Merzifon ve Amasya Yöresi Sempozyumu. Amasya: Amasya Üniversitesi.
Daştan, H. (1999). Çevre Koruma Bilinci ve Duyarlılığın Oluşmasında Eğitimin Yeri ve Önemi (Türkiye Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Dinç, E., Erdil, M. ve Keçe, M. (2011). Uşak Üniversitesi Öğrencilerinin Tarihi ve Kültürel Eserler Hakkındaki İlgi ve Farkındalıklarının İncelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (2), ss. 267-285.
Dinçer, İ. (1996). “Sürdürülebilir Turizmin Hayata Geçirilmesi İçin Aktive Olması Gereken Dinamikler ve İşlevleri-Model Çalışması, Sürdürülebilir Turizm; Turizm Plânlamasına Ekolojik Yaklaşım”. 19. Dünya Şehircilik Günü Kollokyumu. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi.
Emekli, G. (2005). Avrupa Birliği’nde Turizm Politikaları ve Türkiye’de Kültürel Turizm. Ege Coğrafya Dergisi, 14, ss. 99-107.
Erden, M. (1999). Gelişim-Öğrenme-Öğretme. Ankara: Pegem A Yayınları.
Erden, M. ve Akman, Y. (2018). Eğitim Psikolojisi (Gelişim-Öğrenme-Öğretme). Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Froming, W. J., Walker, G. R. ve Lopyan, K. J. (1982). Public and Private SelfAwareness: When Personal Attitudes Conflict With Societal Expectations. Journal of Experimental Social Psychology, 18, 476-487.
Kağıtçıbaşı, Ç. ve Cemalcılar, Z. (2017). Dünden Bugüne İnsan ve İnsanlar (Sosyal Psikolojiye Giriş). İstanbul: Evrim Yayınevi.
Keçe, M. (2015). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Ankara’nın Tarihi ve Kültürel Turizm Değerlerine Yönelik İlgi ve Farkındalıkları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (1), 131-149.
Kızılırmak, İ. ve Kurtuldu, H. (2005). Kültürel Turizmin Önemi ve Tüketici Tercihlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Çalışma. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, ss. 100-120.
Kiper, T. (2006). Safranbolu Yörükköyü Peyzaj Potansiyelinin Kırsal Turizm Açısından Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Nuryanti, W. (1996). HeritageandPostmodernTourism. Annals of TourismResearch, 23 (2), ss. 249-260.
Öztürk, Y. ve Yazıcıoğlu, İ. (2002). Gelişmekte Olan Ülkeler İçin Alternatif Turizm Faaliyetleri Üzerine Teorik Bir Çalışma. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, ss. 183-195.
Soydan, E. ve Şarman, N. (2013). Mardin ve Şırnak İllerindeki Süryanilere Ait Dini Yapıların Kültür (ve İnanç) Turizmi Potansiyeli. The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (8), 589-607.
T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yatırım ve İşletmeler Genel Müdürlüğü, Turizm İşletme Belgeli Tesisler. 24 Mayıs 2018 tarihinde http://yigm.kulturturizm.gov.tr/TR,9579/turizm-tesisleri.html adresinden alınmıştır.
TUİK, Yıllara Göre İl Nüfusları. 24 Mayıs 2018 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist adresinden alınmıştır.
TURSAB, Seyahat Acentaları. 24 Mayıs 2018 tarihinde https://www.tursab.org.tr/tr/seyahat-acentalari/seyahat-acentasiarama?search=1 adresinden alınmıştır.
Türkiye Cumhuriyeti Şırnak Valiliği, Şırnak’ın Tarih ve Coğrafyası. 24 Mayıs 2018 tarihinde http://www.sirnak.gov.tr/tarih-ve-cografya adresinden alınmıştır.
Uslu, A. ve Kiper, T. (2006). Turizmin Kültürel Miras Üzerine Etkileri: Beypazarı/Ankara Örneğinde Yerel Halkın Farkındalığı. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 3 (3), ss. 305-314.
Uygur, S. ve Baykan, E. (2007). Kültür Turizmi ve Turizmin Kültürel Varlıklar Üzerindeki Etkileri. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, ss. 30-49.
Yaşın, A. (2007). Tarih, Kültür ve Cizre. Ankara: Kudoğlu Matbaacılık.
Yavuz, M. C. (2007). Uluslararası Destinasyon Markası Oluşturulmasında Kimlik Geliştirme Süreci: Adana Örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Zeyrek, A. N. (2008). Besni’de Alternatif Turizm Potansiyeli. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2), ss. 451-468.