İlköğretim Öğrencilerinin Öz-değerlendirmeye Yönelik Tutumlarının İncelenmesi

Yapılandırmacı kurama göre düzenlenen ve etkin öğrenme uygulamalarını temel alan yeni program (2005), alışılmış değerlendirme yöntemlerine ek olarak alternatif değerlendirme yöntemlerini de içermektedir. Bu yöntemlerden birisi de öz-değerlendirmedir. Bu araştırma, ilköğretim 4 ve 7. sınıf öğrencilerinin öz-değerlendirme tutumlarını incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırmanın örneklemini 2009-2010 öğretim yılında İstanbul ili Bağcılar ve Bakırköy ilçelerinde resmi ilköğretim okullarına devam eden 1500 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada veri toplamak amacıyla 23 maddelik öz-değerlendirme tutum ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin öz-değerlendirme tutumları arasında sınıf, cinsiyet, okulun bulunduğu çevre öğretmenlerinin deneyimleri ve sınıf mevcuduna göre anlamlı farklılık bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

İlköğretim, alternatif değerlendirme, öz-değerlendirme, tutum

The Investigation of Primary School Students’ Attitudes Toward SelfAssessment

The new curriculum (2005) has undergone changes in a way also to include alternative assessment methods besides those traditional ones. One of those methods is self-assessment. This aims to analyze the attitudes of primary school 4th and 7th grade students’ opinions on self-assessment. The sampling of this research is 1,500 students enrolling in the state primary schools in the provinces of Bağcılar and Bakırköy in Istanbul in the academic year 2009-2010. A 23-item self-assessment attitude scale was used to collect data for research purposes. According to the results of this study, significant difference was found in the attitudes of students in terms of their grades, genders, place of school and experience of their teachers.

Keywords:

