Makalenin amacı, 'bilgi toplumunun' altyapısı olarak tanımlanan etkileşimli iletişim ağlarına erişim için gerekli olan yeni iletişim teknolojilerinin yaygınlığına ilişkin Türkiye'deki son verileri ortaya koymaktır. Böylece bu verileri doğuran bilgi ve iletişim teknolojileri (BİT)  ile iletişim ağlarına yönelik politikaların üretildiği ortamı, stratejik ve idealist iletişim yaklaşımları açısından ele almak mümkün olabilir. Türkiye'deki durumu ele alan bu inceleme, ulusal ve uluslararası ölçekte varolan 'sayısal bölünmenin' kapanması amacıyla başlatılan uluslararası girişimlerin yorumlanmasında yardımcı bir çerçeve olarak kullanılmıştır. Çalışmanın birinci bölümünde 1997 ve 2000 yıllarında yapılan ve bu metnin yazarının da gerçekleştirilmesine katkıda bulunduğu iki saha araştırması kullanılarak, Türkiye'deki durum ele alınacaktır. Üzerinde durulacak olan teknolojiler; sabit telefon, bilgisayar ve internet olacaktır. Bu teknolojilere sahip olmanın, gelir grupları ve bölgeler açısından bir çözümlemesi yapılmaktadır. İkinci bölümde, Türkiye'deki iletişim ağı politikalarında görülen değişimle, farklı yerli ve yabancı aktörlerin bu politikaların oluşmasına ilişkin yaklaşımları ele alınacaktır. Daha sonra, zengin ülkeler olarak tanımlanan G-B'lerin, 2000 yılında Okinawa Zirvesi'nde kamuoyuna açıkladıkları ve 'sayısal bölünme"nin giderilmesine yönelik olduğu belirtilen girişimler irdelenecek ve sonuç bölümünde kimi öneriler getirilecektir.

The issue of 'digital_divide" has re-emerged in international fora last year following the Okinawa Summit of G-8 countries where an initiative ta devise mechanisms ta close the gap between the information rich and the infurmation poor, both within and across 'nations,' was given a green light. The major aim of the article is ta investigate he issue, using T urkey asa case in which domestic and international dynamics shape telecommunications ad:er information and communication technologies policies and ta develop suggestions far international corrimunity. in the first part of the article, results ofa recent survey will be presented. This survey has shown, the extent of digital divide in Turkey is·ıarger than developed countries and ta remedy the situation piecemeal solutions may not work, as may be the case ·in many other developing countries. inthe second part of the article, in order ta help ta contextuelize network policy trendi in Turkey; two alternatives, the idealist and the Strategic, will be considered. in the Turkish case both the ldei;Jlist and Strategic models have co-existed. However, Turkish experience with the emerging global governance regime suppo.rts research, which question optimistic scenarios