Afrika kıtasındaki ülkelerin çoğu az gelişmiş, geri kalmış, yoksul, gelişmekte olan ve Üçüncü Dünya ülkeleri gibi kavramlarla ifade edilen “Güney” ülkeleri arasında yer almaktadır. Afrika, sömürgeci güçlerle eşit olmayan ilişkilerini yoğunlukla 1950-1960 döneminde sürdürdüğü bağımsızlık mücadeleleri ile sonlandırmasına rağmen, 21. yüzyılın başına kadar geçen süre içerisinde silahlı çatışmaların önlenmesi, istikrarın tesis edilmesi, kıta düzeyinde entegrasyonun güçlendirilmesi ve sürdürülebilir kalkınmanın sağlanmasında yeterince başarılı olamadı. Afrikalı liderler, bu durumu değiştirmek ve kıtanın marjinalleşmesini önlemek amacıyla, aralarında eski sömürgeci güçlerin de yer aldığı Avrupa Birliği ile ilişkilerini derinleştirmekte ve genişletmektedirler. Afrika Birliği ile Avrupa Birliği arasında “iki birlik, tek vizyon” anlayışıyla kıta-kıta bağlamında geliştirilen bu ilişki türü, Kuzey-Güney perspektifinin yeniden analiz edilmesine olanak sağlayan bir örnek sunmaktadır.