N.V. Turkse Shell, 1970-1972 yılları arasında Tuz gölü havzasında geniş bir arama faaliyetinde bulunmuştur. Jeofizik çalışmalar sahası havzayı doğudan batıya kapsar. Altı katlamalı 422 kilometrelik refleksiyon verilerinin yorumu, migrasyon yapılmamış zaman kontur haritaları ve yorumlanmış VAR zaman kesitleri olarak burada sunulmuştur. 1970 yılında, sahanın seçilen bölgelerinde deneysel rekonesans refleksiyon etüdü yapılmıştır. Bu ön çalışmaları, 1971 yılında programlanmış her sismik hat üzerinde beş kilometrede bir yapılan uphole etütlerine dayanan rekonesans refleksiyon etütleri izlemiştir. Önceki sismik hatlarında delme (piercement) yapılarının görüldüğü Tuz gölünün batısında, detay sismik hatlarının atışı 1972 yılında yapıldı. Muhtemel tuz diyapir doğrultularını ortaya çıkarmada gravite metodu da kullanıldı. Bu gravite verileri, daha önce Esso ve Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü (M.T.A.) verileriyle birlikte değerlendirildi. Batı Tuz gölünün gravite velileri Shell Lâhey tarafından polinomial metot kullanılarak rezidüel-rejyonal ayırım işlemine tutuldu. Bazı negatif gravite anomalileriyle delme (piercement) yapı belirtileri ve topografik depresyon alanları arasındaki bağıntılar araştırıldı. Gulf ve M.T.A. tarafından yapılan iki ayrı aeromanyetik etüdün neticeleri de araştırıldı.

N.V. Turkse Shell carried out extensive exploration in the Tuz Gölü basin during 1970-1972. The area of geophysical activity extended east-west across the basin. The interpretation of 422 km of six-fold coverage reflection data is presented here as unmigrated time contour maps, and as a suite of interpreted VAR time-sections. In 1970, an experimental reconnaissance reflection survey was run over selected parts of the area. In 1971, this was followed by a reconnaissance reflection survey which was based on uphole surveys made at 5 km intervals along each line before production shooting started. In the western part of Tuz Gölü, where piercement structures had been observed on the early seismic lines, detail seismic lines were shot in 1972. The gravity method was also used to delineate probable salt diapir trends. This gravity data have been compiled with the previous Esso and M.T.A. data. The gravity data of the western Tuz Gölü were processed by Shell in The Hague, using the polynomial method of residual-regional separation. The relationship between some negative gravity anomalies, the indications of piercement structures and areas of topographic depression was investigated. The results of two aeromagnetic surveys carried out by Gulf and M.T.A. (Mineral Research and Exploration Institute) are also discussed in this paper.