Tarımda Kalma Eğilimini Etkileyen Başlıca Faktörlerin Genel Bir Değerlendirmesi

Tarım sektörü başta toplumun gıda ihtiyacının karşılanması olmaküzere istihdam, ihracat, yatırım, hammadde temini ve katma değeryaratma gibi ekonomik katkıları nedeniyle tüm ülkelerde önemini herzaman korumaktadır.Türkiye’de de tarım sektörü belirtilen tümkonulardaki önemini baskın bir şekilde sürdürmektedir. Ancakgelinen noktada, taşıdığı bu öneme karşın, tarımda giderek yaşlananve tarım dışına kayan bir üretici sorunu yaşanmaktadır. Bir yandantarımda kalma öte yandan kente göçü alternatif olarak görmeseçenekleri genç tarım üreticilerini ve adaylarını tercih yapmada birhayli zorlamaktadır. Bu durum, ülke tarımının geleceği vesürdürülebilirliği açısından olumlu sinyaller vermemektedir. Çiftçikararlarının ve davranışlarının; ekonomik, sosyal, kültürel, politik,coğrafi ve psikolojik olmak üzere oldukça çeşitli faktörlerdenetkilendiği iyi bilinmektedir. Bu bakımdan üreticilerin “tarımdakalma” ya da “kalmama” eğilimlerine neden olan temel faktörlerindoğru belirlenmesi; geleceğe yönelik gıda güvencesi ve tarımınsürdürülebilirliğinin sağlanması, kırsal alanların sosyo-ekonomikdevamlılığının sağlanması açısından son derece önemligörülmektedir. İkincil verilerden yararlanılan bu çalışmada,çiftçilerin tarımsal faaliyeti sürdürme ya da faaliyete devam etmemeeğilimlerinin tartışılması amaçlanmıştır. Tarımın çok boyutluluğugöz önüne alınarak geniş bir çerçevede üreticilerin tarımdan ayrılmanedenleri incelenerek çözüm yollarının aranması, tarımsal üretimyeterliliği ile ülke refahı ve kalkınma yolunda büyük bir adımolacaktır.

General Assessments of Main Factor Affecting Tendency to Stay in Agriculture

The agriculture sector always maintains its importance in all countries mainly due to its economic contributions to the components such as employment, export, investment, raw material creation and creation of value added, especially in meeting the food needs of the society. Also, agricultural sector in Turkey continues its importance in all matters referred predominantly. However, at this point, despite the importance, there is a aging producer problem in agriculture causing them moving away from agriculture. On the other hand, the choice of agriculture or urban migration as alternatives makes it very difficult for young agricultural producers or candidates to choose. This issue does not give positive signals for sustainability of the country's agriculture in the future. As it is known that farmer's decisions and behaviours are influenced by several factors such as economic, social, cultural, political, geographical and psychological factors. In this respect, the correct determination of the basic factors that cause the producers' tendency to "stay" or "not stay" in agriculture is vey important for the future food security and ensuring sustainability of agriculture in terms of ensuring the socio-economic sustainability of rural areas. In this study, it is aimed to discuss the tendency of farmers to maintain or not to continue agricultural activity by using secondary data. Taking into consideration the multidimensionality of agriculture in a wide frame, examining the reasons of farmers for leaving the agriculture will be a big step towards the welfare and development of the country with its agricultural production adequacy.

PDF

___

Anonim 2017a. Avrupa Birliği Ortak Tarım Politikası. https://ec.europa.eu/agriculture/cap-funding/young -farmers_en (Erişim tarihi: 05.04. 2018).

Anonim 2018a. http://www.businessankara.com/ ekonomi-haberleri/2017-turkiye-tarimsaldesteklemeler -saha- arastirmasi- sonuclariaciklandi. html. (Erişim tarihi: 05.08.2018).

Arlı R, Balcı M, Abay C 2014. Gençlerin Kırsalda Çiftçilik Yapma Eğilimleri: Akhisar İlçesi Örneği, Ulusal Aile Çiftçiliği Sempozyumu, 30-31 Ekim 2014, