İnternet Dizilerinde Oryantalist Söylemin İnşası: Ahmed and Salim Örneği

Doğu ve Batı arasındaki asimetrik ilişkiler ağına göndermede bulunan oryantalizm tartışması güncelliğini sürdürmektedir. Değişen ve dönüşen iletişim teknolojileri sunmuş olduğu olanaklarla oryantalist söylemin de yeni mecralarda varlık göstermesi durumunu ortaya çıkartmıştır. Özellikle internet tabanlı teknolojiler, gündelik yaşam pratiklerinin içerisine yeni mecralar katmıştır. Bu mecralar, gündelik alanı domine etmekte ve kültürel anlam aktarımının sağlanmasında rol oynamaktadırlar. İnternet dizilerini de bu eksende değerlendirmek gerekmektedir. Geleneksel dizilerden farklı olarak internet dizileri, sanal ortamlarda varlık göstermekte ve kullanıcılar tarafından zamansal ve mekânsal sınırlılıklardan bağımsız olarak tüketilebilmektedir. İnternet dizileri popülerlik kazandıkça birtakım tartışmalar da beraberinde gelmektedir. Dolayısıyla yapılmış olan bu çalışmanın amacı internet dizilerindeki oryantalist söylemi ortaya çıkartmak ve oryantalist söylemin dijital dünyadaki mevcudiyetine belirginlik kazandırmaktadır. Bu amaçla çalışma, Ahmed and Salim isimli internet animasyonu dizisinin birinci sezonu sınırlılığında yürütülmüştür. Çalışmada eleştirel söylem analizi yöntemi kullanılmış olup elde edilen veriler Norman Fairclough’un söylem çözümlemesi modeline göre analiz edilmiştir. Çalışma neticesinde elde edilen bulgularda da görüldüğü üzere oryantalist söylem, dijital dünyada da farklı içeriklerle kendisini göstermekte ve varlığını sürdürmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Oryantalizm, İnternet Dizisi, Ahmed ve Salim, Söylem, Dijital Kültür

Construction of Orientalist Discourse in Web Series: The Example of Ahmed and Salim

The debate on orientalism, which refers to the asymmetrical relations between East and West, continues to be current. Changing and transforming communication technologies have revealed the presence of orientalist discourse in new channels with the opportunities it offers. Especially internet-based technologies have added new channels to daily life practices. These channels dominate daily life and play a role in providing cultural meaning transfer. It is necessary to evaluate internet series on this axis. Unlike traditional serials, internet serials exist in virtual environments and can be consumed by users independently of temporal and spatial limitations. As internet serials gain popularity, some controversies come with them. Therefore, the aim of this study is to reveal the orientalist discourse in web series and to clarify the existence of orientalist discourse in the digital world. For this purpose, the study was carried out within the limitation of the first season of the web animation series Ahmed and Salim. The critical discourse analysis method was used in the study and the obtained data were analyzed according to Norman Fairclough's discourse analysis model. As can be seen in the findings obtained as a result of the study, the orientalist discourse also shows itself in the digital world with different contents and continues to exist.

Keywords:

