Anadolu halkının veteriner olmadığı ya da veterinere ulaşamadığı zamanlarda veya veterinere gitmek istemediği durumlarda, hayvanlarını hastalıklardan korumak ve tedavi etmek için başvurduğu uygulama ve işlemlerin tümüne “Halk Veterinerliği (Baytarlık)”denir. Kırsal kesimde ekonomik yaşam büyük ölçüde tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Bu yüzden geçimini ahırdaki hayvandan sağlayan Anadolu insanı, hayvanına evindeki insan kadar değer vermektedir. Anadolu’ya gelmeden önce yaşadıkları yerlerde de başlıca geçimlerini hayvancılıkla sağlayan göçebe ve yerleşik Türklerin, hayvan sağlığı ile ilgili zengin bir gelenekleri vardır. Bu çalışmada, Adana halk veterinerliği uygulamaları, alan araştırması yöntemiyle derlenmiştir. Elde edilen malzeme sınıflandırılarak Anadolu’nun diğer bölgelerindeki uygulamalarla karşılaştırılmıştır.

It is called Folk Veterinary Medicine, that the applications and processes that are referred to protect and to treat diseases in animals, when the people can’t find or reach a vet or they don’t want to go to a vet in Anatolia. In rural areas, economic life largely based on agriculture and animal husbandry. Therefore, for the people of Anatolia whose life is based on their animals at the barn, animals are very valuable. Settled and nomadic Turks were providing their life from animal husbandry before settling to Anatolia. For this reason they have a rich tradition of animal health. In this study, Adana Veterinary Medicine applications are compiled by the field research method. The resulting material is classified and compared with the applications of the other parts of the Anatolia