Ortaokul Öğrencilerinin 21. Yüzyıl Öğrenme Becerileri ile Eğitim Teknolojisi Yeterlikleri Arasındaki İlişki

Bu araştırmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin 21. yüzyıl öğrenme becerileri ile eğitim teknolojisi yeterlikleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. İlişkisel araştırma modelinin kullanıldığı bu çalışmanın evrenini, Van ili İpekyolu, Tuşba ve Edremit merkez ilçelerinde öğrenim görmekte olan 37.904 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırma, tabakalı örnekleme yöntemi ile belirlenen toplam 920 ortaokul öğrencisi ile yürütülmüştür. Araştırmada, veri toplama araçları olarak “21. Yüzyıl Öğrenme Becerileri Ölçeği” ve “Eğitim Teknolojisi Standartları Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde, Pearson Çarpım Momentler Korelasyon Katsayısı ve basit doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, öğrencilerin 21. yüzyıl öğrenme becerileri ile eğitim teknolojisi yeterlikleri arasında orta düzeyde, pozitif ve anlamlı bir ilişkinin olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, öğrencilerin eğitim teknolojisi yeterliklerinin, 21. yüzyıl öğrenme becerilerinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu ve yaklaşık olarak dörtte birini (%25.1) açıklayacak güçte olduğu belirlenmiştir. Öğretmen eğitimi ve hizmet içi eğitim programlarında öğretmenlerin, öğrencilerin 21. yüzyıl ve teknoloji becerilerinin gelişimine katkı sağlayabilecek şekilde yetiştirilmeleri gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Ortaokul öğrencileri, 21. yüzyıl öğrenme becerileri, eğitim teknolojisi yeterlikleri

The Relationship Between 21st Century Learning Skills and Educational Technology Competencies of Secondary School Students

The purpose of this study is to reveal the relationship between 21st century learning skills and educational technology competencies of secondary school students and to reveal the relationship between them. The population of this study, in which the correlational survey model is used, consists of 37,904 students who are studying in 6th, 7th and 8th grades of secondary schools in the central districts of Van province which are Ipekyolu, Tuşba and Edremit in the 2017-2018 academic year. This study was carried out with 920 secondary school students determined by stratified sampling method. As data collection tools, "21st Century Learning Skills Scale" and “Educational Technology Standards Scale” were used. Pearson Product Moment Correlation Coefficient and simple linear regression analysis were used in the analysis of research data. As a result of the study, it was concluded that there is a moderate, positive and significant relationship between students' 21st century learning skills and educational technology competencies. In addition, it was determined that students' educational technology competencies are a significant predictor of their 21st century learning skills and can explain approximately one quarter (25.1%) of their 21st century learning skills. In teacher training and in-service training programs, it may be suggested that teachers should be educated so that they can contribute to students' development of 21st century skills and use the necessary technological elements effectively in their lessons.

PDF

___

Aktay, E., & Aktay, S. (2015). İlkokullarda teknoloji eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 17-44.Anagün, Ş., Atalay, N., Kılıç, Z., & Yaşar, S. (2016). Öğretmen adaylarına yönelik 21. yüzyıl becerileri yeterlilik algıları ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 160-175.Aydede, M. N., & Kesercioğlu, T. (2012). Aktif öğrenme uygulamalarının öğrencilerin kendi kendine öğrenme becerilerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43, 37-49.Barut, E., & Kuzu, A. (2017). Türkiye ve İngiltere bilişim teknolojileri öğretim programlarının amaç, kazanım, etkinlik, ölçme ve değerlendirme süreçleri açısından karşılaştırılması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 721-745.Becel, A. (2013). Bilişim teknolojileri ekseninde yazarlık ve yazma becerileri dersine yönelik bir değerlendirme. Turkish Studies, 8(3), 61-81.Biçer, N., Bozkırlı, K., & Er, O. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının bilimsel araştırmaya yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 50, 327-341.Boyraz, Z. (2008). Türk eğitim sisteminde eğitim teknolojisinin eğitim-öğretim kalitesine etkisi (Yayınlanmış yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.Bozkurt, Ş. G., & Çakır, H. (2016). Ortaokul öğrencilerinin 21. yüzyıl öğrenme beceri düzeylerinin cinsiyet ve sınıf seviyesine göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 69-82.Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.Büyüköztürk, S., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, S., & Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri (21. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.Cerit, Y. (2002). 21. Yüzyılda okula ilişkin öğretmen adaylarının algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 45-52.Dağhan, G., Kibar, P. N., Çetin, N. M., Telli, E., & Akkoyunlu, B. (2017). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının bakış açısından 21. yüzyıl öğrenen ve öğretmen özellikleri. Eğitim Teknolojisinde Kuram ve Uygulama, 7(2), 215-235.Eryılmaz, S., & Uluyol, Ç. (2015). 21. Yüzyıl becerileri ışığında FATİH Projesi değerlendirmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(2), 209-229.Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill.Gelen, İ. (2017). P21-Program ve öğretimde 21. yüzyıl becerileri çerçeveleri (ABD uygulamaları). Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2),15-29.Gülen, Ş. B. (2013). Ortaokul öğrencilerinin 21. yüzyıl öğrenme becerileri ve bilişim teknolojileri ile destekleme düzeylerinin cinsiyet ve sınıf seviyesine göre incelenmesi (Yayınlanmış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi (30. Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.Kemp, C., Goodman, N. D., & Tenenbaum, J. B. (2010). Learning to learn causal models. Cognitive Science, 34, 1185-1243.Kurudayıoğlu, M., & Tüzel, S. (2010). 21. Yüzyıl okuryazarlık türleri, değişen metin algısı ve Türkçe eğitimi. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 18, 283-298.Mısırlı, Z. A. (2015). Ortaokul öğrencilerinin eğitim teknolojisi standartlarına ilişkin yeterliklerinin incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5, 311-337.Miller, R. D. (2009). Developing 21st century skills through the use of student personal learning networks. Northcentral University, Prescott Valley, Arizona.Ministery of National Education [MONE] (2018). Eğitimde FATİH Projesi Hakkında http://fatihprojesi.meb.gov.tr/proje-hakkinda/ adresinden alınmıştır. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2018.Ministery of National Education [MONE] (2018a). Bilişim teknolojileri ve yazılım dersi öğretim programı. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx? PID=374 adresinden alınmıştır. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2018.Ministery of National Education [MONE] (2018b). Teknoloji ve tasarım ders öğretim programı. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=380 adresinden alınmıştır. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2018.Türk Dil Kurumu (2018). http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelime =iletişim adresinden alınmıştır. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018 Yalçın, B. Tetik, S., & Açıkgöz, A. (2010). Yüksekokul öğrencilerinin problem çözme becerisi algıları ile kontrol odağı düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(2), 19-27.