Kiraz Yetiştiriciliğinde Organik ve Konvansiyonel Üretimin Karşılaştırmalı Ekonomik Analizi

Malatya ili, başta meyvecilik olmak üzere tarımsal açıdan önemli bir potansiyele sahiptir. En önemli tarımsal ürün kayısı olmakla birlikte, ekonomik anlamda birçok meyve türünün yetiştiriciliği yapılmaktadır. Bu meyve türlerinden biri olan kiraz, Yeşilyurt ilçesinde yoğun olarak üretilmekte ve Dalbastı çeşidi ile ön plana çıkmaktadır.Bu çalışma, 2008-2010 yılları arasında Kayısı Araştırma İstasyonu deneme alanında yürütülmüştür. SL64 anacı üzerine aşılı 0900 Ziraat çeşidi ile tesis edilen bahçede, çiftçi şartlarının oluşturulduğu konvansiyonel bitki besleme yönteminin yanı sıra organik yetiştiricilikte kullanılan çiftlik gübresi, yeşil gübreleme ve organik gübrenin değişik uygulamalarının kullanıldığı 5 farklı kombinasyon, verim, değişen masraflar GSÜD ve elde edilen brüt kar açısından karşılaştırılmıştır.Çalışmanın sonunda, verim ve brüt kar parametrelerinde ilk sırayı konvansiyonel yetiştiricilik alırken, bunu sırasıyla TÇYG (topraktan organik gübre+çiftlik gübresi+yeşil gübreleme) ve TYG (topraktan organik gübre+yeşil gübreleme) uygulamaları takip etmiştir. Çalışmada, TÇYG uygulamasında, en yüksek GSÜD (Gayrisafi Üretim Değeri) elde edilmesine karşın, organik girdilerin daha pahalı olmasından dolayı brüt kar oranında 2. sırayı almıştır.Anahtar Kelimeler: Kiraz, organik gübre, verim, ekonomik analizComparative Economic Analysis of Organic and Conventional Production in Cherry GrowingAbstractMalatya province has a great importance in terms of agricultural potential in fruit growing. Although apricot is the most important agricultural product, many fruit species has been grown in economically. Sweet cherry, one of these fruit species, has been intensely grown in Yeşilyurt town and it has come to the fore with Dalbastı variety.This study was carried out at Apricot Research Station between 2008-2010. In addition to conventional plant nutrition method constitued as farmer conditions, 5 different combination of farm yard manure, green manure and organic fertilizers used in organic farming were compared in the experiment in terms of yield, expense, income and profits obtained from the orchard established with 0900 Ziraat varietiy grafted onto SL64 rootstock.As a result of, while conventional production was at the first rankin terms of yield and profit parameters, it was followed by TCYG (soil organic fertilizer + farm yard manure, green manure) and TYG (soil organic fertilizer + green manure) treatments, respectively.In the study, although the highest gross production value was obtained fromTÇYG treatmentit was ranked at second rank in terms of gross margindue to the high cost of organic inputsit.Key Words: Cherry, organic fertilizer, yield, economic analysis 

-

Malatya province has a great importance in terms of agricultural potential in fruit growing. Although apricot is the most important agricultural product, many fruit species has been grown in economically. Sweet cherry, one of these fruit species, has been intensely grown in Yeşilyurt town and it has come to the fore with Dalbastı variety

