Interpretation of Educational Administration in the Context of Dilthey’s Hermeneutic Approach
The purpose of this study is to interpret the field of educational administration according to the philosophy ofDilthey, one of the most important representatives of the hermeneutical approach, which deals with the humanbeing in variability, historicity. Educational administration that claims to be a science has internalized positivistapproach and its methods. Dilthey has established a methodology for a new science by criticizing this approachfor being insufficient in understanding the human being. Hermeneutics is defined as interpretation of knowledgeand against the hegemony of scientificity imposed by positivist theory, it is a current thought which emphasizessubjectivity based on human life. Its purpose is not to deny natural sciences, but to reveal the inadequacy of reductionistapproach in solving the complex nature of social life and human. In order to enable educational scientiststo understand the social phenomena in an effective way, the recognition of all aspects of society will providemore productive results. So this study emphasizes the importance of the hermeneutic approach in providing anunderstanding that can go beyond the boundaries of natural sciences by developing alternative perspective ofunderstanding ability in educational administration.
Eğitim Yönetimini Dilthey’ın Hermeneutik Yaklaşımı Bağlamında Yorumlamak
Bu çalışmanın amacı, hermeneutik yaklaşımın en önemli temsilcilerinden Dilthey’ın insanı değişkenliği, tarihselliği içinde ele alan felsefesine göre eğitim yönetimi alanını yorumlamaktır. Eğitim yönetimi kendi içinde bilim olma iddiası taşıyan bir alan olarak pozitivist yaklaşımı ve onun yöntemlerini içselleştirmiştir. Dilthey pozitivist yaklaşımı insanı anlama konusunda yetersiz olduğundan dolayı eleştirerek, yeni bir bilimin metodolojisini kurmak istemiştir. Hermeneutik; yorum bilgisi olarak tanımlanır ve pozitivist kuramın baskın kıldığı bilimsellik hegemonyasına karşı, insan yaşamını temel alan ve öznellik gibi konulara vurgu yapan bir düşünce akımıdır. Amacı, doğa bilimlerini ya da pozitivizmi reddetmek yerine, toplumsal yaşamın ve insanın karmaşık doğasını çözümlemekte indirgemeci bir yaklaşımın yetersizliğini ortaya koymaktır. Eğitim bilimcilerin toplumsal olguları anlama kapasitelerinin etkili bir düzeye gelebilmesinde, içinde yer aldıkları toplumu her yönüyle tanımaları, ortaya koyacakları ürünler açısından verimli sonuçlar sağlayacağı düşünüldüğünden çalışma, hermeneutik yaklaşımın özellikle eğitim yönetimi alanındaki anlama yeteneğinin alternatif perspektiflerle geliştirilerek doğa bilimlerinin sınırlarının ötesine geçebilen bir anlayış kazandırmadaki önemini vurgulamaktadır.
___
Acar Vanleene, S. M. (2012). Wilhelm Dilthey’da anlama üzerine. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 52(1), 159-171.Adugit, Y. (2005). Dilthey’de tin bilimlerinin temellendirilmesi ve sorunları. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 22(2), 245-260.
Aslanargun, E. (2007). Modern eğitim yönetimi anlayışına yönelik eleştiriler ve postmodern eğitim yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 50, 195-212.
Aydın, A., Yılmaz, K. & Altınkurt, Y. (2013). Eğitim yönetiminde pozitif psikoloji. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1470-1490.
Aydın, A. & Uysal, Ş. (2014). Türkiye’de eğitim yönetimi teftişi planlaması ve ekonomisi alanındaki doktora tezlerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 177-201.
Aypay, A., Coruk, A., Yazgan, D., Kartal, O., Çağatay, M., Tuncer, B., & Emran, B. (2010). The status of research in educational administration: an analysis of educational administration journals, 1999-2007. Eurasian Journal of Educational Research, 39, 59-77.
Balcı, A. (1993). Türkiye’de eğitim araştırmalarının durumu: Atatürk üniversitesi eğitim bilimleri fakültesi örneği. Eğitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi (s. 89-120). Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi.
Balcı, A. (2008). Türkiye’de eğitim yönetiminin bilimleşme düzeyi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, (54), 181-209.
Balcı, A. (2011). Eğitim yönetiminin değişen bağlamı ve eğitim yönetimi programlarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 36(162), 196-208.
Balcı, A. & Apaydın, Ç. (2009). Türkiye’de eğitim yönetimi araştırmalarının durumu: kuram ve uygulamada eğitim yönetimi dergisi örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 15(59), 325-343.
Baş, F. & Özturan Sağırlı, M. (2017). Türkiye’de eğitim alanında üstbiliş odaklı yapılan makalelere yönelik bir içerik analizi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 42(192), 1-33.
Bates, R. J. (1980). Educational administration , the sociology of science, and the management of knowledge. Educational Administration Quarterly, 16(2), 1-20.
Beycioğlu, K. & Dönmez, B. (2006). Eğitim yönetiminde kuramsal bilginin üretimine ve uygulanmasına ilişkin bir değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 47, 317-342.
Boyd, W. L. (1992). The power of paradigms: reconceptualizing educational policy and management. Educational Administration Quarterly, 28(4), 504-528.
Bush, T. (1999). Crisis or crossroads? The discipline of educational management in the late 1990s. Educational Management and Administration, 27(3), 239-252.
Culbertson, J. A. (1981). Antecedents of the theory movement. Educational Administration Quarterly, 17(1), 25-47.
