Beden Eğitimi ve Oyun Öğretim Programının Uygulanmasına İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri

Türkiye’deki ilkokullarda zorunlu okutulan derslerden Beden Eğitimi ve Oyun (BEO) dersinin amaçlarına, öğretim programının etkili bir biçimde uygulanmasıyla ulaşılabilir. Bu araştırmada Beden Eğitimi ve Oyun Öğretim Programının (BEOÖP) nasıl uygulandığının sınıf öğretmenlerinin görüşleri doğrultusunda incelenmesi amaçlanmıştır. Böylece BEOÖP’ün uygulanabilen ve uygulanamayan yönlerinin neler olduğu, uygulamada karşılaşılan güçlükler ortaya çıkarılmak istenmiştir. Betimsel nitelikteki bu araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden bütüncül-tek durum çalışması olarak desenlenmiştir. Araştırmanın katılımcılarını Afyonkarahisar ilindeki ilkokullarda görev yapmakta olan ve çalışmaya gönüllü olarak katılan 20 sınıf öğretmeni oluşturmuştur. Veriler öğretmenlerden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile toplanmıştır. Verilerin betimsel analizlerinin yapılması sonucunda ulaşılan bulgulara göre; programın planlama, uygulama ve değerlendirme boyutlarında uygulanamayan yönler olduğu belirlenmiştir. Katılımcılar; okulların fiziki yetersizlikleri, ders araç gereçleri eksikliği gibi nedenlerle BEOÖP’ün planlanmasında ve uygulanmasında sorunlar yaşandığını belirtmişlerdir. Öğretmenler, Matematik dersi başta olmak üzere merkezi sınavlarda sorumlu olunan derslerin zaman zaman BEO dersi yerine yapıldığını, BEO dersine gereken önemin verilmediğini ve BEOÖP’ten yeterince haberdar olmadıklarını dile getirmişlerdir. Çalışmada elde edilen bulgular doğrultusunda BEOÖP’ün uygulanabilen ve uygulanamayan yönleri tartışılmış ve öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Sınıf Öğretmenleri, Beden Eğitimi ve Oyun Dersi, Öğretim Programı

Classroom Teachers’ Views on the Implementation of the Physical Education and Game Curriculum

The objectives of Physical Education and Play (PEG), one of the compulsory courses in primary schools in Turkey, can be achieved through the effective implementation of the curriculum. This study is aimed to examine how the Physical Education and Game Curriculum (PEGC) is implemented in line with the classroom teachers’ opinions. Thus, some attempts have been taken to reveal the applicable and non-applicable aspects of the PEGC and the difficulties encountered in practice. This descriptive study was designed as a holistic single case study from qualitative research methods. The participants of the study consisted of 20 primary school teachers in Afyonkarahisar province who participated in the study voluntarily. Data were collected from teachers by semi-structured interview technique. According to the findings obtained as a result of the descriptive analysis of the data it has been determined that there are aspects that cannot be applied in the planning, implementation and evaluation dimensions of the PEGC. As participants stated there were problems in the planning and implementation of the PEGC due to reasons such as the physical inadequacies of the schools and the lack of course materials. The teachers stated that the lessons that they are responsible for in the central exams, especially the Mathematics course, are sometimes given instead of the PEG course, that the necessary importance is not given to the PEG course, and that they are not sufficiently aware of the PEGC. Besides the findings obtained in the study the applicable and non-applicable aspects of the PEGC were discussed and suggestions were made.

Keywords:

