Kırgızistan’daki Üniversite Öğrencilerinin Dijital Bilgeliğe İlişkin Yeterlik Algılarının İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin dijital bilgeliğe ilişkin yeterlik algı düzeylerini belirlemektir. Araştırmada ilişkisel ve betimsel tarama modeli birlikte kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 2021-2022 eğitim-öğretim yılında Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi’nin farklı fakültelerinde öğrenim gören 6100 öğrenciden basit tesadüfi örneklem yöntemiyle belirlenen 225 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma ile ilgili veriler kişisel bilgi formu ile Türk (1986) tarafından geliştirilen Dijital Bilgelik Yeterlik Algısı Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin normal dağılım şartını yerine getirip getirmediğini belirlemek için iki normallik testinden yararlanılmıştır. Çalışmada cinsiyet, yaş, sınıf ve günlük dijital kullanım süresi değişkenlerine göre verilerin normal dağıldığından dolayı ikili değişkkenler arasındaki farklılığı belirlemek için parametrik testlerden Bağımsız T-testi, ikiden fazla değişkenler için tek yönlü ANOVA testi ve iki değişken arasındaki ilişkinin belirlenmesinde Pearson basit korelasyon testi kullanılmıştır. Fakülte ve bölüm değişkenlerine göre ise verilerin normal dağılmadığından dolayı non parametrik testlerden Kruskal – Wallis testi kullanılmıştır. Yapılan testlerin sonuçlarına bakıldığında öğrencilerin dijital bilgelik açısından yeterlik algılarının cinsiyet ve sınıf değişkenlerine göre istatiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği görülmüştür. Öğrencilerin yaş, fakülte ve bölüm değişkenlerine göre ölçeğin paylaşımcılık boyutunda istatstiksel olarak anlamlı bir farklılaşmanın olduğu saptanmıştır. Günlük dijital teknoloji kullanım süresi ile öğrencilerin dijital bilgeliğe ilişkin yeterlik algıları arasında anlamlı bir ilişki görülmemiştir.

Anahtar Kelimeler:

Üniversite Öğrencisi, Yeterlik Algısı, Dijital Bilgelik

Keywords:

