Öz XX. asır İslâm âlimlerinin öncülerinden kabul edilen Muhammed EbûZehre (1316-1394/1898-1974)1 Kur’an’ın aileye, topluma ve devletlerarası ilişkilere yönelik getirdiği ve de kendinden önceki şeriatlarda bulunmayan, hiçbirbeşerî hukukta yer almayan ayrıcalıklı özellikleri, hukukçu kimliği ön plandaolmak üzere ve kendine has ilmi ve objektif değerlendirmeleriyle bu eserindekaleme almaktadır. Eserin orijinal ismi, Şerîatü’l-Kur’an’dır. İç kapağında Şerîatü’lKur’an min Delâili İ‘câzihî yazılı olan bu eserde Kur’an’ın mu‘cizeliği, İslâmhukûku ile beşerî hukuk arasındaki mukayese, evlatlık müessesesi, çok eşlilik,boşanma, mîras, ferdî hürriyetler, kölelik, kadın hakları, adalet, maslahat, meşveret,savaş ve kısas gibi hukûkî, ailevî ve beşerî hususlarda var olan ilâhî gayeve hikmetler Kur’an açısından değerlendirilmektedir