Karagöz; bu sanatı icra eden hayali, onun yetiştirdiği çıraklar, izleyici ve icra ortamından oluşan bir gelenektir. Karagöz' ün günümüzde yaşamaya devam etmesi için bu geleneği oluşturan unsurların bir bütün halinde korunması ve yaşatılması gerekmektedir. Yeni hayalilerin bu sanatı öğrenebilmeleri için usta-çırak ilişkisinin yaşanabileceği ortamların yaratılması, izleyici ve Karagözcünün bir araya geleceği icra ortamlarının hazırlanması ve çeşitlendirilmesi bu geleneğin yaşaması için atılması gereken ilk adımlardır. 1 997 yılında İstanbul'da açılan "Karagöz Okulu", yeni Karagözcülerin modern eğitim metotlarından ve çeşitli sanat dallarındaki profesyonel sanatçıların tecrübelerinden faydalanılarak, usta-çırak i lişkisi içinde yetiştirilebileceğini gösteren başarılı bir örnektir. Bu okulda yetişmiş olan öğrencilerden Hasan Hüseyin Karabağ, bugün Karagöz sanatını icra eden genç hayaliler içinde yer almaktadır. Makalede, Karagöz'ün korunmasının ancak hayal'ilerin yetiştirilebileceği ve sunum yapabilecekleri ortamların sağlanması i le mümkün olabileceği, "Karagöz Okulu" ve Hayali Hasan Hüseyin Karabağ örneği çerçevesinde tartışılacaktır.

Karagöz is a tradition thaı consist of player, apprentices, audience and context. it 's our opinion that in order to safeguard and to deve/op Karagöx, all the elements of this tradition must be kepi alive together. "Karagö::. School " (opened 1 997 in İstanbul) is successfııl example of the combination of methodic education and master-apprentice relations. Hasan Huseyin Karabag is a student who trained in this school and he stil the art of Karagöz. in this article, we will discuss the idea that the safeguarding of Karagöz can be only possib/e by educating neıv Karagö:: p/ayers and for p/ayers and aııdience providing contexts. Our discııssion, in this article, will take place on the Karagöz School and a student of it, Hayali Hasan Hüseyin Karabağ.