Dilthey, W. (1985) Selected works: volume V poetry and experiences, (Ed: R. A. Makkreel and F. Rodi). Princeton: Princeton Universty Press.
Dilthey, W. (1999). Hermeneutik ve tin Bilimleri. (Çev: Doğan Özlem). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Gadamer, H. G. (2003). Dilthey’ın tarihselciliğin güçlüklerinde dolanışı. İçinde Hermeneutik Üzerine Yazılar. (Çev&Ed. Doğan Özlem) (169-209). İstanbul: İnkılap Kitabevi.
Gedikoğlu, T. (1997). Eğitim yönetimi dün, bugün ve 2000’li yıllara doğru. Eğitim Yönetimi Dergisi, 3(3), 299-308.
Greenfield, T. B. & Ribbins, P. (1993). Educational administration as a humane science: conversations between Thomas Greenfield and Peter Ribbins. İçinde T. B. Greenfield and P. Ribbins (Ed.), Greenfield on educational administration: towards a humane science (229-271). London: Routledge Press.
İsbir, E. (2011). W. Dilthey’da hermeneutiğin epistemolojik sınırları. Kaygı: Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 17, 138-148.
Kale, N. (1997). Postmodernizm, hermeneutik ve eğitim. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 28, 281-292.
Kerdeman, D. (2014). Hermeneutics. In Denis C. Phillips (ed.), SAGE Encyclopedia of Educational Theory and Philosophy (pp. 375-383). Thousand Oaks, CA: SAGE.
Kırmızıoğlu, H. (2017). Hermeneutik, postmodernizm ve iktisadi yansımaları. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 5(5), 63-73.
Laska, J. A. (1973). Introduction. M. Gillett & J. A. Laske (Eds.), Foundation Studies in Education. (2-13) Metuchan, NJ: The Scarecrow Press.
Özdemir, M. (2011). Kamu yönetimi ve işletme yönetimi arakesitinde bir bilim: eğitim yönetimi. Amme İdaresi Dergisi. 44(2), 29-42.
Özdemir, M. (2017). Eğitim yönetiminde epistemik bunalımın arkeolojisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 23(2), 281-304.
Özlem, D. (2008). Kültür bilimleri ve kültür felsefesi. Ankara: Doğu-Batı Yayınları.
Palmer, R. E. (2008). Hermenötik. (Çev. İbrahim Görener). İstanbul: Ağaç Kitabevi.
Rizvi, F. (1994). Tom Greenfield and educational administration. Curriculum Studies, 2(1), 119-127.
Rowan, B. (1995). Learning, teaching and educational administration: toward a research agenda. Educational Administration Quarterly, 31(3), 344-354.
Taşdelen, V. (2008). Hermeneutiğin evrimi: kesitler. Ankara: Hece Yayınları.
Topakkaya, A. (2007). Felsefî hermeneutik. FLSF: Süleyman Demirel Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi, 4, 75-92.
Topakkaya, A. (2016). Wilhelm Dilthey ve felsefesi. Ankara: Say Yayınları.
Turan, S. & Şişman, M. (2013). Eğitim yönetimi alanında üretilen bilimsel bilgi ce batılı biliş tarzının eleştirisine giriş. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 19(4), 505-514.
Turan, S., Karadağ, E., Bektaş, F. & Yalçın, M. (2014). Türkiye’de eğitim yönetiminde bilgi üretimi: kuram ve uygulamada eğitim yönetimi dergisi 2003-2013 yayınlarının incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 20(1), 93-119.
Turan, S., Bektaş, F., Yalçın, M. & Armağan, Y. (2016). Eğitim yönetimi alanında bilgi üretim süreci: eğitim yönetimi kongrelerinin rolü ve serüveni üzerine bir değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 22(1), 81-108.
Walton, J. (1964). Education as an academic discipline. M. Gillett & J. A. Laske (Eds.), Foundation Studies in Education. (119-121) Metuchan, NJ: The Scarecrow Press.
Yüksel, S. (2012). Eğitim bilimlerinde paradigmatik dönüşüm: yeni arayışlar ve yönelimler. Öğretmen Eğitimi ve Eğitimcileri Dergisi, 1(1), 35-58.
- ISSN: 1300-4832
- Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
- Başlangıç: 1995
- Yayıncı: Pegem Akademi Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Hizmetleri Tic. Ltd. Şti.
Sayıdaki Diğer Makaleler
Eğitim Yönetimini Dilthey’ın Hermeneutik Yaklaşımı Bağlamında Yorumlamak
Erkan BOZKURT, Nidan OYMAN BOZKURT
ADNAN BOYACI, MEHMET FATİH KARACABEY, KIVANÇ BOZKUŞ
Turkish College Students’ Trust in Professors and Engagement: “I trust therefore I engage!”
NİYAZİ ÖZER, SERVET ATİK, SÜLEYMAN NİHAT ŞAD, ALİ KIŞ
Okul Yöneticilerinin Liderliğinin Öğretmenlerin İş Doyumuna Etkisinde Örgütsel Güvenin Rolü
Mehmet Fatih KARACABEY, Kıvanç BOZKUŞ, Adnan BOYACI
Interpretation of Educational Administration in the Context of Dilthey’s Hermeneutic Approach
NİDAN OYMAN BOZKURT, ERKAN BOZKURT
Kendini İşe Verme ile Algılanan Örgütsel Adalet Arasındaki İlişki
The Relationship between Work Engagement and Perceived Organizational Justice