Hedonizm ve “Büyük Tıkınma” Filminde Sunumu

Bu makalede, Avrupa sinemasının özgün yönetmenlerinden Marco Ferreri’nin, tüketimde sınır tanımayan, burjuva sınıfına mensup orta yaşlı hedonist dört erkeğin grotesk güldürü tarzındaki La Grande Bouffe (Büyük Tıkınma, 1973) filmine içkin iletiler felsefi eleştiri bağlamında incelenmektedir. Açgözlülükte sınır tanımayışın, sınıfsal düzeyde çürüme ve çöküşün, radikal hedonizm eleştirisi bağlamında kara mizahla somutlaştırıldığı filmde, doyumsuzluk ve tüketimle ilgili aşırılıklar tasvir edilerek, haz odaklı insan anlayışına dair etik bir anlayış da ima edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, La Grande Bouffe adlı filmin odağına aldığı radikal hedonist burjuva erkek arkadaş grubundan oluşan karakterler üzerinden, belli bir insan anlayışı ve yaşam tarzının dikkate değer eleştirisinin nasıl yapıldığını betimlemektedir. Bu doğrultuda nitel yaklaşımla, betimsel film analizi yapılarak La Grande Bouffe, hedonizm kavramı üzerinden incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Hedonizm, Radikal hedonizm, Açgözlülük, Tüketim, Yozlaşma, Büyük tıkınma

Hedonism and Its Presentation in “La Grande Bouffe”

In this article, the messages of Marco Ferreri, one of the genuine directors of European cinema, in the grotesque comedy style of La Grande Bouffe (The Big Feast, 1973), which is about four middle-aged hedonist men who know no limits in consumption, were examined in the context of philosophical criticism. In the film, in which the lack of boundaries in greed, decay and collapse at the class level is embodied with black humor in the context of radical hedonism criticism, an ethical understanding of pleasure-oriented human understanding is also implied by depicting the extremes of insatiability and consumption. The aim of this article is to show that a remarkable critique of a certain human understanding and lifestyle is made through the characters of the radical hedonist bourgeois male friends group that the film La Grande Bouffe focuses on. In this direction, La Grande Bouffe is examined through the concept of hedonism by making a descriptive film analysis with a qualitative approach.

Keywords:

Hedonism, Radical hedonism, Greed, Consumption, Corruption, La Grande Bouffe,

PDF

___

Akarsu, B. (1998). Felsefe terimleri sözlüğü (7th Edition). İstanbul: İnkılap.
Andersen, N. (2014). Shadow philosophy: Plato’s cave and cinema. London and New York: Routledge.
Arslan, A. (2017). Felsefeye giriş (24th Edition). Ankara: BB101.
Cevizci, A. (2011). Sokrates (3th Edition). İstanbul: Say.
Corrigan, T. (2015). A short guide to writing about film. (19th Editio ). UK: Pearson.
Cox, D., & Levine, M. (2018). Filmle düşünmek: Felsefe yapmak ve film izlemek. (Translate: O. Orhangazi). Ankara: Ütopya.
Duncum, P. (2016). İmaj analizine giriş: Karma yöntemlerin değeri üzerine. S. D. B. Erişti (Edt.), in Görsel Araştırma Yöntemleri (pp. 9-18). Ankara: Pegem Akademi.
Fromm, E. (2002). Man for himself an ınquiry into the psychology of ethics. UK: Routledge.
Fromm, E. (2008). To have or to be ?. London & New York: Continuum.
Kabadayı, L. (2014). Film eleştirisi kuramsal çerçeve ve sinemamızdan örnek çözümlemeler. (2th Edition). İstanbul: Ayrıntı.
Leboeuf, M. (2014). 32 alıntıda felsefe tarihi. (Translate: A. Er). İstanbul: NTV.
Long, A. A. (2001). Cyrenaics. L. C. Becker & C. B. Becker (Eds.), in encyclopedia of ethics (pp. 370-372). New York: Routledge.
Moliterno, G. (2009). The a to z of ıtalian cinema. UK: The Scarecrow Press, Inc.
Nietzsche, F. (2006). Thus spoke zarathustra a book for all and none. (Translate: A. Del Caro). Cambridge, UK; New York, USA: Cambridge University Press.
Peters, F. E. (1967). Greek philosophical terms a historical lexion. New York: New York University Press.
Pieper, A. (2012). Etiğe giriş. (Translate: V. Atayman & G. Sezer). (2th Edition). İstanbul: Ayrıntı.
Popkin, R. H. & Stroll, A. (1956). Philosophy made simple. New York: Doubleday & Company Inc.
Özlem, D. (2014). Etik ahlak felsefesi. İstanbul: Notos.
Teksoy, R. (2005). Rekin teksoy'un sinema tarihi ikinci cilt. İstanbul: Oğlak.