Yusuf BUDAK, Dilek GENÇTANIRIM KURT, Sultan Selen KULA

BİLİŞSEL GELİŞİMDE FARKLI BİR GÖRÜŞ GELİŞTİREN HENRİ WALLON VE JEAN PİAGET’NİN GÖRÜŞLERİNİN KARŞILAŞTIRILMALI OLARAK İNCELENMESİ

Wallon, Piaget gibi, genel bir çocuk ve ergenlik (adolescent) gelişim kuramına imza atmıştır. Klasik yöntemlerden bağımsız ontojenik (birey oluşculuk) çalışmanın temellerini atmıştır. Döneminde baskın olan içe bakışçı ve psikolojik paralelci yaklaşımları aşmak için zengin gözlemler yoluyla bireyin gelişim sürecini anlamaya çalışmıştır. Çalışmaları sonunda iki temel sonuç elde etmiştir. Birincisi öncelikle biyolojik, duyuşsal, sosyal ve zihinsel faktörlerin insan denen bütünde nasıl bir ilişki içinde etkili olduğunu ortaya koymaya çalışmış, ikinci olarak bu faktörlerden oluşan sistemin nasıl çalıştığını incelemek amacıyla inceleme konularını ve yöntemlerini çeşitlendirmiştir. Bu bağlamda duruma göre fizyolojik, istatistik, yapısal, psikanalitik yöntemleri kullanmıştır. Wallon’a göre gelişim nörobiyolojik olgunlaşma ve uyum koşulları ile ilişkili sosyal koşullar arasındaki etkileşimle açıklanabilir. Wallon gelişimi altı dönem olarak ele almıştır. Buna karşılık Piaget gelişimi dört döneme ayırarak açıklamıştır. Wallon’un çocuğun kendisine ilişkin bilinçlenme süreci üzerinde daha çok durduğu, Piaget’ nin ise çocuğun nesnelerle olan ilişkisi üzerinden bilişsel gelişimi açıklamaya çalıştığı söylenebilir. Wallon psiko-sosyal açıdan da Piaget’den ayrılır. Piaget gelişimi doğrusal ve ortogenetik bir bakışla açıklamaya çalışmış, Wallon ise epigenetik ve kesintili süreç olarak ele almıştır. Wallon, bir evre bitmeden diğer evrenin başlamadığını savlayan Piaget’den farklı olarak gelişim evrelerinin karmaşık, bedensel gelişim ve merkezi sinir sistemi arasında geçişimli (dönüşümlü), iç içe, çatışma ve krizlerle gerçekleştiğini savunur.

Anahtar Kelimeler:

Henri Wallon, Jean Piaget, bilişsel gelişim

A COMPARISON OF THE HENRY WALLON’S AND JEAN PIGAGET'S VIEWS DEVELOPING A DIFFERENT VISION IN COGNITIVE DEVELOPMENT

Wallon, like Piaget, has made a general child and adolescent development theory. He has cast the foundations of ontogenic studies (individuality) independent from classical methods. He has tried to understand the individual's development process through rich observations to overcome the introspective, psychological parallelism approaches which were dominant in that period. At the end of the studies, two main results were obtained. First, tried to show how biological, affective, social and mental factors are effective in a relation with the whole called as human, secondly, it has diversified the review subjects and methods to examine how the system consisted of these factors works. In this context, he used physiological, statistical, structural, psychoanalytic methods according to the situation. According to Wallon, development can be explained by the interaction between social conditions related to neurobiological maturation and adaptation conditions. Wallon considered development as six stages. Piaget, on the other hand, explained the development in four stages. It can be argued that Wallon is more concerned with the child's consciousness process related to him/herself, and Piaget tries to explain the cognitive development of the child through his/her relation to the objects. Wallon also leads away from Piaget in psycho-social terms. Piaget tried to explain the development in a linear and orthogenetic way, and Wallon considered it as an epigenetic and intermittent process. Unlike Piaget who claimed that the other stage did not begin until one stage had ended, Wallon argues that the developmental stages were carried out with complex, transitive (between the physical development and central nervous system - alternately), intertwining conflicts and crises.

Keywords:

Henri Wallon, Jean Piaget, cognitive development,

PDF

___

Abecassis, J.(1993) D'Henri Wallon à Jérôme Bruner. Continuité ou discontinuité? Enfance Volum 45,47-57.
Alphandéry, H. T. (1994). Perspectives. Paris, UNESCO XXIV (4), 821-835.
Bibliothèque PSY. (2011). Développement psychosexuel: Les stades (Freud Piaget Wallon) -http://www.bibliotheques-psy.com adresinden 20.09.2011 tarihinde erişilmiştir.
Birns, B. (1973). Piaget and Wallon: Two Giants of Unequal Visibility. İnternational J. Ment. Health, 1(4), 24-28.
Boulanger-Balleyguier G. (1967). Les étapes de la reconnaissance de soi devant le miroir. In: Enfance. Tome 20 n°1, 91-116.
Child, D. (2007). Psychology and the teacher. New York: Continuum International Publishing Group.
Cole, M. ve Cole, S. R. (1989). The development of children. New York: Scientific American Books.
Çelik, L. (1996). Piaget’nin zihinsel gelişim kuramına göre ilköğretim matematik dersi programının değerlendirilmesi. Yüksek Lİsans Tezi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Afyon Kocatepe Üniversitesi. Afyon.
Dictionnaire de Pédagogie. (2011). Les Stades: Freud Piaget, Wallon http://www.psychologue.fr/ressources-psy/freud-piaget-wallon.pdf adresinden 27.04.2018 tarihinde erişilmiştir.
Dictionnaire de Pédagogie, (2007). Wallon Henri (1879 - 1962). Paris,Bordas. http://www.psychologue.fr/ressources-psy/freud-piaget-wallon.pdf adresinden 27.04.2018 tarihinde erişilmiştir.
Emile, J.(2007). Wallon et Piaget. Pour une critique de la psychologie contemporaine, Les cahiers psychologie politique [En ligne], 10, http://lodel.irevues.inist.fr/cahierspsychologiepolitique/index.php?id=960 adresinden 22.09.2017 tarihinde erişilmiştir.
Fernandez L. (2002), L’enfant en développement. Psycho-e-print, lydia_fernandez00/lenfant en developement, 27.
Fetsco, T. ve McClure, J. (2005). Educational psychology: An integrated approach to classroom decisions. Boston: Pearson Education, Inc.
Gardner, H. (1982). Developmental Psychology, Boston: Little Brown.
Giffard, D.(2011) . Formation pour Infirmier de Secteur Psychiatrique. http://psychiatriinfirmiere.free.fr/infirmiere/formation.htm adresinden 20.09.2011 tarihinde erişilmiştir.
Jalley, E. (2006). Wallon et Piaget. L’Armattan. Paris
Kandemir, M. (2013). Bilişsel gelişim. (Ed: Ş. Işık-Terzi). Eğitim psikolojisi içinde (s. 74-128). Ankara: Pegem Akademi.
Keklik, İ. (2008). Bilişsel gelişim. (Ed: İ. Yıldırım. Eğitim psikolojisi içinde (s. 61-96). Ankara: Anı.
Lajoie, M.(1980). Les stades du développement de l’enfant selon Henri Wallon. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ottowa Üniversitesi, Canada.
Özkan, E. (2012). 2005 Hayat bilgisi öğretim programı’nın piaget’nin çocukta animizm(canlıcılık) olgusuna uygunluğu. Yüksek Lisans Tezi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Samsun.
Piaget, J. (1936). Origins of intelligence in the child. London: Routledge & Kegan Paul.
Piaget, J. (1981). Intelligence and affectivity: Their relation during child development. Palo Alto.
Psychologie du développement (2013). http://angelspirit7.free.fr/psychonet adresinden 22.01.2013 tarihinde erişilmiştir.
Ricaud-Droisy,H. Safont-Mottay, C, Oubrayrie-Roussel, N. (2008). Psychologie du Développement Enfance et Adolescence. Dunod, France.
Senemeoğlu, N. (2018). Gelişim öğrenme ve öğretim. Ankara, Anı yayıncılık.
Slavin, Robert E. (2009). Educational psychology: Theory and practice. New Jersey: Pearson Education, Inc.
Silva, D. L. (2007). Por dentro do debate Piaget-Wallon: o desenrolar da controvérsia sobre a origem e desenvolvimento do pensamento simbólico. Doktora Tezi. Portekiz. http://www.bibliotecadigital.ufmg.br/dspace/handle/1843/FAEC-85RPME?show=full adresinden 24.03.2017 tarihinde erişilmiştir.
Solso, R. L.; Maclin, O. H. & Maclin, M. K. (2010). Bilişsel psikoloji (Çev: Ayşe Ayçiçeği). İstanbul: Kitabevi. .
Thong, T. (1992). Stades et concept de stades de developpement de l’enfant dans la psychologie contemporaine. Librairie Philosophique, Paris.
Wadsworth, B. J. (2015). Piaget’nin duyuşsal ve bilişsel gelişim kuramı. (Çev. Ed.: Ziya Selçuk) Ankara, Pegem Akademi.
Wallon, H. (1968). L’évolution psychologique de l’enfant, 2ème édition, Paris, Armand Colin.
Wallon, H. (1956). Le probleme des stades en psychologie de l’enfant, Paris, P.U.F.
Wallon, H. (1956). Importance du mouvement dans le développement psychologique de l'Enfant.Enfance, 9(2),1-4.
Wallon, H. (1945). Les origines de la pensée chez l'enfant, Paris, PUF.