Paydaşların çevre muhasebesi uygulamalarına etkileri

Bu çalısmanın amacı, paydasların çevre muhasebesi uygulamalarına etkilerini ölçmektir. Çalısma kapsamında, çevre muhasebesinin yaygın olarak kullanıldıgı Birlesik Krallık’ta faaliyet gösteren konaklama isletmeleri ile Türkiye’de faaliyet gösteren konaklama isletmelerinde paydasların çevre muhasebesi uygulamalarına etkileri incelenmistir. Arastırmanın sonuçları göstermektedir ki paydas gruplarından hissedarlar ve yöneticiler her iki ülkede de etkilidir. Ayrıca konaklama isletmelerinde çevresel maliyetlerin belirlenerek ayrı olarak raporlanmasında Türkiye’de toplumun, Birlesik Krallık’ta ise kredi kuruluslarının etkili oldugu belirlenmistir.

Stakeholders effects to environmental accounting applications

The aim of the study is to measure stakeholders` effects to environmental accounting applications. For this purpose, stakeholders` effects to environmental accounting applications has evaluated at the accommodation enterprises which are operating in the United Kingdom and Turkey where environmental accounting has common uses. The results of the study indicate that managers and shareholders are effective in each country. In addition, society is effective in Turkey and creditors are effective in the United Kingdom to separately determining and reporting environmental costs.

PDF

___

1. Akün L., “Çevre Muhasebesi: Genel Bir Bakıs”, Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, Cilt.1, Sayı.1, (1999),s.145-155.

2. Bebbington J., Gray R., Thomson I. ve Walters D., “Accountants’ Attitudes and Environmentally-Sensitive Accounting”, Accounting and Business Research, Vol.24, No.94, (1994), s.109-120.

3. Deegan C. ve Gordon B., “A Study of the Environmental Disclosure Practices of Australian Corporations”, Accounting and Business Research, Vol.26, No.3, (1996), s.187-199.

4. Gray R. ve Bebbington J., Accounting for the Environment, Sega Publications, Londra, 2007.

5. Haftacı V. ve Soylu K, “Çevresel Bilgilerin Muhasebesi ve Raporlanması”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı.15, No.1, (2008), s.92-113.

6. Hosmer D.W., Hosmer T., Cessie S.L. ve Lemeshow S., “A Comparison of Goodness-of-Fit Tests for the Logistic Regression Model”, Statistics in Medicine, Vol.16, (1997), s.965-980.

7. Kırlıoglu H. ve Kasapoglu Yıldız S., “Belediyelerde Çevre Muhasebesi Uygulaması”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, Vol.22, Nisan, (2004), s.49-60.

8. Macve R., Accounting for Environmental Cost, The Industrial Green Game içinde (Editör: Richards D.), s.185-199, National Academy Press, Washington, 1997.

9. Mathews M.R., “Twenty-Five Years of Social and Environmental Accounting Research: Is There a Silver Jubillee to Celebrate”, Accounting, Auditing and Accountability Journal, Vol. 10, (1997), s.481-531.

10. Miles M. P. ve Munilla L. S., The Eco-Marketing Orientation: an Emerging Business Philosophy, Environmental Marketing: Strategies, Practice, Theory, and Research içinde (Editörler: M. J. Polonsky ve A. T. Mintu- Wimsatt), s.3-20, Haworth Press, New York, 1995.

11. Özbirecikli M., Çevre Muhasebesi: Kavramlar Uygulama Alanları Arastırma Sonuçları, Natürel Kitap ve Yayıncılık, Ankara, 2002.

12. Peattie K., Environmental Marketing Management Meeting the Green Challenge, Pitman Publishing, Londra, 1995.

13. Smith S.M. ve Haugtvedt C.P., Pro-Environmental Attitudes and Behavior: Implications of Understanding Basic Attitude Change Processes and Attitude Structure for Enhancing Behavior, New Developments in Environmental Marketing: Advances in Theory, Research, and Practice içinde (Editörler: Polonsky M. and Mintu A.), Hayworth Press, Ohio, 1995.

14.Welford R., Corporate Environmental Management 1 - Systems and Strategies, Earthscan Publications Ltd., Londra, 1998.

15.www.lakeheadu.ca, 2002.