___

  • Ak İ, 2004. Apolyont Doğal Tarım ve Hayvancılık Projesi. I. Uluslararası Organik Hayvansal Üretim ve Gıda Güvenliği Kongresi, s.144, Kuşadası.
  • Akgüngör S, 1996. Türkiye’de Ekolojik Yöntemlerle üretilen Çekirdeksiz Kuru Üzümün Verimi, Maliyeti ve Pazarlaması. Nisan 1996.
  • Altındişli İ, Aksoy U, 2010. Organik Tarımın Dünya’da ve Türkiye’deki Durumu. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, 213-227, Ankara.
  • Atasay A, İşçi M, Uçgun K, Öztürk G, Kaymak S, Akgül H, Eren, İ, Karamürsel, D 2011. M9 Anaçlı Elma Bahçelerinde Organik Yetiştiriciliğin Uygulanabilirliği. TAGEM, Organik Tarım Araştırma Sonuçları 2005-2010, Ankara.
  • Atay S, Şahin S, 2006. Malatya İlinde Organik Yetiştiricilik ve Pazar Durumu. Türkiye III. Organik Tarım Sempozyumu, 720-730, Yalova.
  • Birinci A, Er K, 2006. Bursa İli Karacabey İlçesinde Organik ve Konvansiyonel Şeftali Üretiminin Ekonomik Açıdan Mukayesesi ve Pazarlaması Üzerine Bir Araştırma. Tarım Ekonomisi Dergisi, 2006; 12(1): İzmir.
  • Bolsu A, 2007. Bazı Kiraz Çeşitlerinin Farklı Anaçlar Üzerindeki Verim ve Kalite Özellikleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, 69s , Tokat.
  • Brumfield R. G, Adelaja FE, Reiners S, 1992. Economic Analysis of Three Tomato Production Systems. XII. International Symposium on Horticultural Economics, Montpellier, Franca, 7-11 September 1992.
  • Bülbül M,Tanrıvermiş H, 1999. Türkiye'de Ekolojik ve Geleneksel Fındık Üretiminin Ekonomik Yapısı ve İhracat Potansiyeli. Karadeniz Bölgesinde Tarımsal Üretim ve Pazarlama Sempozyumu, 15-16 Ekim, Samsun.
  • Chatzitheodorou IT, Sotiropoulos TE, Mouhtaridou GI, Almaliotis D, 2004. Effect of Nitrogen, Phosphorus, Potassium Fertilizers and Manure on Growth and Productivity of the Peach Cultivars Springtime and Redhaven. Hort. Scı. (prague) 31. 2004 (3): 88–92.
  • Demir H, Polat E, 2001. Organik Olarak Yetiştirilen Domateste Bazı Verim ve Kalite Özellikleri. Türkiye 2. Ekolojik Tarım Sempozyumu, Antalya 14-16 Kasım 2001.
  • Demirci R, Erkuş A, Tanrıvermiş H, Gündoğmuş E, Parıltı N,Özüdoğru H., 2002. Türkiye’de Ekolojik Tarım Ürünleri Üretiminin Ekonomik Yönü ve Geleceği: Ön Araştırma Sonuçlarının Tartışılması. Türkiye V. Tarım Ekonomisi Kongresi, 18-20 Eylül, 197-210, Erzurum.
  • Demirtaş İ, Sarısu C, 2011. Kiraz Yetiştiriciliği. Meyvecilik Araştırma İstasyonu Müdürlüğü, Yayın No:11, 12 s, Eğirdir.
  • Erkuş A, Bülbül M, Kıral T, Açıl F, Demirci R, 1995. Tarım Ekonomisi. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No:5, Ankara.
  • FAO, 2012. Agriculture Statistics. Erişim Tarihi: 21.02.2014. http:// faostat. fao.org/site/567/default.aspx #ancor,
  • Fayed TA, 2010. Response of Four Olive Cultivars to Common Organic Manures in Libya. American-Eurasian J. Agric. & Environ. Sci 8 (3): 275-291. ISSN 1818-6769
  • GTHB, 2012a. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Organik Tarım Verileri. Erişim Tarihi: 25.11.2012. http://organik.tarim.gov.tr/sayfam.asp?sid=41&pid=41&ld=Organik Tarım Üretim Verileri.
  • GTHB, 2012b. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Organik Tarım Verileri. Erişim Tarihi:11.03.2014.http://www.tarim.gov.tr/Sayfalar///IceriklerDetay.aspx?rid=1087& NodeValue= 458&KonuId=133&ListName=Icerikler.
  • -
  • Karadağ S, Aslan KA, Akgün A, Arpacı S, Sarpkaya K, Doğruer Kalkancı N, Çalışkan, M, 2012a. Organik Üzüm Yetiştiriciliği. Erişim Tarihi: 12.11.2012. http:// orgprints.org/19186.
  • Karadağ S, Acar İ, Doğruer Kalkancı N, Çalışkan M, Arpacı S, Sarpkaya K, 2012b. Organik Antepfıstığı Yetiştiriciliği. Erişim Tarihi: 12.11.2012.http://orgprints. org/19178.
  • Kenanoğlu Bektaş Z, Miran B, 2006. Manisa ve İzmir İllerinde Geleneksel ve Organik Çekirdeksiz Kuru Üzümün Karşılaştırmalı Ekonomik Analizi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 3 (3).
  • Klonsk, K, Clark MS, Livingston P, 1996. Economic Viability of Organic and Low-Input Farming Systems in Sacramento Valley. SAFS Newsletter, 1997 (Vol:1).
  • Macit İ, Koç A, Güler S, Deligöz İ, 2012. Karadeniz Bölgesinde Organik Çilek Yetiştiriciliği. Erişim Tarihi:12.11.2012. http://organik.tarim.gov.tr/resimler/k%C4% B1tap pdf.
  • Rader JS, Walser RH, Williams CF, Davis TD, 1985. Organic and Conventional Peach Production and Economics. Biologicial Agriculture and Horticulture vol2. pp 215-222. Great Britain.
  • Şahin S, Atay S, Gökalp K, Çolak S, Demirtaş MN, Öztürk B, Yılmaz K. U, Fidan Ş, Çelik B, 2007. Malatya Yöresinde Organik Kayısı Yetiştiriciliği. Meyvecilik Araştırma Enstitüsü, 61 s, Malatya.
  • Tezcan S, Demirkan H, Çetinkaya N, Mısırlı A, Ünal A, Aksoy U, Okur B, Eryüce N, Anaç D, Çokuysal B, Çakıcı H, Ul MA, Olgun A, Adanacıoğlu H, 2001. Organik Kiraz Üretim Olanaklarının Araştırılması. Devlet Planlama Teşkilatı, Ege Üniversitesi Araştırma Fonu Proje Raporu. Proje No: 98 DPT 08 / 98 K 121280, İzmir.
  • TUİK, 2013. Bitkisel Üretim Verileri, Erişim Tarihi:12.02.2014.www.tuik.gov.tr.
  • Yapıcı M, 1992. Meyve Fidanı Üretim Tekniği. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, 119 s, Ankara.