___

• Açıkgöz, K. (1996). Etkili öğrenme ve öğretme. İzmir: Biliş Yayıncılık.
• Açıkgöz, K.Ü. (2003). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• Adıgüzel, Ö. (2010). Eğitimde yaratıcı drama. Ankara: Natural Yayıncılık.
• Akdemir, H. ve Karakuş, M. (2016). Yaratıcı drama yönteminin akademik başarı üzerine etkisi: Bir meta-analiz çalışması. International Journal of Active Learning, 1(2), 55-67.
• Akgün, E., Büyüköztürk, Ş., Çakmak, K.E.Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Aksoy, C.N.(2010). Oyun destekli matematik öğretimin ilköğretim 6.sınıf öğrencilerin kesirler konusundaki başarı, başarı güdüsü, öz-yeterlik ve tutumlarının gelişimlerine etkisi Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
• Alıcı, B., Erden, M. ve Baykal, A. (2010). Üniversite öğrencilerinin matematik başarıları ile algılıları, problem çözme becerileri, öz-yeterlik algıları, biliş üstü öz-düzenleme stratejileri ve ÖSS sayısal puanları arasındaki açıklayıcı ve yordayıcı ilişkiler örüntüsü. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 25, 53-68.
• Altınsoy, B. (2007). Takım oyun turnuva tekniğinin ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarısı, kalıcılığı ve matematiğe ilişkin tutumları üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
• Aşkar P. ve Umay, A., (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin bilgisayarla ilgili özyeterlik algısı, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 1-8.
• Baykul, Y. (1999). İlköğretimde matematik öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Biricik, G. (1999). İlköğretim 2. sınıf matematik öğretiminde aktif etkileşimli öğrenme yaklaşımının öğrenci başarısına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Bulut, A. ve Aktepe, V. (2015). Yaratıcı drama destekli matematik öğretimin öğrencilerin akademik başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(3), 1081-1090.
• Cantürk-Günhan G., B. (2006). İlköğretim II. kademede matematik dersinde probleme dayalı öğrenmenin uygulanabilirliği üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
• Cantürk-Günhan, B. (2016). The effect of drama based learning applied in Turkey on success of mathematics: A Meta-analysis study. International Online Journal of Educational Sciences, 8(2).
• Coşkun, G. (2007). Performansa dayalı durum belirlemenin öğrencilerin matematik dersindeki öz-yeterlik algısına, tutumuna ve başarısına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Çakır, B. E. (2012). Geleneksel öğretim yöntemleri ile dramatizasyon yönteminin ilköğretim 2. sınıf matematik dersinde, öğrencilerin akademik başarı ve kavramların kalıcılık düzeylerine etkisinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Çakmak, M., Duman, T., Eray, M., Karakaya, N. ve Özkan, M. (2001) Ders kitabı inceleme kılavuzu matematik 1-8, Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.
• Duatepe, A. ve Ubuz, B. (2004) Drama temelli geometri ders planlarının geliştirilmesi ve uygulanması. Eğitimde İyi Örnekler Konferansı. Sabancı Üniversitesi.
• Erdoğan, S. (2008). Drama ile matematik etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Gönen, M. ve Dalkılıç, N. (1998). Çocuk eğitiminde drama. İstanbul: Epilson Yayınları.
• Gülten, Çağırgan, D. ve Soytürk İ. (2013). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin geometri öz-yeterliklerinin akademik başarı not ortalamaları ile ilişkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 55–70.
• Hatipoğlu, Y. (2006). İlköğretim 5. sınıf matematik ders konularının öğretiminde drama yönteminin öğrenci başarısına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Karadağ, E. (2005). Eğitim yönetimi ve öğretim yöntemleri ilişkisi kapsamında drama yönteminin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Karapınarlı, R. (2007). İlköğretim 7. sınıf matematik dersinde yaratıcı drama yönteminin öğrenci başarısı ve kalıcılık düzeyine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Muğla. Muğla Üniversitesi.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel. Köroğlu, H. ve Yeşildere, S. (2003). İlköğretim II. kademede matematik konularının öğretiminde oyunlar ve senaryolar, 11 Haziran 2014 tarihinde http:/www.fedu.metu.edu.tr/ufbmek-5/b kitabı/PDF/matematik/bildiri/240d.pdf adresinden alınmıştır.
• Lucas, C.A. (1999). A study of effects of cooperative learning on the academic achievement and self-efficacy of college algebra students, University of Kansas, Faculty of the Graduate School, Department of Teaching and Leadership, PhD.
• MEB. (2013). Ortaokul matematik dersi ( 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü:
• Mirasyedioğlu, Ş. (1998). Temel Matematik 1. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Olkun, S. (2003). Öğrencilere hacim formülü ne zaman anlamlı gelir. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 160-165.
• Oğur, B. (2005). Drama yönteminin fen öğretimine entegrasyonunun öğrencilerin fen başarılarına etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Özsoy, N. (2003). İlköğretim matematik derslerinde yaratıcı dramanın kullanılması. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5, 112–119.
• Senemoğlu, N. (2003). Gelişim öğrenme ve öğretim. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Senemoğlu, N. (2010). Gelişim öğrenme ve öğretim. Ankara: Pegem Akademi.
• Soner, S. (2005). İlköğretim matematik dersi kesirli sayılarda toplama ve çıkarma işleminde drama ile yapılan öğretimin etkililiği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Şenol, E.N. (2011). İlköğretim matematik dersinde yaratıcı drama uygulamalarının öğrencilerin problem çözme stratejileri, başarı, benlik kavramı ve etkileşim örüntüleri üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Tanrıseven Üredi, I., Şengül, S. ve Gürdal, A. (2008). Matematik öğretiminde problem çözme stratejisi olarak canlandırma kullanılmasının öğrenci başarısına ve hatırlatma düzeyine etkisi. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 25(2), 21-33.
• Tara, S., Arturo, O., & William, Y. (2004). Role of mathematics self-efficacy and motivation in mathematics performance across ethnicity. Texas Tech University.
• Ulubey, Ö., & Gözütok, F. D. (2015). Future citizenship, democracy and human rights education with creative drama and other interactive teaching methods. Egitim ve Bilim, 40(182).
• Ulubey, Ö. ve Toraman, Ç. (2015). Yaratıcı drama yönteminin akademik başarıya etkisi: Bir meta-analiz çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32).
• Umay, A. (2002). İlköğretim matematik öğretmenliği programının öğrencilerin matematiğe karsı öz-yeterlik algıları üzerine etkisi. V. Ulusal Fen Bilimleri Ve Matematik Eğitimi Sempozyumu, Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
• Ural, A. (2007) İşbirlikli öğrenmenin matematikteki akademik başarıya, kalıcılığa, matematik özyeterlilik algısına ve matematiğe karsı tutuma etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Uygan, C. ve Yenilmez, K. (2010). Yaratıcı drama yönteminin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin geometriye yönelik öz-yeterlik inançlarına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi,18, 931-942.
• Uysal, Ö. (1996). Eğitim sürecine etkin öğrenci katılımının öğrenme sonuçlarına etkisi Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Üstündağ, T. (2009) Yaratıcı drama öğretmenimin günlüğü, Ankara: Pegem Akademi.
• Yalım, N. (2005). İlköğretim dördüncü sınıf fen bilgisi dersinin yaratıcı drama yöntemi ile öğretiminin öğrencilerin akademik başarısına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.