Orientalism, Web Series, Ahmed and Salim, Discourse, Digital Culture,

PDF

___

Alimardini, M. and Elswah, M. (2021). Digital orientalism: #SaveSheikhJarrah and Arabic content moderation. Pomeps Studies, 43, 69-75.
Arlı, A. (2009). Oryantalizm, oksidentalizm ve Şerif Mardin. İstanbul: Küre Yayınları.
Bal, H. (2012). Nitel araştırma yöntemleri. Isparta: Fakülte Kitabevi.
Castells, M. (2008). Enformasyon çağı: Ekonomi, toplum ve kültür: Ağ toplumunun yükselişi. (E. Kılıç, Çev.). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Creeber, G. (2011). It’s not TV, it’s online drama: The return of the intimate screen. International Journal of Cultural Studies, 14(6), 591-606.
Curtin, M. (2009). Matrix media. İçinde Turner, G. & Tay, J. (Eds.). Television Studies After TV Understanding Television in the Post-Broadcast Era (ss. 9-19). London: Routledge Press.
Dhiman, B. and Malik, P. S. (2021). Psychosocial impact of web series and streaming content: A study on indian youth. Global Media Journal, 19(46), 1-7.
Emma, L. D. and Michal, A. T. (2022). Redressing digital orientalism: How Vietnamese cultural professionals are harnessing new digital technologies to reclaim the narrative on Vietnamese art and culture. Creative Industries Journal, 15(3), 272-292.
Fairclough, N. (1995). Critical discourse analysis: The critical study of language. London: Longman Publishing.
Foucault, M. (1993). Ders özetleri 1970- 1982. (S. Hilav, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Germaner, S. ve İnankur, Z. (1989). Oryantalizm ve Türkiye. İstanbul: Türk Kültürüne Hizmet Vakfı Yayınları.
Giannantoni, D. (2015). Netflix: TV series during the web 2.0 era. Academia, 4.
Gramsci, A. (2014). Hapishane defterleri. (A. Cemgil, Çev.) İstanbul: Belge Yayınları.
Hentsch, T. (2022). Hayali Doğu: Batı’nın Akdenizli Doğu’ya politik bakışı. (A. Bora, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
Kahraman, H. B. (2002). İçselleştirilmiş, açık ve gizli oryantalizm ve Kemalizm. Doğu Batı Dergisi, 5(20), 153-181.
Keyman, F. (1996). Farklılığa direnmek: Uluslararası ilişkiler kuramında ‘öteki’ sorunu. İçinde Keyman, F., Mutman, M. & Yeğenoğlu, M. (Der.). Oryantalizm, Hegemonya ve Kültürel Fark (ss. 71-107). İstanbul: İletişim Yayınları.
Klein, T. (2014). Web series-between commercialand non-profit seriality, media economies. Düsseldorf: WVT Wissenschaftlicher Verlag Trier.
Mardin, Ş. (2002). Oryantalizmin hasıraltı etkileri. Doğu-Batı Dergisi, 20(1), 111-117.
Mikos, L. (2016). Digital media platforms and the use of TV content: Binge watching and video-on-demand in Germany. Media and Communication, 4(3), 154-161.
Mutman, M. (1996). Oryantalizmin gölgesi altında: Batı’ya karşı İslam. İçinde Keyman, F., Mutman, M. & Yeğenoğlu, M. (Der.). Oryantalizm, Hegemonya ve Kültürel Fark (ss. 25-71). İstanbul: İletişim Yayınları.
Özer, Ö. (2011). Haber, söylem, ideoloji: Eleştirel haber çözümlemeleri. Konya: Literatürk Yayınları.
Parla, J. (1985). Efendilik, şarkiyatçılık, kölelik. İstanbul: İletişim Yayınları.
Parla, J. (2001). Hayali Doğu. Atlas Dergisi, 96.
Paz, O. and Trager, T. (Yönetmenler). (2009). Ahmed and Salim. [Web Series].
Postman, N. (2020). Televizyon: Öldüren eğlence. (O. Akınhay, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Raja, M. (2021). The Internet and the Techno-Orientalism of the Algorithms. Postcolonial Space.: https://postcolonial.net/2021/05/the-internet-and-the-techno-orientalism-of-the-algorithms/
Roh, S. D., Huang, B., and Niu, G. (2015). Technologizing Orientalism: An Introduction. İçinde Roh, S. D., Huang, B., & Niu, G. (Eds.). Techno-Orientalism: Imaginin Asia in Speculative Fiction, History, and Media (ss. 1-23). New Jersey: Rutgers University Press.
Said, E. (2021). Şarkiyatçılık. (B. Ülner, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Sanz, E. and Crosbie, T. (2016). The meaning of digital platforms: Open and closed television infrastructure. Poetics, 55(1221), 76-89.
Sözen, E. (1999). Söylem. İstanbul: Paradima Yayınları.
Stehr, N. (2000). Deciphering information technologies: Modern societies as networks. European Journal of Social Theory, 3(1), 83-95.
wearesocial. (2023). Wearesocial2023 report. https://wearesocial.com/uk/blog/2023/01/digital-202/3/