YÜKSEK-DÜŞÜK BAĞLAMLI İLETİŞİM İLE ÖRGÜTSEL MUHALEFET DAVRANIŞLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ: AKADEMİSYENLER ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA -THE RELATIONSHIP BETWEEN HIGH-LOW CONTEXT COMMUNICATION AND ORGANIZATIONAL DISSENT BEHAVIORS: A RESEARCH ON SÜLEYMAN DEMİREL UNIVERSITY ACADEMIC STAFF

Bu çalışmada, üniversitede çalışmakta olan akademik personelin örgütsel muhalefet davranışlarının ve yüksek-düşük bağlamlı iletişim eğilimlerinin ölçülmesi ve aralarındaki ilişkinin tespit edilmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın evrenini Süleyman Demirel Üniversitesi’ne bağlı fakültelerde çalışan akademik personel oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında 201 akademik personele anket uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak Erdem (2006) tarafından Hall’ın Yüksek Bağlam-Düşük Bağlam Modeli çerçevesinde geliştirilen ve 15 ifadeden oluşan “KİÖ-TUR” (Kültürel İletişim Ölçeği-Türkçe) ile Kassing (1998) tarafından hazırlanan, Aksel (2013) tarafından Türkçe'ye uyarlanan 20 ifadeden oluşan “Örgütsel Muhalefet Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, üniversitedeki yüksek bağlamlı iletişim, düşük bağlamlı iletişime göre yüksek bulunmuştur. Ayrıca, akademik personelin örgütsel muhalefet davranışlarını sergileme eğilimleri çoktan aza doğru dikey muhalefet, yatay muhalefet ve yer değiştirmiş muhalefet şeklindedir. Yine araştırma sonucunda, dikey muhalefet ile yüksek bağlamlı iletişim arasında negatif, düşük bağlamlı iletişim arasında ise pozitif bir ilişki bulunurken, yatay muhalefet ile hem yüksek hem de düşük bağlamlı iletişim arasında pozitif bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yüksek bağlamlı iletişim, düşük bağlamlı iletişim, örgütsel muhalefet, akademik personel

PDF

___

Albrecht, T. L., (1979), “The Role of Communication in Perceptions of Organizational Climate”, içinde D. Nimmo (Ed.), (ss.343-357), Communication Yearbook 3, New Jersey: Transaction Publishers.
Börü, D., (2007), “İletişim ve Kültür”, Kültürel Bağlamda Yönetsel- Örgütsel Davranış, içinde: R. Erdem ve C.Ş. Çukur (Ed.), (ss:427-459), 1. Baskı, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Dozier, J.B., Husted, B.W. and McMahon, J.T., (1998), “Need for Approval in Low-Context and High-Context Cultures: A Communications Approach to Cross-Cultural Ethics”, Teaching Business Ethics, 2: 111-125.
Dökmen, Ü., (2006), İletişim Çatışmaları ve Empati, 35. Baskı, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Erdem, R. ve Günlü, E., (2006), “İletişim Eğilimlerinin Yüksek Bağlam-Düşük Bağlam Ayırımı İle İncelenmesi: Hastane Çalışanları Örneği”, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(2): 177-195.
Garner, J. T., (2006), When Things Go Wrong At Work: Expresiıons of Organizational Dissent as Interpersonal Influence, Unpublished Doctoral Dissertation, Texas A and M University, Texas.
Girişken, A. G., (2015), Bir Kamu Hastanesinde Sağlık Çalışanlarının İletişim Doyumları İle Örgütsel Adalet Algıları Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelikte Yönetim Anabilim Dalı, İstanbul.
Graham, J. W., (1983), Principled Organizational Dissent, Doctoral Dissertation, Northwestern University.
Gudykunst, W. B. and Matsumoto Y., (1996), “Cross- Cultural Variability of Communication in Personal Relationship”, in W. B. Gudykunst, S. Ting-Toomey and T. Nishida (Ed.), (Pp. 19-56), Communication in Personal Relationships Across Cultures, USA: Sage Publications.
Hall, E., (1976), Beyond Culture, New York: Doubleday.
Hofstede, G., (2001), Culture’s Consequences, 2. Edition, London: Sage Publications.
Kang, J. A. and Berger, B. K., (2010), “The Influence of Organizational Conditions on Public Relations Practitioners' Dissent”, Journal of Communication Management”, 14(4): 368-387.
Kassing, J. W. and Armstrong, T. A., (2002), “Someone’s Going to Hear About This: Examining the Association Between Dissent-Triggering Events and Employee’s Dissent Expressions”, Management Communication Quarterly, 16: 39-65.
Kassing, J. W. and Avtgis, T. A., (1999), “Examining the Relationship Between Organizational Dissent and Aggressive Communication”, Management Communication Quarterly, (13): 76-91.
Kassing, J. W., (1997a), Development and Validation of the Organizational Dissent Scale. Doctoral Dissertation, Kent State University, Ohio, ABD.
Kassing, J. W., (1997b), “Articulating, Antagonizing, and Displacing: A Model of Employee Dissent”, Communication Studies, 48: 311-332.
Kassing, J. W., (2000a), “Exploring The Relationship Between Workplace Freedom of Speech, Organizational Identification and Employee Dissent”, Communication Research Reports, 17(4): 387-396.
Kassing, J. W., (2000b), “Investigating the Relationship Between Superior-Subordinate Relationship Quality and Employee Dissent”, Communication Research Reports, (17): 58-70.
Kassing, J. W., (2011), Dissent in Organizations, United States: Polity Press.
Kim, D., Pan, Y. and Park, H. S., (1998), “High- Versus Low-Context Culture: A comparison of Chinese, Korean and American Cultures, Psychology and Marketing”, 15(6): 507-521.
Koçel, T., (2015), İşletme Yöneticiliği, 16. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
Kowalski, T. J., (2000), “Cultural Change Paradigms and Administrator Communication. Contemporary Education”, 71(2): 4-12.
Nishimura, S., Nevgi, A. and Tella, S., (2008), “Communication Style ad Cultural Features in High/Low Context Communication Cultures: A Case Study of Finland, Japan and India”, in A. Kallioniemi (Ed.), (Pp.783-796), Renovating and Developing Didactics, Proceedings of A Subject-Didactic Symposium, Helsinki.
Ötken, A. B. ve Cenkci, T., (2013), “Beş Faktör Kişilik Modeli ve Örgütsel Muhalefet Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma”, Öneri Dergisi, 10(39): 41-51.
Özdemir, M., (2010), Ankara İli Kamu Genel Liselerinde Görev Yapan Yönetici ve Öğretmenlerin Örgütsel Muhalefete İlişkin Görüşleri, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Yönetimi ve Politikası Anabilim Dalı, Ankara.
Redding, W. C., (1985), “Rocking Boats, Blowing Whistles and Teaching Speech Communication”, Communication Education, 34: 245-258.
Redmond, V. V. M., (2014), Examining the Relationships Between Conflict Management Styles, Upward Dissent Tactics, and Leader-Member-Social-Exchange, Doctoral Dissertation, North Carolina State University, North Carolina.
Tunçer, P., (2012), Yönetim ve Organizasyon, 1.Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
Würtz, E., (2005), “Intercultural communication on Web sites: A Cross‐Cultural Analysis of Web sites From High‐Context Cultures and Low‐Context Cultures, Journal of Computer‐Mediated Communication, 11(1): 274-299.
Yıldız, K., (2014), “Örgütsel Muhalefet”, Akademik Bakış Dergisi, 43: Z12-Z19.