Necdet AYTAÇ, Handan NAHARCI, Gürsel ÖZTUNÇ

ADANADA EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANELERİNİN YOĞUN BAKIM HEMŞİRELERİNDE HASTANE ENFEKSİYONLARI BİLGİ DÜZEYİ

AMAÇ:Hastane enfeksiyonları (HE) gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde önemli mortalite, morbidite ve artantedavi maliyeti nedeni olarak sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Hastane enfeksiyonlarının en sık görüldüğüalanlardan olan yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin hastane enfeksiyonlarını hızlandıran nedenleri veetkili önlemleri bilmesi ve bu bilgileri doğrultusunda gerekli önlemleri alması beklenir. Araştırmamız yoğunbakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin HE'nın önlenmesinde etkili olan önlemlere ilişkin bilgi düzeylerininbelirlenmesi amacı ile gerçekleştirilmiştir.GEREÇ ve YÖNTEM:Tanımlayıcı olan planlanan araştırmamız Başkent Üniversitesi Adana Araştırma veUygulama Hastanesi, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Balcalı Hastanesi ile T.C. Sağlık Bakanlığı AdanaNumune Eğitim ve Araştırma Hastanesinin yoğun bakım ünitelerinde çalışan ve araştırmaya katılmayı kabuleden 210 hemşireye anket formu uygulanarak, Mayıs 2005 tarihinde yapılmıştır.BULGULAR:Katılan hemşirelerin yaş ortalamasının 26.6±3.8 olduğu, %42.9'unun Başkent Üniversitesihastanesinde çalıştığı, %31.9'unun Sağlık Meslek Lisesi mezunu olduğu, mesleki deneyim yılı ortalamasının5.66±4.75 olduğu, %63.3'ünün hastane enfeksiyonu ile ilgili eğitim aldığı, %30'nun Hepatit B Virüs aşılarınıyaptırmadığı, %69.6'sının hastane enfeksiyonunun tanımını, %85.2'inin en sık rastlanan hastane enfeksiyonlarınıbildiği, %84.8'inin HE önlenmesinde mutlaka uygulanması gereken önlem olarak el yıkamayı gördüğü, çalışmasüresi arttıkça doğru yanıt sayısının arttığı, %84.8'sinin 11-16 soruyu doğru yanıtladıkları, en fazla 17 soruyadoğru yanıt verenlerin (%15.7) ön lisans mezunu hemşireler olduğu görülmüştür. Çocuk yoğun bakım ve acilünitesinde çalışan hemşirelerin doğru yanıt sayılarının daha fazla olduğu ve hastane enfeksiyonu önlemekonusunda eğitim almayanların doğru yanıt sayılarının anlamlı olarak düşük olduğu saptanmıştırSONUÇ:Hemşirelerin HE hakkında bilgilerinin orta düzeyde olduğu ve hizmet içi eğitimlerle bilgilerininartırılması gerekliliği saptanmıştır. Hemşirelere işe girişlerde oryantasyon eğitimi konuları içinde ve hizmet içieğitimlerde HE'ları öncelikli olarak yer alması sağlamalıdır

Anahtar Kelimeler:

Hastane enfeksiyonu, hemşirelik, yoğun bakım ünitesi

Knowledge about Nozocomial Infections of NursesWorking in Intensive Care in Training and Research Hospitals in Adana