Üniversite Öğrencisi, Yeterlik Algısı, Dijital Bilgelik,

PDF

___

Akkoyunlu, B., ve Orhan, F. (2003). Bilgisayar ve ögretim teknolojileri egitimi (böte) bölümü ögrencilerinin bilgisayar kullanma öz yeterlik inanci ile demografik özellikleri arasindaki iliski. TOJET: The Turkish Online Journal Of Educational Technology, 2(3), 86-93.
Al Fazari, M. K. (2017). Wisdom among university students in Oman in the light of some variables. Indian Journal of Positive Psychology, 8(3), 458-461.
Bardall, G. (2017). The role of information and communication technologies in facilitating and resisting gendered forms of political violence 1. M. Segrave and L. Vitis (Ed.). Gender, Technology and Violence (s. 100-117). London: Routledge.
Barron, B., Walter, S. E., Martin, C. K. and Schatz, C. (2010). Predictors of creative computing participation and profiles of experience in two Silicon Valley middle schools. Computers & Education, 54(1), 178-189.
Ceylan, H. (2019). Fen bilgisi öğretmenlerinin eğitim-öğretiminde, eğitim bilişim ağında (EBA) yararlanmaya ilişkin görüşleri (Master's Thesis, Trakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü).
Correa, T. (2016). Digital skills and social media use: how internet skills are related to different types of facebook use among ‘digital natives’. Information, Communication & Society, 19(8), 1095-1107.
Duran,E., ve Özen N. ( 2018 ). Türkçe derslerinde dijital okuryazarlık, Türkiye Eğitim Dergisi, Cilt 3, Sayı 2, s.31-46.
Eastin, M. S., and Larose, R. (2000). Internet Self-Efficacy And The Psychology Of The Digital Divide. Journal Of Computer-Mediated Communication, 6(1), Jcmc611.
Ekiz, D. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri (7. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Eshet-Alkalai, Y. (2012). Thinking in the digital era: A revised model for digital literacy. Informing Science And Information Technology, vol 9, 267- 276.
Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS (3rd Edition). London: Sage.
George, D. (2010). George and Mallery (2010). SPSS for windows a step by step: A Simple Guide and Reference. Erişim adresi: https://wps. ablongman. com/wps/media/objects/385/394732/george4answers. pdf.
Karamagi, R. (2021). Scientific Research Methods. Lulu Press, Inc.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar ilkeler teknikler. Nobel Akademik Yayıncılık, (S. 36, 77).
Keskin, İ. (2016). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme bağlamında dijital yeterliklerinin incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi. Cilt: 6 Sayı: 12, 133 – 149.
Kırgız Cumhuriyeti Eğitim ve Bilim Bakanlığı (2022a). https://edu.gov.kg/posts/551/
Kırgız Cumhuriyeti Eğitim ve Bilim Bakanlığı (2022b). Eğitim yönetim bilgi sistemi – Açık veri. https://open.edu.gov.kg/index.php.
Kühn, C. (2017). Are students ready to (re)-design their personal learning environment? The case of the e-dynamic. space. Journal of New Approaches in Educational Research, 6(1), 11-19.
Lemon, N., and Garvis, S. (2016). Pre-Service Teacher Self-Efficacy In Digital Technology. Teachers And Teaching, 22(3), 387-408.
Merchant, G. (2009). Literacy in virtual worlds. Journal of Research in Reading, 32(1), 38-56.
Odabaşı, H. F. (2000). Akademik eskimişlik ve sürekli mesleki gelişim. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 161-166.
Özgür, H. (2016). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve bilgi okuryazarlığı öz-yeterlikleri üzerine bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 22- 38.
Paniagua, A. (2018). Why pedagogy matters for innovative teaching. Education & Skills Today. 28 Haziran 2018 tarihinde https://oecdeducationtoday.blogspot.com/2021/03/teacher-innovation-pedagogyschool-network.html adresinden erişilmiştir.
Resnick, M. (2002). Rethinking learning in the digital age. The global information technology repor: Readiness for the networked world, 32-37.
Sadiku, M. N., Shadare, A. E., and Musa, S. M. (2017) Digital wisdom. International Journal Of Advanced Research İn Computer Science And Software Engineering, 7(8), 72-73.
Salajan, F.D., Schönwetter, D.J. and Cleghorn, B.M. (2010). Student and faculty intergenerational digital divide: Fact or fiction? Computers & Education, 55(3), 1393-1403.
Slavin, Robert E. (2014). Eğitim psikolojisi kuram ve uygulama (G. Yüksel, Çev.). Nobel Yayın Dağıtım.
Tabachnick, B. G., Fidell, L. S., and Ullman, J. B. (2013). Using multivariate statistics (Vol. 6). Boston, MA: pearson.
Traxler, J. (2018). Digital literacy: A palestinian refugee perspective. Research in Learning Technology, 26.
Türk, M. (2017). Öğretmen adaylarının dijital bilgeliğe ilişkin yeterlik algılarının incelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]., Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Van Deursen, A. J., Helsper, E. J., and Eynon, R. (2014). Measuring digital skills. from digital skills to tangible outcomes project report.
Vural, S. (2016). Üniversite öğrencilerinin bakış açısıyla dijital vatandaşlık göstergelerinin incelenmesi (Tez No. 438245) [Yayımlanmamış doktora tezi]. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Wang, R., Wiesemes, R. and Gibbons, C. (2012). Developing digital fluency through ubiquitous mobile devices: Findings from a small-scale study. Computers & Education, 58(1), 570-578.
White, G. K. (2013). Digital fluency: Skills necessary for learning in the digital age. Melbourne: Australian Council for Educational Research.
Yazıcı, E. B., ve Özerbaş, M. A. (2022). Sınıf öğretmenlerinin dijital eğitim platformlarını kullanma durumlarının incelenmesi . Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 22 (1) , 1-14 . DOI: 10.53629/sakaefd.1001477.
Yontar, A. (2019). Öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık düzeyleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi 7(4), 815-824.
URL: https://www.itu.int/itu-d/reports/statistics/2021/11/15/internet-use/