ÖZEL EĞİTİM OKUL MÜDÜRLERİNİN DEĞİŞİM EĞİLİMLERİ

Bu araştırmanın amacı, özel eğitim okul müdürlerinin değişim eğilimlerinin, demografik değişkenler açısından farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Araştırma, betimsel desende tasarlanmıştır. Araştırmanını evrenini Türkiye’deki 1362 özel eğitim okul müdürü, örneklemini ise tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilen 137 özel eğitim okul müdürü oluşturmaktadır. Araştırmada veriler, kişisel bilgi formuyla ve değişimde girişimcilik, değişimi yararına inanma, değişime direnç ve statükoyu koruma olmak üzere dört boyuttan, 41 maddeden oluşan ve 5’li likert tipi bir ölçek olan Değişim Eğilimleri Ölçeği ile toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 21 paket programı kullanılarak Kruskal Wallis analiziyle test edilmiştir. Araştırma sonuçları, özel eğitim okul müdürlerinin değişim eğilimlerinin olumlu olduğunu; değişim eğilimleri alt boyutlarının daha önce görev yapılan eğitim kurumuna, öğrenim durumuna ve alınan hizmet içi eğitim sayısına göre farklılaşmadığını; buna karşın statükoyu koruma alt boyutunun mesleki kıdeme göre, değişimde girişimcilik alt boyutunun ise yöneticilik kıdemine göre farklılaştığını ortaya koymuştur. Elde edilen sonuçlardan hareketle araştırmanın sonunda özel eğitim okul müdürlerinin değişim eğilimlerini arttırmaya yönelik öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Değişim Eğilimleri, Demografik Değişkenler, Özel Eğitim Kurumları

PDF

___

Akbaba Altun, S., & Büyüköztürk, Ş. (2011). Değı̇şı̇m eğı̇lı̇mlerı̇ ölçeğı̇nı̇n gelı̇ştı̇rı̇lmesı̇. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1), 73-90. Argon, T., & Özçelik, N. (2007). İlköğretim okulu yöneticilerinin değişimi yönetme yeterlikleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(16), 70-89. Arslan, M. M. (2014). Halk eğitimi merkezi müdürlerinin değişim eğilimleri. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(2), 875-888.Aslan, M.,Beycioğlu, K., & Konan, N. (2008). Principals’ openness to change in Malatya, Turkey. International Electronic JournalforLeadership in Learning, 12(8), 1-14. Balyer, A. (2012). Çağdaş okul müdürlerinin değişen rolleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(2), 75-93.Beycioğlu, K., & Aslan, M. (2010). Okul gelişiminde temel dinamik olarak değişim ve yenileşme: Okul yöneticileri ve öğretmenlerin rolleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 153-173.Büyüköztürk, Ş., Çakmak E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem.Canlı, S., Demirtaş, H., & Özer, N. (2015). Okul yöneticilerinin değişime yönelik eğilimleri. İlköğretim Online, 14(2), 634-646.Çağlar, İ. (2015). Bireysel, örgütsel ve toplumsal düzeyde değişim ve değişim yönetimi. Ankara: Nobel.Çalık, T., & Er, E. (2014). İlköğretim okulu öğretmenlerinin okulun değişime açıklığı ile değişim kapasitesi algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 20(2), 151-172.Demirtaş, H. (2012). İlköğretim okullarının değişime açıklığı. İlköğretim Online, 11(1), 18-34.Erdoğan, İ. (2015). Eğitimde değişim yönetimi. Ankara: Pegem. Eserpek, A. (1978). Eğitim ve sosyal değişme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 11(1), 123-141.Fullan, M. (2002). Değişim kültüründe liderler olarak okul müdürleri. Educational leadership, Special ıssue.Goff, P., & Goldring, E. (2015). Geri bidirim ve koçluk yoluyla müdürlerin liderliğini değiştirme. The Journal of Educational Administration, 52(5), 682-704.Gökçe, F. (2004). Okulda değişmenin yönetimi. Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 211-226.Gökçe, F. (2008). Değişmenin kavramsal modelleri ve değişme sürecince eğitim yöneticisinin yeterlikleri. Milli Eğitim Dergisi, 177, 237-252.Harris, A. (2016). Okul müdürlerinin çalışmalarının değişen doğası. International Studies in Educational Administration.Helvacı, M. A. (2005). Eğitim örgütlerinde değişim yönetimi ilke, yöntem ve süreçler. Ankara: Nobel.Kassim, J., & Abdullah, J. B. (2011). Promoting learning environment and attitude towards change among secondary school administrators in Pahang Malaysia: Teachers’ perceptions. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 28, 45-49. Kondakçı, Y., Zayim, M., & Çalışkan, Ö. (2010). Okul yöneticilerinin değişime hazır olma tutumlarının okulun öğretim düzeyi, yöneticilerin deneyimi ve okul büyüklüğü bağlamında incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 155–175.Küçükaltan, D. (2009). Genel bir yaklaşımla girişimcilik. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 4(1), 21-28.Lorcu, F. (2015). Örneklerle veri analizi SPSS uygulamalı. Ankara: Detay.Numanoğlu, G. (1999). Bilgi toplumu ve eğitimde yeni kimlikler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 32(1-2), 341-350.Özcan, Ş., & Bakioğlu, A. (2010). Bir meta analitik etki analizi: Okul yöneticilerinin hizmetiçi eğitim almalarının göreve etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38), 201-212.Özdemir, S. (2000). Eğitimde örgütsel yenileşme. Pegem.Sınacı, F. (2016). Girişimcilik, bilgi toplumu ve üniversitelerin değişen anlamı. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30(40), 189-205.Şahin, İ. (2007). Türkiye eğitim sisteminde değişim. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 5(20), 30-54.Taş, A. (2009). Ortaöğretim okulu müdürlerinin değişimi yönetme davranışlarına ilişkin öğretmen algılarının değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 1-18.Tunçer, P. (2013). Değişim yönetimi sürecinde değişime direnme. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 373-406.Yıldız, K. (2012). Yöneticilerin değişimi yönetme yeterlikleri. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 177-198.