Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Sürecinde Problem Çözmeye Dair Pedagojik Alan Bilgisine İlişkin Çıkarımlar

Problem çözme becerisi, son yıllarda matematik öğretimi içerisinde ağırlığı artan bir beceridir. Problem çözme geliştirilebilir bir beceri olarak görülmenin ötesinde matematik öğrenmenin önemli bir aracı haline gelmiştir. Öğrencilerin matematiği daha etkin öğrenmeleri ve problem çözme becerilerinin gelişimi açısından öğretmenlerin problem çözmeye dair pedagojik alan bilgileri önem taşımaktadır. Bu çalışmada, sınıf öğretmeni adaylarının problem çözmeye dair pedagojik alan bilgileri önce teorik, sonra uygulama düzeyinde incelenmiştir. Araştırma 4. sınıfa devam eden 17 sınıf öğretmeni adayı ile gerçekleştirilmiştir. Bir durum çalışması olarak gerçekleştirilen bu araştırmada veri toplama araçları olarak sınıf öğretmeni adaylarının sınıf öğretmenine dair kendi gerçekleştirdikleri gözlemleri, onların ders anlatımlarına ilişkin araştırmacı gözlemi ve onlarla gerçekleştirilen yarı yapılandırılmış görüşme kullanılmıştır. Elde edilen tüm bulgular öğretmen yetiştirme programının yeterlikleri bağlamında tartışılmış ve Polya’nın problem çözme basamaklarını içeren temalar altında sunulmuştur. Öğretmen adaylarının % 29’unda problem çözmeye dair güncel bir pedagojik alan bilgisinin varlığı gözlenememiştir. Geri kalan öğretmen adaylarının problem çözmeye dayalı bir derse ilişkin teorik bilgileri ile uygulamaları arasında da ciddi bir fark gözlenmiştir. Öğretmen adaylarının görüşlerine dayanarak bu sorunun öğretmen yetiştirme sürecinde uygulama ve teori arasında kurulan zayıf bağdan kaynaklandığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

: problem çözme ile öğretim, problem çözmeye dair pedagojik alan bilgisi, öğretmen adayları

PDF

___

Aykaç, N., Kabaran, H. ve Bilgin, H. (2014). Türkiye’de ve Bazı Avrupa Birliği Ülkelerindeki Öğretmen Yetiştirme Uygulamalarının Karşılaştırılmalı Olarak İncelenmesi (Almanya, Finlandiya, Fransa, İngiltere Ve Türkiye Örneği). Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9 (3), 279-292.
Ball, D. L. (1990). The Mathematical Understandings That Prospective Teachers Bring To Teacher Education. Elementary School Journal, 90, 449–466.
Black, T. R. (2002). Understanding Social Science Research (2nd Edition), London: Sage Pub.
Bodner, G. M. (1987). The Role of Algorithms in Teaching Problem Solving. Journal of Chemical Education, 64 (6), 513-514.
Creswell, J. W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni (Çev. Ed. Bütün, M.; Demir, S. B.), Ankara: Siyasal Kitapevi.
Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin Ölçme-Değerlendirme Uygulamaları Ve Yeterlik Düzeyleri: Ilk Ve Ortaöğretim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 99-114.
Demir, S., ve Bozkurt, A. (2011). İlköğretim Matematik Öğretmenlerinin Teknoloji Entegrasyonundaki Öğretmen Yeterliklerine Ilişkin Görüşleri. İlköğretim Online, 10(3), 850-860.
Driscol, M. (2003). The Sound of Problem Solving. Teaching Mathematics Through Problem Solving : Grades 6-12 (Edt Schoen, H. L., Charles, R.), Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics, 161-176.
Ergun, M. ve Ersoy, Ö. (2014). Hollanda, Romanya Ve Türkiye’deki Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Sistemlerinin Karşılaştırılması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22 (2), 673-700.
Grouws, D. A. (2003). The Teacher’s Role in Teaching Mathematics Through Problem Solving. Teaching Mathematics Through Problem Solving : Grades 6-12 (Edt Schoen, H. L., Charles, R.), Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics, 129-142.
Hill, H. C., Rowan, B., & Ball, D. L. (2005). Effects Of Teachers’ Mathematical Knowledge For Teaching On Student Achievement. American Educational Research Journal, 42(2), 371–406.
Külekçi E. ve Bulut, L. (2010). Türkiye ve ABD’ deki Öğretmen Yetiştirme Sistemlerinin Karşılaştırılması. International Conference on New Trends in Education and Their Implications. Antalya, 11-13 Kasım 2010, 210-215.
MEB - T.C. Milli Eğitim Bakanlığı (2015). İlkokul Matematik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
National Council of Teachers of Mathematics (NCTM) (2000). Principles And Standards For School Mathematics. Reston, VA: NCTM.
Paker, T. (2008). Öğretmenlik Uygulamasında Öğretmen Adaylarının Uygulama Öğretmeni ve Öğretim Elemanının Yönlendirmesiyle İlgili Karşılaştıkları Sorunlar. Pamukkale Ünivrsitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (23), 132-139.
Polya, G. (1973). How To Solve It: A New Aspect Of Mathematical Method. Princeton, N.J. : Princeton Uni. Press.
Saeli, M. J., Perrent, W. & Jochens Zwaneveld, B. (2011). Teaching Programming In Secondary School: A Pedagogical Content Knowledge Perspective. Informatics in Education, 10(1), 73-88.
Schroeder, T.L. & Lester, F.K. (1989). Developing understanding in mathematics via problem solving. In P.R. Trafton & A.P. Shulte (Eds.), New Directions For Elementary School Mathematics (pp. 31-42). Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics.
Shulman, L. S. (1987). Knowledge And Teaching: Foundation Of The New Reform. Harvard Educational Review, 57(1), 1-22.
Stake, R. (1995). The Art Of Case Study Research. Thousand Oaks, CA: Sage.
Sternberg, R. L. (1997). Thinking styles. New York: Cambridge University Pres.
Stice, J. E. (2007). Teaching Problem Solving, https://inst.eecs.berkeley.edu/~ee301/fa13/Readings/teaching_problem_solving_stice.pdf
Torp, L. & Sage, S. (2002). Problems As Possibilities: Problem-Based Learning For K-16 Education. Alexandria. VA : ASCD.
Uygun, S., Ergen, G. ve Öztürk, İ. H. (2011). Türkiye, Almanya ve Fransa’da Öğretmen Eğitimi Programlarında Uygulama Eğitiminin Karşılaştırılması. İlköğretim Online, 10(2), 389-405.
Van de Walle, J. A., Karp, K. S. & Bay Williams, J. M. (2010). Elementary and Middle School Mathematics: Teaching Developmentally. (7 ed.) New York, NY: Pearson Education.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.