Dünyada en eski ve en çok tanınan bitki türlerinden birisi olan asmanın meyvesi olan üzüm birçok şekilde tüketilmektedir. Yaygın olarak ise sofralık yaş üzüm, kuru üzüm ve şarap tüketimi ile ülkeler arasında ticareti ile önemli bir ekonomik değere sahiptir.  Türkiye bu ticari değerden kuru üzümde istediği payı alırken sofralık üzüm ve şarapta alamamaktadır. Şarap üretim ve ticaretinde oldukça güçlü rakip ülkelerin varlığı Türkiye’yi sofralık üzüme yönlendirmektedir. Sofralık üzüm, Türkiye üzüm üretiminde en fazla paya sahip üretim şeklidir (% 51,8). Dünyanın 2. büyük üreticisi iken ihracatçı ülkeler arasında bazı yıllar ilk beş ülke arasına girebilmekte ve üretiminin ancak % 10 kadarını ihraç ederek bu potansiyelini etkin değerlendirememe durumu ile karşı karşıyadır.Bu çalışmada, Türkiye’nin sahip olduğu potansiyeli özellikle sofralık üzüm dış ticaretinde avantaja dönüştürebilmesi için son 10 yıllık üretim ve dış ticaret verilerinin analiz edilerek üretim odaklı yapılması gerekenlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.Türkiye, dünya sofralık üzüm piyasasında dünyanın en önemli üzüm çeşidi olan Sultani Çekirdeksiz çeşidi ile standart ve güvenilir üzüm üreterek pazara arz avantajına sahiptir. Ayrıca aynı üretim dönemine ve aynı hedef pazarlara sahip olması dolayısıyla rakip olduğu Kuzey Yarım Küre ülkelerinden farklı sofralık üzüm çeşitleri üreterek geçmişten gelen deneyimi, uygun ekoloji ve bağ alanı bakımından sahip olduğu potansiyelini daha etkin kullanabilir.Anahtar Kelimeler: Türkiye, Sofralık Üzüm, Üretim, Ticaret, Potansiyel.