Classroom Teacher, Physical Education and Game Course, Curriculum,

PDF

___

Altun, M. (2016). İlkokul oyun ve fiziki etkinlikler ders yeni öğretim programının sınıf öğretmenlerinin görüşleriyle değerlendirilmesi: Kırşehir ili örneği. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 327-347.
Arslan, Y. (2008). Sınıf öğretmenlerinin ilköğretim birinci kademe beden eğitimi ders programlarına ve beden eğitimi dersine ilişkin görüşleri. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Assemi, A. ve Sheikhzade, M. (2013). Intended, implemented and experiential null curriculum. Life Science Journal, 10(1), 82-85.
Beni, S., Ní Chróinín, D. ve Fletcher, T. (2019). A focus on the how of meaningful physical education in primary schools. Sport, Education and Society, 24(6), 624-637.
Braga, L., Elliott, E., Jones, E. ve Bulger, S. (2015). Middle school students’ perceptions of culturally and geographically relevant content in physical education. International Journal of Kinesiology and Sports Science, 3(4), 62–73.
Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design: Choosing among five approaches ( 2nd edition). USA: Sage Publications.
Çivrilkara, R., Küçükkılıç, S. ve Öncü, E. (2017). Sınıf öğretmenlerinin Oyun ve Fiziki Etkinlikler (OFE) dersi hakkındaki görüşleri. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi, 8(15), 18-41.
Dalaman, O. (2010). İlköğretim birinci kademede Beden Eğitimi Dersi Öğretim Programı kazanımlarının gerçekleşme durumuna ilişkin öğretmen görüşleri. (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
Dalaman, O. ve Korkmaz, İ. (2010). İlköğretim birinci kademede beden eğitimi dersine giren öğretmenlerin beden eğitimi öğretim programı kazanımlarına ilişkin görüşleri. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(3), 172-185.
D'elia, F. (2019). The training of physical education teacher in primary school. Journal of Human Sport and Exercise, 14(1), 100-104.
deMarrais, K. (2004). Qualitative interview studies: Learning through experience. K. deMarrais ve S. D. Lapan (Ed.) Foundations for research (p. 51-68). Mahvvah, NJ: Erlbaum.
Dyson, B. P., Colby, R. ve Barratt, M. (2016). The co-construction of cooperative learning in physical education with elementary classroom teachers. Journal of Teaching in Physical Education, 35(4), 370-380.
Faulkner, G. ve Reeves, C. (2000). Primary school student teachers’ physical self-perceptions and attitudestoward teaching physical education. Journal of Teaching in Physical Education, 19(3), 311-324.
Gholami, M., Rahimi, A., Ghahramani, O. ve Dorri, E. R. (2016). A reflection on null curriculum. A Journal of Multidisciplinary Science and Technology, 7(1), 218-223.
Glesne, C. (2013). Nitel araştırmaya giriş. (Çev: A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu) Ankara: Anı.
Goodman, J. ve Adler, S. (1985). Becoming an elementary social studies teacher: A study of perspectives. Theory & Research in Social Education, 13(2), 1-20.
Gordon, B., Dyson, B., Cowan, J., McKenzie, A. ve Shuruf, B. (2016). Teachers’ perceptions of physical education in aotearoa/New Zealand primary schools. New Zealand Journal of Educational Studies, 1–13.
Gülüm, V. ve Bilir, P. (2011). Beden eğitimi öğretim programının uygulanabilme koşulları ile ilgili beden eğitimi öğretmenlerinin görüşleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 9(2), 57-64.
Haas, M. E. ve Laughlin, M. A. (2000). A profile of elementary social studies teachers and their classrooms. Social Education, 65(2), 122-126.
Hardman, K. ve Marshall, J. (2009). Second world-wide survey of school physical education: Final report. ICSSPE.
Harestani, A. E., Mahram, B. ve Mohammad, J. L. (2015). The analysis of null curriculum in sex education: Focusing on the male students at junior high school. Research in Curriculum Planning, 12 (17), 26-40.
Kangalgil, M. (1999). İlköğretim okullarında görev yapan sınıf öğretmenlerinin beden eğitimi dersine ilişkin görüşleri (Sivas örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
Karagün, E. (2017). Aktif çalışan öğretmenlerin beden eğitimi ve spor dersi hakkındaki görüşleri: İzmit örneği. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi 6(2), 139-148.
Kim-Cragg, H. (2019). The emperor has no clothes!: Exposing whiteness as explicit, implicit, and null curricula. Religious Education, 114(3), 239-251.
Kretchmar, R. S. (2007). What to do with meaning? A research conundrum for the 21st century. Quest, 59, 373– 383.
Liu, J. ve Li, Y. (2010). Mathematics curriculum reform in the Chinese mainland: Changes and challenges. In Reforms and issues in school mathematics in East Asia, 9-31.
Lynch, T. ve Soukup Sr, G. J. (2017). Primary physical education (PE): School leader perceptions about classroom teacher quality implementation. Cogent Education, 4(1), 1-33.
Mann, J. ve Truswell, A.S. (2007). Essentials of human nutrition (3rd ed.). Oxford, UK: Oxford University Press.