OBJECTIVE: The aim of this research was carried in order to specify the knowledge off nurses working in intensive care units of hospitals in Adana province about the measures effective in preventing nozocomial infections. MATERIAL and METHODS: Our research which was designed as descriptive and carried out between 1 and 31 May 2005, included 210 nurses who works in the intensive care units ofAdana Research and Practice Hospital of Baskent University, Balcalı Hospital of Çukurova University Faculty of Medicine and Adana Numune Training and Research Hospital of Turkish Ministry accepted to fill the questionnaire forms about their socio demographical situations and knowledge level about nozocomial infctions, after getting permissions the hospital managements. RESULTS: The average age of the nurses was 26.6±3.8, 42.9% working in Baskent University Hospital, 33.4% were graduates of Health High School, average professional experience was 5.66±4.75 years, 63.3% had been trained about nozocomial infections, 69.6% knew the definition of nozocomial infections, 85.2%knew the most frequent nozocomial infections, 84.8% considered washing hands as the maesure absolutely required, 84.8% answered 11 to 16 questions correctly, 68.7% of the nurses who answered maximum 17 questions and more correctly were graduares of colleges. CONCLUSION: As a result of this research, it was revealed that, in general, the knowledge of the nurses working in intensive care units, on nozocomial infections, was of intermediate level and needed to be improvedmore some aspects.

Keywords:

