12068

Hadisin Mâturîdî Kültüründeki Yeri ve İmâm Mâturîdî'nin Hadis Yorumu

İslâm itikâdı konusunda ortaya koyduğu görüşler ve yaklaşım tarzı sebebiyle Mâturîdî, ölümünden sonra dahî kitleleri etkilemeye devam etmiştir. Bu sebeple bu alanda tesis ettiği sistem, Sünnî Müslümanların büyük çoğunluğu tarafından itikâd mezhebi olarak benimsenmiştir. Fakat hem Mâturîdî hem de takipçileri tarafından ortaya konan birikim, itikâd/kelâm alanı ile sınırlı kalmamıştır. Nitekim bu isimler tarafından ortaya konan kitaplarda, temel İslâm bilimlerinin hemen hepsine dair verilere rastlanır. Mâturîdî ulemânın en çok mürâcaat ettiği temel bilgi kaynaklarından biri de hadistir. Makâlede hadisin bütün bu Mâturîdî birikim içindeki yeri sorgulanmakta, özellikle İmâm Mâturîdî’nin konuyla ilgili yaklaşımı ön plana çıkarılmaya çalışılmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Maturidi, Maturidi Ekolü, Hadis

The Role of Hadith in Maturidi Tradition and Imam Maturidi’s Comment of Hadith

Maturidi has an impact on the understanding of the people and scholars even after his death, due to his approach and views about Islamic theology. Therefore, the school of thought that was established by him has been adopted as a theological school by the orthodox Muslims. However, the accumulation that was set forth by both Maturidi and his followers hasn’t limited only to theological field. Thus, there was a lot of information about major Islamic science in their works. One of the main sources of knowledge that Maturidi scholars (ulama) used was the tradition of the Prophet (hadith). The place of hadith in the heritage of Maturidi School is questioned and shows İmam Maturidi’s approach to hadith in this paper.

Keywords:

Maturidi, Maturidi School, hadith,

PDF

___

Beyâzî, Kemâlüddîn, İşârâtu’l-merâm min ‘ibârâti’l-İmâm, Kahire 1949.
Ebû’l-Bekâ, Eyyûb b. Musa, el-Külliyyât, Beyrut 1992.
Ebu’l-Berekât en-Nesefî, Medâriku’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Tevil, İstanbul 1984, IV, 111).
el-İsfehânî, Ebû Nuaym, Ahmed b. Abdillah, Müsnedu Ebî Hanîfe, thk.
Nazar Muhammed el-Firyâbî, Riyâd 1415.
İbn Hibbân, Sahîh (el-İhsân bi tertîbi Sahîhi İbn Hibbân, thk. Şuayb elArnavut), Beyrut 1997.
Mâturîdî, Muhammed b. Muhammed, Tevilâtü Ehli’s-Sünne, Beyrut 2004.
Nazlıgül, Habil, Hadiste Metin İnşası ve Metin İnşası Açısından Cibrîl Hadisi Rivâyetleri, Kayseri 2005.
Nesefî, Ebû’l-Muîn Meymûn b. Muhammed, Tebsıratu’l-Edille fî Usûli’dDîn ‘alâ Tarîkati’l-İmâm Ebî Mansûr el-Mâturîdî, Dımaşk 1990.
Pezdevî, Ebû Yüsr Muhammed, Ehl-i Sünnet Akâidi (Usûlu’d-Dîn) çev.
Şerafettin Gölcük, İstanbul 1980.
Sâbûnî, Nûreddin Ahmed b. Mahmud, el-Bidâye fî Usûli’d-Dîn (haz. Bekir Topaloğlu), Ankara 1995.
Semerkandî, Alâuddin Ebû Bekir Muhammed b. Ahmed, Şerhu Tevilâti Ehli’s-Sünne (Şerh-i Semerkandî, TSMK, Medine Böl., No: 179), 8b.
Semerkandî, Ebû Bekir, Şerhu Tevilâti Ehli’s-sünne (Şerh-i Semerkandî), T.S.M.K., Medine Böl., No: 179.
Tabarânî, el-Mu‘cemu’s-Sağîr, Beyrut, 1985.
Taftâzânî, Saduddin Mesud b. Ömer, Şerhu’l-‘Akâid, basım yeri ve yılı yok.