Mcneil, S. (2016). A Better Place (chapter six). Counterpoints, 478, 22-27.
MEB, (2018). Beden Eğitimi ve Oyun Dersi Programı (İlkokul 1, 2, 3 ve 4. Sınıflar). http://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/20181023115223781-06-Beden adresinden erişilmiştir.
Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (Çev: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Meydanlıoğlu, A., Sakınmaz, E., Yiğit, S., Ulusoy, F., Keskin, B. Ş. ve Demirel, S. (2019). Antalya’da bir ilkokuldaki öğrencilerin sağlık taramaları ve belirlenen sorunlar. Halk Sağlığı Hemşireliği Dergisi, 1(2), 15-25.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Sage.
Morgan, P. J. ve Hansen, V. (2008). Physical education in primary schools: Classroom teachers' perceptions of benefits and outcomes. Health education journal, 67(3), 196-207.
Navdar, Ö. A. (2017). Sınıf öğretmenlerinin Oyun ve Fiziki Etkinlikler dersinin öğretim süreciyle ilgili görüşleri (Rize İli Örneği). (Yüksek Lisans Tezi) Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Rize.
Ornstein A. C. ve Hunkins, F. P. (2018). Curriculum: Foundations, Principles and Issues (7th Ed.). Pearson
Patton, M. (1990). Qualitative Evaluation and Research Methods (169-186). Beverly Hills, CA: Sage.
Posner, G. J. (1995). Analyzing the curriculum. New York, NY: McGraw-Hill, Inc.
Quennerstedt, M. (2018). Physical education and the art of teaching: Transformative learning and teaching in physical education and sport pedagogy. Cagigal Scholar Lecture presented at the AIESEP World Congress, Edinburgh, UK
Sabbağ, Ç. ve Sürücüoğlu, M. S. (2011). İlköğretim öğrencilerine verilen beslenme eğitiminin beslenme tutum ve davranışlarına etkisinin değerlendirilmesi. Gıda Teknolojileri Elektronik Dergisi, 6(3), 1-13.
Shariatmadari, A. (1990). Islamic education. Tehran: Amir Kabir.
Strong, W. B., Malina, R. M., Blimkie, C. J., Daniels, S. R., Dishman, R. K., Gutin, B., ... ve Trudeau, F. (2005). Evidence based physical activity for school-age youth. The Journal of pediatrics, 146(6), 732-737.
Şirinkan, A., Şirinkan, S., Çalışkan, E. ve Kaldırımcı, M. (2006). İlköğretim 1. Kademede görev yapan sınıf öğretmenlerinin öğrencilerinin beden eğitimi ve spor ihtiyacını karşılayabilme düzeyleri (Erzurum İli Örneği). Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(4), 10-21.
Taşmektepligil, Y., Yılmaz, Ç., İmamoğlu, O. ve Kılcıgil, E. (2006). İlköğretim okullarinda beden eğitimi ders hedeflerinin gerçekleşme düzeyi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(4), 139-147.
Temel, A. (2018). İlkokul, oyun ve fiziki etkinlikler dersi öğretim programı kazanımlarının gerçekleşmesine ilişkin öğretmen görüşleri (Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
Tortop, Y. (2005). Sınıf öğretmenlerinin Beden Eğitimi dersi ve eğitsel oyun uygulamaları (Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
Tortop, Y. ve Ocak, Y. (2010). Sınıf öğretmenlerinin eğitsel oyun uygulamalarına yönelik görüşlerinin incelenmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 1(1), 14-22.
Türkoğlu, Ç. (2016). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin ortaokul beden eğitimi ve spor dersi öğretim programı hakkındaki farkındalık durumlarının incelenmesi (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Ulu, N. (2016). Evaluation of classroom teachers’ confidence for teaching game and physical activity course (Master's thesis). Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Xiang, P., Lowy, S. ve McBride, R. (2002). The impact of a field-based elementary physical education methods course on preservice classroom teachers’ beliefs. Journal of teaching in physical education, 21(2), 145-161.
Yıldırım A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin
Yılmaz, M. O. ve Bozkurt, S. (2017). Oyun ve Fiziki Etkinlikler dersinin ilkokul öğrencilerinin motorik özelliklerinin gelişimine etkisi. Marmara Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi 2(2), 49-55.
Yılmaz, M. ve Kurt, M. (2019). Türkiye’de beden eğitimi ve oyun dersi kapsamında yapılan çalışmaların analizi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(10), 46-61.
Yin, R. (1984). Case study research: design and methods. (3rd edition). California: Sage Publications.
Yüksel, H. S. ve Tuncel, F. (2017). Experiences of 5th Grade Students Participating in Active Gaming-Assisted Physical Education Lessons. Journal of Education and Training Studies, 5(13), 19-31.
Yürek, Y. (2017). 4+ 4+ 4 Eğitim sisteminde ilkokul 1., 2., 3., 4. sınıflarda beden eğitimi ve spor uygulamalarına ilişkin yönetici ve öğretmen görüşleri (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi: İstanbul.
Zembat, R., Kılıç, Z., Ünlüer, E., Çobanoğlu, A., Usbaş, H. ve Bardak, M. (2015). Çocuğun beslenme alışkanlığını kazanmasında okul öncesi eğitim kurumlarının yeri. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 1, 417-424.