RORTY'NİN METAFELSEFESİ

Rorty'nin yazılarına baktığımızda, onun temel ilgisinin felsefe yapmaktan çok bir disiplin olarak felsefenin kendisine yönelik olduğunu, felsefeyi ıslah etmenin ve sıradanlaştırmanın zamanla onun için daha önemli bir hale geldiğini görüyoruz. Zira onun gözünde felsefe, geleneksel olarak anlaşıldığının aksine, ne varlık ve hayat hakkındaki hakikatleri keşfedip insan bilgisine temeller sağlayacak bir araç olabilir, ne de diğer disiplinlerin ve kültürel çalışmaların bilgi iddialarının geçerliliğini onayacak bir hakim olabilir. Onun pragmatizmine göre, felsefe en fazla bir yazın türü olabilir. Bu çalışmada Rorty'i bu fikre götüren sebepler ortaya koyulacak, bir epistemoloji olarak düşünülmediğinde felsefenin yararlı olabileceği gösterilecek ve nihayetinde Rorty'nin görüşlerinin felsefenin sona erdirilmesi olarak değil, bir başka metafor olarak görülmesi gerektiğine işaret edilecektir

RORTY'S METAPHILOSOPHY

When we look at Rorty's writings, we see that his main concern is not towards doing philosophy but towards philosophy as a discipline and we see that with time it becomes more important for him to reform philosophy, to make it ordinary. For in his eyes, contrary to traditional understanding, neither philosophy can be an instrument which provides foundations for human knowledge via discovering truths about being and life, nor it can be a judge which ratifies the validity of knowledge claims of other diciplines and cultural studies. According to his pragmatism, philosophy can at best be a kind of literature. In this study, reasons will be presented which led Rorty to this idea and it will be shown that if not considered as an epistemology philosophy can be useful and finally it will be pointed out that Rorty's views shouldn't be seen as an end to philosophy but as another metaphor

PDF

___

Gross, N.; Richard Rorty: The Making of an American Philosopher, Chicago: The University of Chicago Press, 2008.
Guignon C.; Hiley D. R., Richard Rorty, New York: Cambridge University Press, 2003.
Kim, J.; "Rorty on the Possibility of Philosophy", The Journal of Philosophy, Vol. 77, Ekim 1980, s. 588-597.g
Kuhn, T. S.; The Structure of Scientific Revolutions, Chicago: The University of Chicago Press, 1996, 3. Baskı.
Malachowski, A.; Richard Rorty, Chesham: Acumen, 2002.
Nietzsche, F. W.; Beyond Good and Evil, Walter Kaufmann (çev.), New York: Vintage Books, 1966.
Overgaard S., Gilbert P.; Burwood S., An Introduction to Metaphilosophy, New York: Camb- ridge University Press, 2013. a.g.e., s. xviii.
Plato; Complete Works, John M. Cooper (der.), Indianapolis: Hackett Publishing Company, 1997.
Rakova, M.; Philosophy of Mind A-Z, Edinburgh: Edinburgh University Press, 2006.
Rorty, R.; Philosophy and the Mirror of Nature, Princeton: Princeton University Press, 1979.
----; Consequences of Pragmatism (Essays: 1972-1980), Minneapolis: University of Min- nesota Press, 1982.
----; Contingency, Irony and Solidarity, New York: Cambridge University Press, 1989.
----; Essays on Heidegger and Others: Philosophical Papers vol. 2, New York: Cambridge University Press, 1991.
----; Objectivity, Relativism and Truth: Philosophical Papers vol. 1, New York: Cambridge University Press, 1991.
----; Rorty & Pragmatism: The Philosopher Responds to His Critics, Herman J. Saatkamp (der.), Tennessee: Vanderbilt University Press, 1995.
----; Truth & Progress: Philosophical Papers vol. 3, New York: Cambridge University Press, 1998.
----; Philosophy and Social Hope, London: Penguin Books, 1999.
----; Rorty and His Critics, Robert B. Brandom (der.), Oxford: Blackwell Publishers Ltd., 2000.
----; Philosophy as Cultural Politics: Philosophical Papers vol, 4, New York: Cambridge University Press, 2007.
Tartaglia, J.; Rorty and the Mirror of Nature, New York: Routledge, 2007.
Whitehead, A. N.; Process and Reality, New York: The Free Press, 1978.