Bu çalışma, esasen Kur'an'daki adalet tasvirinin, Ebu Hâmid Muhammed el-Gazali (Ö.H.505/M.1111) gibi Müslüman âlimlerin adalet ahlâkıyla ilgili daha ayrıntılı olan felsefi düşünceleri benimsemesini mümkün hâle getirdiğini iddia etmektedir. Bu tasvire dair iki önemli esas Gazali'nin tefsirinde de görülebilir: birisi, adaletin, insanlığın her bir ferdinin hamurunda yaradılıştan olduğu, diğeriyse, Muhammed Peygamber'in şahsının bu adaletin yaşayan örneği olduğudur. Bu çalışma, tamamen Kur'an'm tertibi doğrultusunda, her iki esasın öne çıkan unsurlarını kısaca açıklayarak, ardından aslında Gazali'nin ahlâk felsefesine dair önceden yapılmış daha derinlikli çalışmalar doğrultusunda, onun söz konusu adalete dair düşüncelerini özetleyecektir. Sonunda, Gazali'nin etik düşüncesinin bir değerlendirmesi, Kur'an'daki bu tasvir ışığında sunulacaktır.

This paper basically argues that the depiction of justice in the Qur'an makes it possible for such Muslim scholars as Abu Hâmid Muhammad al-Ghazzall (d. 505H./1111CE.) to appropriate relevant philosophical ideas in further elaborating on moral justice. Two significant features of such depiction can be clearly seen in al-Ghazzâlî's formulation: one is justice being inherent in the make-up of each individual human being, and the other is the person of the Prophet Muhammad being the epitome of such justice. The paper shall begin with a brief highlight of both features in the overall Qur'anic scheme and later, by primarily relying on earlier more elaborate studies on al-Ghazzâlı's moral philosophy, it shall then summarize al-Ghazzâlî's thought on such justice. An assessment of al-Ghazzâlî's ethical thought shall then be offered in light of that Qur'anic depiction.