Ortaokul Öğrencilerinin Yazma Eğilimlerinin Değerlendirilmesi

Bu çalışmanın amacı Piazza ve Siebert tarafından (2008) geliştirilerek Türkçeye uyarlaması yapılan yazma eğilimi ölçeğini ortaokul 5. ve 8. sınıf öğrencilerine uygulayarak öğrencilerin yazmaya yönelik eğilimlerini belirlemektir. Araştırma, tarama modelinde betimsel bir alan araştırmasıdır. Araştırmanın evrenini, Burdur il merkezinde öğrenim gören ortaokul 5. ve 8. sınıf öğrencileri, örneklemini ise random yöntemiyle aynı il merkezindeki altı ortaokuldan seçilmiş toplam 322 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Piazza ve Siebert tarafından (2008) geliştirilerek Türkçeye uyarlaması yapılan tutku, güven ve süreklilik boyutlarından oluşan yazma eğilimi ölçeği uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre, 5. sınıf öğrencilerinin 8. sınıf öğrencilerine göre, serbest yazma etkinliğini her zaman yapanların yapmayanlara göre, Türkçe dersini sevenlerin sevmeyenlere göre ve ders notu yüksek olanların düşük olanlara göre yazma eğilimlerinin daha olumlu olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

EVALUATİON OF WRİTİNG TRENDS OF MİDDLE SCHOOL STUDENTS

The purpose of this study is to explore 5th and 8th grade secondary school students’ writing tendencies via using a writing tendency scale after being translated into Turkish, and originally developed by Piazza and Siebert (2008). The research is of a descriptive field study grounded in the survey model. The population of the study consists of 5h and 8th grade secondary school students studying in the province of Burdur and the sample is comprised of 322 students chosen from 6 schools in the same province. The data collection tool is Piazza and Siebert’s (2008) writing tendency scale, translated into Turkish for the purpose of this study. The scale embodies the components of passion, confidence and continuity. According to the results, more positive tendencies were observed among male students compared to female students, 5th grade students compared to 8th grade students, those students involved in free writing activity compared to those who were not, those loving the Turkish classes compared to those who did not, and among those students with high marks compared to those with low marks.   

___

  • Aksan, Y. ve Çakır, Ö. (1997). “İlkokul Öğrencilerinin Yazılı Anlatımlarının Metinsellik Ölçütleri ve Metin Konusu Oluşumu Açısından Değerlendirilmesi” XI. Dilbilim Kurultayı, (Hz. Deniz Zeyrek, Şükriye Ruhi), Ankara: ODTÜ Eğitim Fakültesi Yabancı Diller Eğitimi Bölümü. Akyol, H. (2006) Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık. Aşılıoğlu, B. (1993). Ortaokullarda Türkçe Öğretimi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara. Ayyıldız, M. ve Bozkurt, Ü. (2006). “Edebiyat ve Kompozisyon Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, S. 4 (1), s. 45-52. Bağcı, H. (2007). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazılı Anlatım Derslerine Yönelik Tutumları ile Yazma Becerileri Üzerine Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara. Cemiloğlu, M. (2001). Dil Bilimi Açısından Türkçe Yazılı Anlatım ve Anlatım Teknikleri Öğretimi. İstanbul: Alfa Yayınları. Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi, İstanbul: MEB Yayınları. Göğüş, B. (1978), Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası. İşeri K. (2010). Evaluation of the writting disposition of elementary school sixth grade students. The New Education Review. Vol. 22, No 3-4, 295-308. İşeri, K. ve Ünal, E. (2010) Yazma Eğilimi Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması. Eğitim ve Bilim. C: 35, S: 155
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1302-8944
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2007
  • Yayıncı: BURDUR MEHMET AKİF ERSOY ÜNİVERSİTESİ