“Bu benim eserim” öğrenci projelerinin okul türü bakımından değerlendirilmesi

Nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi tekniği ile gerçekleştirilen bu çalışmada, 2005-2010 yılları arasında Milli Eğitim Bakanlığı tarafından gerçekleştirilen “Bu Benim Eserim Matematik ve Fen Bilimleri Proje Yarışması”nda gerçekleştirilen öğrenci projeleri sayısının, ilköğretim düzeyindeki bazı okul türleri açısından kıyaslaması yapılmıştır. Kıyaslama sonucunda devlet ilköğretim (DİO) ve yatılı ilköğretim okullarının (YİBO), özel ilköğretim okulları (ÖİO) ile Bilim ve Sanat Merkezlerine (BİLSEM) göre proje sayısı bakımından oldukça düşük bir düzeyde kaldığı anlaşılmıştır. Bu sonuç, ÖİO’larındaki öğretmenlerin motivasyon düzeyinin DİO’larında çalışanlardan daha yüksek olduğu gerçeği ile de örtüşmektedir. ÖİO’larında bu düzeyin yüksek çıkması, öğrencilere motivasyon ve gerekli imkanların aileler tarafından sağlanması ile mümkün olabilirken, BİLSEM’lerinde bu durum öğrencilerin mevcut potansiyelleri ile ilgilidir. Oysaki iyi düzenlendiğinde, projeler ile öğrenme her sosyo-ekonomik düzeydeki bireyler için eğitim sürecine etkin katılımı sağlayacak bir uygulamadır. Çalışmanın sonuçları, proje yarışmasında okul türüne göre önemli oransal farklılıkların bulunduğunu ortaya koyması bakımından önem taşımaktadır. Milli Eğitim Bakanlığı tarafından Türkiye genelinde gerçekleştirilen bu yarışmada, yerel ve ulusal düzeyde projelerden sorumlu olanların YİBO ve DİO’nın düşük düzeydeki katılımlarına yönelik olarak bazı önlemleri alması gerekmektedir.

Evaluating the “bu benim eserim” student projects at part of school type

The student science projects ranked 100th or above in the competition carried out by The Ministry of National Education througout the country during the period of 2005 and 2010 were analsed using a qualitative method called as document analysis in this study. With the comparison data obtainned from the document analysis, it is understood that public schools’ project rate is lower than private schools’ and Science and Art Centers’ rates. This result has a parallelism with the higher motivation of private schools’ teachers than puplic ones. Additionally the higher socio-economic situation of the private schools’ families is another factor of this difference. The Science and Art Centers’ students ability to do projects is a distinguishing character from this situation. In fact, project based learning provides for each students having different socio-economic conditions effective participation to the process of education. This study is crucial for identifying the different rate examined in projects competition carried out througout Turkey in accordance with the school type. The local and national authorities of project competition need to take some precautions for boarding and public schools’ low participation to the student projects competition carried out by Ministry of National Education

PDF

___

Argon, T. ve Yılmaz, V. (2006). İlköğretim Okullarının Etkili Okul Özelliklerine Sahip Olma Düzeyleri. XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 13-15 Eylül 2006 (s.244-245), Muğla: Muğla Üniversitesi,

Bailey, K.D. (1982). Methods of social research (2nd ed.). New York: The Free Pres.

California Department of Education (2007). California percentage calculated based on individual level data, Bay Area percentage estimated from county-level data. http://star.cde.ca.gov/star2007/viewreport.asp

Cutts, N. E ve Moseley, N. (2000). Üstün Zekalı ve Yetenekli Çocukların Eğitimi (İ. Ersevim, Çeviren). İstanbul: Özgür Yayınları.

Çakan,S. ve Mert-Uyangör, S. (2006). Proje Tabanlı Öğrenme Yaklaşımı ve Matematik Eğitimi. Eğitimde Çağdaş Yönelimler III “Yapılandırmacılık ve Eğitime Yansımaları Sempozyumu”, 29 Nisan 2006 (s.344-349), İzmir: Özel Tevfik Fikret Okulları.

Çelik, V. (2005). Sınıf Yönetimi. (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Dağlı, A. ve Gündüz, H. (2006). Yatılı İlköğretim Bölge Okulu Yönetici ve Öğretmenlerin Tükenmişlik Düzeyi (Diyarbakır ili örneği). XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 13-15 Eylül 2006 (s.229-230), Muğla: Muğla Üniversitesi.

Duggan, S. ve Gott, R. What sort of science do we really need? International Journal of Science Education, 24(7), 661-679.