Nozocomial infection, nursing, intensive care unit,

PDF

___

1. Dilek N. Enfeksiyon kapan hastanelere neşter. Aksiyon Haftalık Haber Dergisi 2005; 10 (570): 1-5. Erişim http//www.aksiyon.com.tr/detay.php? id=22379 Erişim tarihi: 13.11.2005
2. Çağlar K. Hastane infeksiyonları. Galenos Dergisi 2002; 6 (74): 20-5.
3. Kaleli İ. Hastane infeksiyonları. Galenos Dergisi 2003; 7 (83): 17-22.
4. Derici H, Peker Y, Atlı M, Bozdağ A.D, Tatar F, Şeker G, Yavaş SY. Cerrahi kliniğinde görülen hastane enfeksiyonları. İzmir Atatürk Eğitim Hastanesi Tıp Dergisi 2003; 41(3): 183-7.
5. İnan D, Saba R, Keskin S, Öğünç D, Çiftçi C, Günseren F, Mamıkoğlu L, Gültekin M. Akdeniz Üniversitesi hastanesi yoğun bakım ünitelerinde hastane infeksiyonları. Yoğun Bakım Dergisi 2002; 2(2): 129- 35.
6. Bakkalcı M. Yenidoğan yoğum bakım birimlerinde bebek ölümleriyle ilgili komisyon raporu. Erişim:htttp.istabip.org.tr/guncel2/bebekrapor112005. asp), Erişim tarihi: 22.07.2005.
7. Akalın H. Yoğun bakım ünitesi infeksiyonları: Risk faktörleri ve epidemiyoloji. Hastane İnfeksiyonları Dergisi 2001; 5: 5-16.
8. Diker S. Uşak il merkezindeki hastanelerde çalışan hemşirelerin hastane enfeksiyonlarına ilişkin bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı, 2003.
9. Kanouff AJ, DeHaven KD, Kaplan PD. Prevention of nosocomial infections in the intensive care unit. Crit Care Nurs Q 2008; 31(4): 302-8.
10. Coopersmith CM, Rebmann TL, Zack JE, Ward MR, Corcoran RM, Schallom ME, Sona CS, Buchman TG, Boyle WA, Polish LB, Fraser WJ. Effect of an education program on decreasing catheter-related bloodstream Infections in the surgical intensive care unit. Crit Care Med 2002; 30: 59-64.
11. Bakır M. Üniner kateter infeksiyonları. Klimik X.Türk Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastaları Kongresi.Adana, 15-19 Ekim 2001: 86-118.
12. Ay d ı n K. Nozokomiyal üriner sistem infeksiyonlarından korunma ve tedavi. Hastane İnfeksiyonları Dergisi, 1999; 3: 82-5.
13. Usluer G. El yıkama el dezenfeksiyonu. Hastane infeksiyonları kontrolü el kitabı. In: Türkyılmaz R, Dokuzoğuz B, Çokça F, Akdeniz S, editörler. Bilimsel TıpYayınevi,Ankara, 2006: 309-16.
14. Çetinoğlu EÇ ve ark. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi hemşirelerinin el yıkama konusunda bilgilerinin değerlendirilmesi. 4. Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongresi, Samsun, 20- 24 Nisan 2005: 544.
15. Parlar S, Ovayolu N, Bozkurt Aİ. Yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin el hijyeni, eldiven giyme ve antiseptik kullanımı konusundaki bilgi tutum ve uygulamaları. Hemşirelik Formu Dergisi 2003; 6(4): 60-8.
16. Ay P, Karabey S. El yıkama ve el dezenfeksiyonu. Aktuel Tıp Dergisi 2001; 3(6): 52-6
17. Günaydın S. Kimyasal dezenfeksiyon ve antisepsi. Antisepsi ve dezenfeksiyon. 1. Baskı: Kar-on Ltd ve Şelale Ltd yayıncılık,Ankara, 2000.
18. Kılıç D. Hastalar arası bulaş riskinin azaltılması. 4. Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongresi, Samsun, 20- 24 Nisan 2005: 479- 91.
19. Akdeniz S, Öz A. Hastane infeksiyonları kontrolü el kitabı. In: Türkyılmaz R, Dokuzoğuz B, Çokça F, Akdeniz S, editörler. Bilimsel Tıp Yayınıevi, Ankara, 2006: 211-20.
20. Kepeli N, Dikiş D. Solunum yolu girişimlerinde hastane infeksiyonlarının önlenmesi. Hastane infeksiyonları kontrolü el kitabı. In: Türkyılmaz R, Dokuzoğuz B, Çokça F, Akdeniz S, editörler. Bilimsel TıpYayınevi,Ankara, 2006: 223-35.
21. Özyurt M. Dezenfeksiyon ve sterilizasyon yöntemleri. Klimik Dergisi 2000; 13 (özel sayı): 41-8.
22. Uzunlar A. Ventilatöre bağlı hastada endotrakeal aspirasyon işleminde hemşirelik yaklaşımları. Hastane İnfeksiyonları Kongresi, Ankara, 11- 14 Nisan 2002.57- 60.
23. Bakır S, Yıldırım A. Cerrahi alan infeksiyonları. Ulusal Cerrahi Kongresi, Kemer-Antalya, 15-19 Mayıs 2002: 153-65.
24. Uysal Ü. Cerrahi alan infeksiyonlarından korunma. Hastane infeksiyonları kontrolü el kitabı. In: Türkyılmaz R, Dokuzoğuz B, Çokça F, Akdeniz S, editörler. Bilimsel TıpYayınevi,Ankara, 2006: 163-8.
25. Hasçelik G. Cerrahi alan infeksiyonlarının etyoloji, epidemiyoji ve laboratuar tanısı. Hastane İnfeksiyonları Dergisi 1999; 3: 225-30.
26. Ulusoy S. Damar içi kateter infeksiyonlarının önlenmesi kılavuzu. Bayt Ltd Şti,Ankara, 2004.
27. Erdenizmenli M. Kardiyak protez ve vasküler kateter infeksiyonları. In: Yüce A, Çakır N, editörler. Hastane infeksiyonları. 1.Baskı: Güven Kitabevi, İzmir, 2003: 202-16.
28. Gül H. Çok lümenli kateter ve hemşirelik yaklaşımları. Hastane İnfeksiyonları Kongresi, Ankara, 11-14 Nisan 2002: 33-7.
29. Durmuş TH. Hastanede çalışan doktor ve hemşirelerin hastane enfeksiyonları ile ilgili bilgi düzeyinin ölçülmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Çocuk SağlığıEnstitüsü,İstanbul, 1990.
30. Görak G. Yoğun bakım ünitelerinde hastane enfeksiyonlarının önlenmesi. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi 1997; 1: 16-24.
31. Kumaş G. Üriner kateterizasyon. Çukurova Üniversitesi Sağlık Yüksek Okulu Hemşirelik bölümü ders notları(yayınlanmamış) 2004.
32. Orsi GB, Raponi M, Franchi C, Rocco M, Mancini C, Venditti M. Surveillance and infection control in an intensive care unit. Infect Control Hosp Epidemiol 2005; 26: 321-5