Üç Boyutlu Sanal Ortamlarda Beş Aşamalı Modelin Uygulanması

Bu çalışmada, üç boyutlu sanal ortamlardan biri olan Second Life ortamında beş aşamalı modelin uygulanması ve etkililiğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaca ulaşmak için; kullanıcılara oryantasyon eğitimi verilmiş, eğitsel amaçlı bir çalışma ortamı hazırlanması sağlanmış, hazırlanan ortamda eğitim-öğretim aktiviteleri yapılarak katılımcıların ortamdaki deneyimleri hakkında görüşleri alınmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması benimsenmiştir. Günlük, görüşme ve gözlem araçları kullanılarak toplanan veriler, beş aşamalı modelin aşamalarına göre analiz edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 2010-2011 akademik yılı bahar döneminde Balıkesir Üniversitesi, Necatibey Eğitim Fakültesi, BÖTE Bölümü ikinci sınıf öğrencilerinden araştırma için gerekli koşulları sağlayan ve çalışmaya gönüllü olarak katılan 19 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında günlük ve görüşme ile elde edilen veriler içerik analizi ile çözümlenmiştir. İçerik analizinden elde edilen veriler, gözlem verileri ile desteklenmiştir. Katılımcıların ortamı etkin bir şekilde kullanabildiği, ortamı benimsediği, ortamda sosyalleştikleri, etkili ve rahat bir şekilde kendilerini ifade edebildikleri, bilgi paylaşımları ile yapılan çalışmalarla ürünler ortaya koydukları elde edilen sonuçlar arasındadır. Ayrıca, katılımcıların öğrendikleri bilgileri yapılandırdıkları ve ortamdaki faaliyetlerini gerçek yaşantılarıyla ilişkilendirdikleri, dolayısıyla, beş aşamalı modelin tüm basamaklarını başarılı bir şekilde gerçekleştirdikleri sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Beş aşamalı model, second life, oryantasyon, uzaktan eğitim, üç boyutlu sanal ortam

