Mersin İlinde 2005-2009 Yılları Arasında Çocuk Suçları Oranının İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı Mersin merkezindeki 2005-2009 yılları arasında çocuk suç oranının çeşitli suç özelliklerine göre incelenmesidir. Bu suç özellikleri; mal varlığına karşı işlenen suçlar, şahsa karşı işlenen suçlar ve tasnif dışı işlenen suçlar olarak üç başlık altında incelenmiştir. Çalışmada, Mersin Emniyet Müdürlüğü Çocuk Şube Müdürlüğü’nde kayıt altına alınmış verilerden yararlanılmıştır. Bu çalışmanın sonuçlarına göre, 2005-2009 yılları arasında malvarlığına karşı işlenen suçlarda olay sayısı 2218, şüpheli çocuk sayısı 2929 olup bu çocuklardan 312’si tevkif (tutuklama) edilmiştir. Şahsa karşı işlenen suçlarda 1584 olay sayısı, 1948 şüpheli sayısı olup, 192 çocuk tevkif edilmiştir. Tasnif dışı işlenen suçlarda ise 1072 olay sayısı, 1281 şüpheli sayısı ve tevkif edilen çocuk sayısı 434’tür.

___

  • Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğü (2007). adresinden 15.09.2009 tarihinde indirilmiştir.
  • Aytaç, S. (1994) Çocuk ve suç. Mülkiyeliler Birliği Dergisi, 19 (179-180), 93.
  • Bromley Briefings: Prison Factfile (2006). Prision reform trust. adresinden 10.09.2009 tarihinde indirilmiştir.
  • Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü İstatistikleri. adresinden 24.08.2009 tarihinde indirilmiştir.
  • Devlet İstatistik Enstitüsü (1998) :Güvenlik birimlerine gelen-getirilen çocuk istatistikleri, Ankara, DİE Yayınları.
  • Dönmezer, S. (1994). Kriminoloji. İstanbul: Beta yayınları.
  • Farrington, D., Coid, J.W, ve Murray. J. (2009). Family factors in the intergenerational transmission of offending. Criminal Behaviour and Mental Health, 19, 109–124.
  • Fişek, A.G., Çiner, C.M. ve Akpınar, Y. (2008). Çocuk suçluluğunda öncü çalışmalar ve iki doktora tezi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 57 (2), 17-29.
  • İllerin aldığı göç, verdiği göç, net göç ve net göç hızı (2000). Devlet İstatistik Enstitüsü. http://www.tuik.gov.tr/VeriBilgi.do?tb_id=38&ust_id=11 adresinden 10.09.2009 tarihinde indirilmiştir.
  • Karababa, A. (2007). Kahramanmaraş’ın suç profili ve çözüm önerileri. Sosyal Bilimler Enstitüsü, yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kahramanmaraş.
  • Karasar, N. (2005), Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Öter, G. ve Akalın, N. (1993) Paşakapısı Cezaevi’ndeki tutuklu çocukların psiko-sosyal, sosyokültürel, ekonomik ve kriminolojik özellikleri. İstanbul: M.Ü. Hukuk Fakültesi 10. Yılı Adliye ve Çocuk Suçluluğu Sempozyumu.
  • Polat, O. (2002). Çocuk suçluluğu. . 23.07.2009 tarihinde indirilmiştir.
  • Shoemaker, D.J. (2009). Juvenile delinquency. USA: Rowman & Lıttlefıeld Publıshers, Inc.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. adresinden 28.07.2009 tarihinde indirilmiştir.
  • Uluğtekin, S. (2005). Çocuk adalet sisteminde sosyal inceleme raporu el kitabı. Ankara: Dostlar Dayanışma Derneği Ankara Şubesi Yayınları: 1
  • United Nations (2003). World youth report adresinden 10.09.2009 tarihinde indirilmiştir.
  • Van de Rakt, M. Nieuwbeerta, ve P. Apel, R. (2009) Association of criminal convictions between family members: Effects of siblings, fathers and mothers, Criminal Behaviour and Mental Health 19, 94–108.