Primary school, alternative assessment, self-assessment, attitude,

PDF

___

biçimde genişletilebilir ve en önemlisi öğretmenlerin bu yöndeki beceri ve tutumlarını
betimlemeye hizmet eden araştırmalar da yapılabilir.
Açıkgöz, K. (2003). Aktif Öğrenme. Kanyılmaz Matbaası, İzmir.
Ackerman, P. L., Beier, M. E., & Bowen, K. R. (2002). What we really know about our abilities and our knowledge. Personality and Individual Differences, 33, 587-605.
Adanalı, K. (2008). 5. Sınıf Sosoyal Bilgiler Eğitiminin Alternatif Değerlendirme Etkinlikleri Açısından Değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Akçadağ, T. (2010). Öğretmenlerin İlköğretim Programındaki Yöntem Teknik Ölçme ve Değerlendirme Konularına İlişkin Eğitim İhtiyaçları. Bilig, 53(34): 29-50.
Alakija, P., (2009). Peer Assessment And Self Assessment Of Professional Behaviors İn Undergraduate Medical Students At The University Of Calgary. Yayınlanmamış yüksek Lisans Tezi. Unıversıty Of Calgary. Department Of Medıcal Scıence.
Anderson, L. W. & Krathwohl, D. R. (2002). A Revision of Bloom’s Taxonomy:Theory into Practice, 41(4)
Anıl, D. ve Acar, M. (2008). Sınıf Öğretmenlerinin Ölçme Değerlendirme Sürecinde Karşılaştıkları Sorunlara İlişkin Görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. (5)(2), 44-61
Anonim, (2005). Yeni Programları Değerlendirme Raporu. Ankara: MEB
Arter, J. (1997). Using assessment as a tool for learning, in: R. BLUM & J. ARTER (Eds) Student Performance Assessment in an Era of Restructuring, 1-6 (Alexandria, VA; Association for Supervision and Curriculum Development).
Bal, P. (2008). Yeni İlköğretim Matematik Öğretim Programının Öğretmen Görüşleri Açısından Değerlendirilmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1): 53-68.
Birenbaum, M. (1996). Assessment 2000: towards a pluralistic approach to assessment. In M. Birenbaum, & F. Dochy (Eds.), Alternatives in assessment of achievements, learning processes and prior knowledge (3-29). Boston, MA: Kluwer.
Boud, D. (1995) Enhancing Learning Through Self Assessment. Kogan Page, London.
Boud, D. and Falchikov, N. (1989) Quantitative studies of self-assessment in higher education: A critical analysis of findings. Higher Education, 18, 529-549.
Boud, D. and Falchikov, N. (2006). Aligning Assessment with long-term learning, Assessment and Evaluation in Higher Education. 31(4), 399-413.
Brown, A. L. (1987). Metacognition, executive control, self-regulation, and other more mysterious mechanisms. F. E. Weinert, R. H. Kluwe (Eds.), Metacognition, Motivation, and Understanding (65–116). Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Bümen, N. T. (2005). Öğretmenlerin Yeni İlköğretim 1-5. Sınıf Programlarıyla İlgili Görüşleri ve Programı Uygulamaya Hazırlayıcı Bir Hizmetiçi Eğitim Çalışması Örneği. Ege Eğitim Dergisi, 6(2): 21-57.
Cornford, I. R. (2004). Cognitive and metacognitive learning strategies as a basis for effective lifelong learning: How far have we progressed? Paper presented to the Australian Association for Research in Education Conference (Melbourne, 28 November–2 December). http://www.aare.edu.au/04pap/alpha04.htm COR04942 (Erişim: 20 Mayıs 2009).
Çetin, B. (2009). Yeni İlköğretim Programı Uygulamaları Hakkında İlköğretim 4 Ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, (17)2: 487-502.
De Corte, E. (2000). High-powered learning communities: A European perspective. The Economic and Social Research Council's Research Programme on Teaching and Learning Leicester, England, November 9-10, http://www.tlrp.org/acadpub/Corte2000.pdf (Erişim: 11 Nisan 2008).
Dirkes, M. A. (1985). Metacognition: Students in charge of their thinking. Roeper Review, 8(2),96-100.
Dochy, F. & McDowell, L. (1997) Assessment as a toot for learning, Studies in Educational Evaluation, 23, 279-298.
Dochy, F. & Moerkerke, G. (1997). The present, the past and the future of achievement testing and performance assessment. International Journal of Educational Research, 27(5), 415-432.
Dochy, F., Segers M., & Sluijsmans, D. (1999). The Use of Self, Peer and Co-assessment in Higher Education: a review. Studies in Higher Education. 24(3).
Edwards, R., Ranson, S. & Strain, M. (2002). Reflexivity: towards a theory of lifelong learning. International Journal of Lifelong Education, 21, 525-536.
Ernest, P. (1995). The one and the many. In L. Steffe & J. Gale (Eds.). Constructivism in education. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates,Inc.
Flavell, J. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: A new area of cognitive- developmental inquiry. American Psychologist, 34, 906-911.
Gelbal. S., Kellecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin Ölçme Değerlendirme Yöntemleri Hakkındaki Yeterlik Algıları Ve Karşılaştıkları Sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 33
Günay Z. ve Yurdabakan, İ. (2011). 2005 İlköğretim Programlarının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Çağdaş Eğitim, 36(383), 17-25
Honebein, J. (1996). Seven Goals for the Design of Constructivist Learning. http://cter.ed.uiuc.edu/JimL_Courses/edpsy490i/su01/readings/honebein.htm,(Erişim: 15.6.2008). İçdp, (2009).
/100.000 Ölçekli İstanbul Çevre Düzeni Planı Raporu.
http://www.planlama.org/(Erişim:20.03.2011)
Jonassen, D. H. 1994. Towards a Constructivist Design Model. Educational Technology, 34(4), 34-37.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset.
Kaufman, D.B., Felder, R.M., & Fuller H. (1999). Peer Ratings in Cooperative Learning
Teams. Proceedings of the 1999 Annual ASEE Meeting. ASEE, June 1999 Session 1430.
Lahore, L.L. (2008). Communıty College Students And Dıfferences Between Computer Skılls Self-Assessment And Objectıve Computer-Based Skılls Assessment. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Seattle Unıversıty
Özan, S. ve Yurdabakan, İ. (2008). Öz ve Akran Değerlendirmenin Temel İletişim Becerileri Başarısı Üzerindeki Etkileri. Tıp Eğitimi Dünyası, 27, 27-39.
Perkins, D. (1999). The Many Faces of Constructivism. Educational Leadership, 57(3), 6-11
Pickard J. M. (2007). The new Bloom’s taxonomy: Aa overview for family and consumer sciences. Journal of Family and Consumer Sciences Education, 25(1)
Shen, C. & Pedulla, J. J. (2000). The Relationship between Students' Achivement and their Self-perception of Competence and Rigour of Mathematics and Science: a cross-national analysis. Assessment in Education, 7(2), 237-253.
Shrauger, S. J. & Osberg, T. M. (1981). The relative accuracy of selfprediction and judgements by others in psychological assessment. Psychological Bulletin, 90, 322-351.
Schraw, G. (2009). A conceptual analysis of five measures of metacognitive monitoring. Metacognition and Learning, 4, 33–45.
Sundström, A. (2005). Self-assessment of knowledge and abilities: A literature study. Umea Universitet, 54,
Şahin, Ç. (2008). Yeni İlköğretim Programı Çerçevesinde Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Gelişim Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2): 101-112
Tatlıdil, H. (2002). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Analiz. Ziraat Matbaacılık. Ankara.
Tezbaşaran, A. A. (1997). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Klavuzu. Türk Psikologlar Derneği Yayınları. Ankara.
Wilson, B. G., & Cole, P. (1991). A review of cognitive teaching models. Educational Technology Research & Development Journal. http://carbon.ucdenver.edu/~bwilson/hndbkch.html (Erişim: 20 Mayıs 2009).
Wolochuk, A. (2009). Adult Englısh Learners' Self-Assessment Of Second Language Profıcıency: Contexts And Condıtıons. Yayınlanmamış Doktora Tezi, New York University
Yeşilyurt, E. (2007).Yeni ilköğretim Programları temel niteliklerinin öğretim yöntem ve tekniklerine göre değerlendirilmesi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları. (5):3. 164-167.
Yurdabakan, İ. (2008). Eğitimde Kullanılan Ölçme Araçlarının Nitelikleri. Erkan, S. ve
Gömleksiz, M., (Ed.), Eğitimde ölçme ve değerlendirme. (38-66) .Nobel Yayın Dağıtım. Ankara
Yurdabakan, İ. (2011a). The investigation of peer assessment in primary school cooperative
learning groups with respect to gender. Education 3-13, 39(2), 153-169
Yurdabakan, İ. (2011b). Yapılandırmacı Kuramın Değerlendirmeye Bakışı: Eğitimde
Alternatif Değerlendirme Yöntemleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi
Dergisi, 44(1), 51-77.
Yurdabakan, İ ve Cihanoğlu, O. (2009). Öz ve Akran Değerlendirmenin Uygulandığı
İşbirlikli Kompozisyon ve Okuma Tekniğinin Başarı, Tutum ve Strateji Kullanım
Düzeylerine Etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(4), 105-123
Yurdabakan, İ ve Olğun, M. (2011). The Influence of Self and Peer Assessment on Learning
and Metacognitive Knowledge: Consequential Validity. 2nd International Conference
on New Trends in Education and Their Implications, 27-29 April, Antalya-Turkey, 479- 488