Erdoğan, İ. (2002). Özel Okullar ve Eğitimde Kalite (Sempozyum:14-16 Şubat 2002). Antalya: Özel Okullar Derneği Yayınları.

Gonzales, P., Calsyn, C., Jocelyn, L., Mak, K., Kastberg, D., Arafeh, S., Williams, T. and Tsen, W. (2000). Highlights from TIMSS-R. (NCES 2001–027). Washington, DC: Department of Education. http://nces.ed.gov/pubs2001/2001027.pdf

Gonzales, P., Williams, T., Jocelyn, L., Roey, S., Kastberg, D., and Brenwald, S. (2008). Highlights from TIMSS 2007: Mathematics and science achievement of U.S. fourth- and eighth-grade students in an international context. Washington, DC: National Center for Education Statistics, Institute of Education Sciences, U.S. Department of Education. http://nces.ed.gov/pubs2009/2009001.pdf

Gökdere, M., Küçük, M. ve Çepni, S. (2000). Eğitim Teknolojilerinin Üstün Yetenekli Öğrencilerin Fen Eğitiminde Kullanımı Üzerine Bir Çalışma: Bilim Sanat Merkezleri Örneklemi. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(2), 149-157.

Gür, H. ve Batır, O. (2009). İlköğretim ve Lise Öğrencileri İçin Ailelerin Yaptığı Eğitim Harcamaları ve Aldıkları Hizmetten Memnuniyet Durumları. Eğitimde Yeni Yönelimler V “Öğrenmenin Doğası ve Değerlendirme” Sempozyumu, 18 Nisan 2009 (s.217-218), İzmir: Özel Tevfik Fikret Okulları.

Karaköse, T. ve Kocabaş, İ. (2006). Özel ve Devlet Okullarında Öğretmenlerin Beklentilerinin İş Doyumu ve Motivasyon Üzerine Etkileri. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 2(1), 3-14.

Kargı, E. ve Akman, B. (2003). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğuna Sahip Üstün Yetenekli Çocuklar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(24), 212- 214.

Köse, R. (1997). Üniversiteye Giriş ve Liselerimiz. Hacettepe Journal Education. s.261-270.

Kutlu, Ö. ve Kumandaş, H.(2009). Başarının ve Bazı Demografik Değişkenlerin Öğrencilerin Performans Görevlerine İlişkin Tutumlarına Etkisi. Eğitimde Yeni Yönelimler V “Öğrenmenin Doğası ve değerlendirme” Sempozyumu, 18 Nisan 2009 (s.82-85), İzmir: Özel Tevfik Fikret Okulları.

Madge, J. (1965). The tools of science an analytical description of social scince techniques. New York: Anchor Books Doubleday and Comp.

MEB. (2005). İlköğretim 4-5. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Programı ve Öğretmen Kılavuz Kitabı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.

MEB. (2007). Millî Eğitim Bakanlığı Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi. Tebliğler Dergisi, 70 (2593), 69-89.

MEB. (2009). Milli Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim. Ankara: T. C. Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı.

Memişoğlu, S. P. (2008). Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Sınıf Yönetimi. Çelikten, M. (Ed.), Sınıf ortamında öğrenme-öğretme sürecinin yönetimi (s.3-26). Ankara: Anı Yayıncılık.

Millar, R. and Abrahams, I. (2009). Practical work: making it more effective. School Science Review, 91(334), 58-85.

Mülazımoğlu, İ. E. (2009). Doğu Bölgelerinde Sosyo-Ekonomik Yaşam, Eğitim ve Mehmetçik Dershaneleri. 18.Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 1-3 Ekim 2009 (s.84- 85), İzmir: Ege Üniversitesi,

SETA Rapor (2009). Türkiye’de Milli Eğitim Sistemi Yapısal Sorunlar ve Öneriler. İstanbul: Siyaset Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı, No:1. Sönmezer, M. G. and Eryaman, M. Y. (2008). A Comperative Analysis of Job Satisfaction Levels of Public and Private School Teacher. Journal of Theory and Practice in Education, 4(2), 189-212.

Tekin, M. (2006). İlköğretim Okullarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Çeşitli Değişkenlere Göre Psikolojik İhtiyaçları. XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 13-15 Eylül 2006 (s.62), Muğla: Muğla Üniversitesi.

Yaman, S. ve Öner, F. (2006). İlköğretim Öğrencilerinin Fen Bilgisi Dersine Bakış Açılarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 339-346.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.