Yirminci yüzyılın başlarında, modernist yazarlar gerçekliğin geleneksel temsili ifade biçiminden uzaklaşarak yeni deneysel anlatım teknikleri ile karakterlerin iç dünyalarına ve içsel düşünce akışlarına yönelmişlerdir. Modern İngiliz edebiyatında kullanılan anlatım teknikleri yazarlar tarafından hem benzer hem de farklı biçimlerde sunulmaktadır ve bu da her yazara özgün yazım teknik ve yöntemi kazandırmaktadır. Karşılaştırmalı yöntem kullanan bu çalışma modern romanın en önemli iki özgün yazarı olan Woolf ve Joyce’un romanlarını kullandıkları anlatım teknikleri türleri açısından inceleyerek bir sentez sunmaktadır. Woolf’un duyarlı, döngüsel ve sarmal kadın anlatımı ile Joyce’un sınırlı noktalama işaretleriyle, rasyonel, doğrusal ve sinematik anlatımı bu ayrıma birer örnektir. Ayrıca Woolf’un varolma anlatı tekniği Joyce’un tezahür (epifani) tekniği ile hem benzeşir hem de ayrışır. Her iki yazar da farklı üslup, stil ve yöntem aracılığıyla tıpkı bir nehir gibi akışkan olan zamanda ileri ve geri giderek tek bir güne sığan anlatıları ile karakterlerin ruhsal deneyimlerini, duygu ve bilinç akışlarını ortaya çıkartırlar. Bu bağlamda bu makale modern İngiliz edebiyatında bilinç akışı, iç monolog, serbest dolaylı söylem, tezahür (epifani), varolma anları gibi modern anlatım tekniklerini ustaca kullanan iki öncü yazar olan Virginia Woolf ve James Joyce’un yazı tekniklerindeki benzerlikler ve farklılıkları karşılaştırmayı amaçlar.

At the beginning of the twentieth century, modernist writers moved away from the traditional expression of realityand explored the inner worlds and inner thought flows of characters with new experimental narrative techniques.The narrative techniques used in modern English literature are presented by the authors in both similar and differentforms, which gives each author unique writing technique and method. This study, using a comparative method,presents a synthesis by examining the novels of Woolf and Joyce, the two most important authors of the modernnovel, in terms of different types of narrative techniques they use. Woolf‟s sensitive, cyclical, and spiral femalenarrative and Joyce‟s rational, direct, and cinematic narration with limited punctuation marks are examples of thisdistinction. In addition, Woolf's existing narrative technique both resembles and differs with Joyce's epiphanytechnique. Both authors reveal the spiritual experiences, emotions and flows of consciousness of the characters withtheir narratives that fit into a single day, going back and forth in a fluid time like a river through different styles,styles and methods. In this context, this article aims to compare the similarities and differences in the writing style ofVirginia Woolf and James Joyce, two pioneering writers skillfully using modern narrative techniques such as thestream of consciousness, interior monologue, free indirect speech, epiphany, and moments of existence in modernEnglish literature.