EĞİTİM FAKÜLTELERİNİN BULUNDUKLARI KENTLERDEKİ EĞİTİM KURUMLARINA KATKISI (ARTVİN ÖRNEĞİ)

Bu çalışmada Eğitim Fakülteleri’nin’ bulundukları kentlerdeki eğitim kurumlarına yaptığı katkıların neler olduğu araştırılmış ve eksik kalan noktalar belirlendikten sonra bu eksikliklerin giderilmesi için çeşitli öneriler sunulmuştur. Araştırmada verilerin toplanmasında derinlemesine görüşme yöntemi kullanılmıştır. Artvin ilinde bulunan okulların yöneticileri ve öğretmenlerinden oluşan bir çalışma grubu oluşturulmuştur. Araştırmada 5 öğretmen, 5 eğitim yöneticisi olmak üzere 10 kişiyle görüşülmüştür. Çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemlerinden azami çeşitlilik örneklemesi yöntemine başvurularak oluşturulmuştur. Veri toplama aracı olarak 5 soruluk yarı yapılandırılmış görüşme formundan oluşan ve araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre eğitim fakültesinin hizmet içi eğitimlere daha çok katkı sunması, öğretmenlerle onların alanlarıyla ilgili iş birliği yapması, okullarla ortak projeler geliştirmesi ve uygulaması beklenmektedir. Eğitim fakültesinin kentin sosyal yaşantısına bir katkısının olması gerektiği ve kuramın gerçek yaşamla birleştirilmesi için eğitim fakültesinin katkıda bulunması gerektiği anlaşılmıştır. Eğitimcilerin mesleki gelişimlerinde eğitim fakültesinin katkısının seminer dönemlerindeki çalıştaylar ve hizmet içi eğitimlerle sağlandığı anlaşılmıştır. Seminer dönemlerinde yapılan çalışmaların etkisiz olduğu ve ara dönemlerde çalışmaların yapılması gerektiği sonucu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Eğitim, öğretmen, eğitim fakültesi, okul, yönetici

FACULTİES OF EDUCATİON’S CONTRİBUTİON TO THE SCHOOLS İN THEİR CİTİES (ARTVİN SAMPLE)

This research tries to determine the contributions of faculty of educations to the schools in the cities where the faculties are located, so that possible deficiencies can be detected and corrected by employing strategies generated according to findings of the study. Deep interview technique was used to gather data. Study group consisted of administrators and teachers of schools in Artvin. A total of 10 participants including 5 teachers and 5 administrators were interviewed. Maximum variation sampling technique was used to compose the study group. A semi-structured interview form developed by the researchers was used as the data collection instrument. Teachers and administrators expect the education faculty to make contributions to professional development of teachers and to developing joint projects. It is understood that faculty of education should contribute to the social life in city and bridge the gap between theory and practice. The contributions of the faculty to the professional development of educators were done by helping in workshops and in-service trainings during seminar periods. Activities done during seminar periods are found to be ineffective, so they should be done during intermediary periods.

Keywords:

Education, teacher, faculty of education, school, administrator,

PDF

___

Akçamete, G. (2006). Eğitim fakültelerinin topluma hizmet bağlamında toplumsal yaşama katkısı çalıştay alt grubu raporu. F. Ç. Dinçer (Ed.), Eğitim Bilimleri Çalıştayı. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Yayın No:200.
Balcı, A. (2011). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem. Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri. Çev. M. Bütün ve S. B. Demir. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Chritensen, L., Jhonson, R. & Turner, L. (2016). Research methods design and analysis. New Jersey: Pearson.
Esterberg, K. G. (2002). Qualitative methods in social research. Boston: McGraw- Hill.
Denzin, E. & Lincoln, Y. S. (1994). Hanbook of qualittaive research. Thousand Oaks. CA: Sage.
Durdu,L.(2016). Eğitimde üretim tabanlı çalışmalar için nitel araştırma yöntemleri. Ankara : Anı Yayıncılık.
Gümüşeli, A. (2006). Okul kültürü ve liderlik. Artı@eğitim Dergisi, 8(14).
Johnson, J. M. (2002). In-depth interviewing. Handbook of interview research context & method, (Ed. Jaber F. Gubrium, James A. Holstein). London: Sage Publications.
Kayabaş, Y. (2008). Öğretmenlerin hizmet içi eğitimde yetiştirilmesinin önemi ve esasları. TSA, 2. Mayring, P. (2011). Nitel sosyal araştırmaya giriş. Ankara: Bilgesu Yayıncılık.
Merraim, S. B.(1998). Qualitative research and case study applications in education. San Francisco (USA): Jossey-Bass. p. 179.
Merraim, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. S. Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
Robson, C. (2015). Gerçek dünya araştırması.(Çev:Çinkır ve Demirkasımoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık.
Senemoğlu, N. (1992). İngiltere’de ilköğretime öğretmen yetiştirme programlarına ilişkin ingiliz öğrenci ve öğretim elemanlarının görüşleri İngiltere ve Türkiye'deki ilköğretime öğretmen yetiştirme programlarının karşılaştırılması. Hacettepe Üniv. Eğit. Fak. Dergisi.
Seidman, I. E. (1991). Interviewing as qualitative research: A guide for researchers in Education and the social sciences. New York: Teachers College Press.
Tonbul, Y. & Altınay, E. (2010). Eğitim Fakültelerinin Öğretmenlerin Mesleki Gelişimine Katkısı. E-Journal of New World Sciences Academy, 6(3).
Türmüklü, A. (2000). Eğitimbilim Araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24.
Yeşilyaprak, B. (2006). Eğitim fakültelerinin topluma hizmet bağlamında eğitim kurumlarına katkısı çalıştay alt grubu raporu. (F. Ç. Dinçer Ed.). Eğitim Bilimleri Bakış Açısıyla Eğitim Fakülteleri ve Topluma Hizmet İşlevi Çalıştayı. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Yayın No:200.
Yıldırım, Z. (2002). Müfredat Laboratuvar Okullarında Okul-Veli, Okul-Üniversite ve Okul-Çevre İşbirliği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. b.). Ankara: Seçkin Yayınevi.