Türkiye’nin cârî rejiminde İslâmın ve ona bağlı olarak sivil ve siyasal alandaki İslâmî oluşumların yeri öteden beri sorunlu olmuştur. İslâmî siyaset geleneğinin önemli ölçüde değişime uğramış güncel temsilcisi durumundaki Adalet ve Kalkınma Partisi’nin (AKP) on yıldır iktidarda olması nedeniyle, bu sorunların niteliği bugün kısmen de olsa değişikliğe uğramıştır. Bu meyanda, günümüz Türkiyesi’nde dindar Müslümanların sistem içindeki konumları söz konusu olduğunda, özel olarak tartışılması gereken başlıca iki sorun var. Bunlardan biri, şüphesiz, Müslümanların Cumhuriyet Türkiyesi’ndeki geleneksel din özgürlüğü sorunudur. Türkiye’nin rejiminin geleneksel “lâikçi” karakterinin Müslümanların din özgürlüğü üzerindeki kısıtlayıcı ve hatta baskıcı etkileri olduğu öteden beri bilinmektedir. Bu bağlamda kısaca denebilir ki, ana referans çerçeveleri İslâm olan veya kendilerini esas olarak “Müslüman” kimliğiyle tanımlayan geniş kitleler yakın zamanlara kadar lâikçiliğin olumsuz etkilerini yaşayageldi.