PDF

___

Arslan, B. (2007). Web 2.0 teknikleri ve uygulamaları. XII. Türkiye’de İnternet Konferansı. Ankara.
Ata, F. (2011). Üniversite öğrencilerinin web 2.0 teknolojilerini kullanım durumları ile bilgi okuryazarlığı öz-yeterlik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Bezir, Ç., Çukurbaşı, B. ve Baran, B. (2011a). Second life ortamında rol oynama tekniği ile yabancı dil etkinlikleri tasarım süreci ve uygulanması. 5th International Computer & Instructional Technologies Symposium. 22-24 Eylül 2011, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Bezir, Ç., Çukurbaşı, B., & Baran, B. (2011b). Student teacher and context ınteraction ın second life foreign language education classroom: some ımplications for practices. Association For Educational Communications And Technology Symposium. 8-12 Kasım 2011, Jacksonville, Florida.
Bezir, Ç., Çukurbaşı, B., & Baran, B. (2011c). Second life yabancı dil öğretim ortamında altı şapkalı düşünme tekniğinin uygulanması. 11th International Educational Technology Conferance. 25-27 Mayıs 2011, İstanbul.
Bulu, T.S. ve İşler, V. (2011). Second Life ODTÜ Kampüsü. Akademik Bilişim 2011. 2-4 Şubat 2011, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Burgess, M. L., Slate, J.R., Rojas-LeBouef, A., & LaPrairie, K. (2010). Teaching and learning in second life: using the community on inquiry (CoI) model to support online ınstruction with graduate students in ınstructional technology. Internet and Higher Education, 13, 84-88.
Chen, J.C. (2016). EFL learners’ strategy use during task-based interaction in Second Life. Australasian Journal of Educational Technology, 32(3), 1-17.
Comscore. (2012). 23 Mart 2012 tarihinde Comscore.com: http://www.comscore.com/Press_Events/Press_Releases/2011/11/comScore_Releases_Overview_of_European_Internet_Usage_in_September_2011 adresinden alındı.
Crocker, R. (2011). Creating and analyzing data in qualitative research. Qualitative Research In Education: Eğitimde Nitel Araştırmalar Semineri. 21-22 Mart 2012, İzmir.
Çekinmez, Ö. (2009). Web 2.0 teknolojileri ve açık kaynak kodlu öğretim yönetim kullanılarak uzaktan eğitim sistemi uygulaması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Çoban, M. ve Göktaş, Y. (2013). Üç boyutlu sanal dünyalarda öğretim materyalleri geliştiren tasarımcıların karşılaştıkları sorunlar. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 275-287.
Çukurbaşı, B., Baran, B., Çolak, C., & Doğusoy, B. (2010). Second life users’ views about second life use in education: A case of Turkey. Association For Educational Communications And Technology Symposium. 26-30 Ekim 2010, Anaheim, California.
Çukurbaşı, B., Bezir, Ç. ve Karamete, A. (2011). Üç boyutlu sanal ortamlarda oryantasyon. 5th International Computer & Instructional Technologies Symposium. 22-24 Eylül 2011, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Dinçer, G.D. (2008). Sanal dünyaların uzaktan eğitim danışmanlık hizmetlerinde kullanımı: Second Life örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Durusoy, O. (2011). Öğretmen yetiştirmede web 2.0 ve dijital video teknolojilerinin kullanılarak öğretmenlik öz-yeterliğinin geliştirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Esgin, E., Pamukçu, B.S., Ergül, P. ve Ansay, S. (2011). 3-boyutlu çevrimiçi sosyal ortamların eğitimde kullanılmasının öğrenci başarısı ve motivasyonuna etkisi: Secondlife uygulaması. 5th International Computer & Instructional Technologies Symposium. 22-24 Eylül 2011, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Fisher, A. (2010). Learning in virtual worlds. Centre for Integrative Learning, s. 46-58.
Horzum, M.B. (2010). Öğretmenlerin web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7,1.
Internet World Stats. (2015). Internet Usage in the European Union. 25 Nisan 2016 tarihinde Internet Usage in the European Union adresinden alındı.
Karaman, M.K., & Orhan Özen, S. (2016). A survey of students’ experiences on collaborative virtual learning activitiesbased on five-stage model. Educational Technology & Society, 19(3), 247–259.
Keskin, Y. (2011). DKAB bölümleri öğrencilerinin bilgisayar ve internet kullanma durumları ve yeterlikleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergis,. 30, 211-233.
Kuzu, E. B. (2014). Bilişim teknolojileri öğretmen adayları arasında çevrimiçi sosyal ağların öğretim amaçlı kullanımı.Yayınlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Lowe, C. (2009). Graduate student perceptions of learning in a virtual world. 25th Annual Conference on Distance Teaching & Learaning. Wisconsin Technic University, ABD.
Muirhead, B. (2002). E-tivities: The key to active online learning. Educational Technology & Society, 5(4), 179-181. Nottingham's Web Campus in Second Life. (2009). The Hub Learning and Teaching at Nottingham, 29-30.
Petrakou, A. (2010). Interacting through avatars: virtual worlds as a context for online education. Computers & Education. 54(4). 1020-1027.
Rymaszewski, M., Au, W. J., Wallace, M., Winters, C., Ondrejka, C., & Batstone-Cunningham, B. (2007). Second Life the official guide. New Jersey: Wiley Publishing.
Salmon, G. (2000). E-moderating: The key to teaching and learning online. Londra: RoutledgeFalmer.
Salmon, G. (2004a). All things ın moderation. 17 Mayıs 2012 tarihinde All Things In Moderation Ltd: http://www.atimod.com/e-moderating/fivestepflash.htm adresinden alındı.
Salmon, G. (2004b). All things ın moderation. 17 Mayıs 2012 tarihinde All Things In Moderation Ltd: http://www.atimod.com/e-tivities/5stage.shtml adresinden alındı.
Salmon, G., Nie, M., & Edirisingha, P. (2010). Developing a five-stage model of learning in Second Life. Educational Research, (52), 169-182.
Second Life Grid Survey. (2016). Second life grid survey - Region database. 25 Nisan 2016 tarihinde http://gridsurvey.com/ adresinden alındı.
Second Life Grid Survey Region Database. (2012). 25 Haziran 2012 tarihinde Second Life Grid Survey: www.gridsurvey.com adresinden alındı.
Şahin, G. (2016). Second Life oyununun sosyal bilgiler öğretiminde deneyimsel öğrenmeye yönelik bir model olarak kullanılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Şahin, Y.L. (2013). Teknolpedagojik eğitimde web 2.0 araçları. Kabakçı Yurdakul, I. içinde, Teknopedagojik eğitime dayalı öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı. s. 163-192. Anı Yayıncılık, Ankara. Texas State University - San Marcos. (2008). 6 Nisan 2012 tarihinde Virtual Field School Project: http://elcerritoproject.blogspot.com/ adresinden alındı.
Tokel, S. ve Cevizci Karataş, E. (2014). Three-Dimensional virtual worlds: Research trends and future directions. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 1-12.
Türkiye İstatistik Kurumu. (2011). Hanehalkı bilişim teknolojileri kullanım araştırması, 2015. 15 Şubat 2016 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18660 adresinden alındı.
Türkiye İstatistik Kurumu. (2015). Hanehalkı bilişim teknolojileri kullanım araştırması, 2011. 25 Nisan 2012 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=8572 adresinden alındı.
Türkiye İstatistik Kurumu. (2016). Hanehalkı bilişim teknolojileri kullanım araştırması, 2011. 29 Eylül 2016 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=45adresinden alındı.
Vasileiou, V.N. & Paraskeva, F. (2010). Teaching role-playing ınstruction in Second Life: An exploratory study. Journal of Information, Information Technology, and Organizations. 5(1), 25-50.
Vrellis, I., Avouris, N., & Mikropoulos, T.A. (2016). Learning outcome, presence and satisfaction from a science activity in Second Life. Australasian Journal of Educational Technology, 32(1).59-77.
Walker, V.L. (2009). 3D virtual learning in counselor education: Using Second Life in counselor skill development. Journal of Vitual Worlds Research, 2(1), 1-14.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yükseltürk, E. ve Top, E. (2013). Web 2.0 teknolojilerinin öğretmen eğitiminde kullanımı. Çağıltay, K. ve Göktaş, Y. içinde, Öğretim teknolojilerinin temelleri: Teoriler, araştırmalar, eğilimler (s. 665-680). Ankara: Pegem Akademi.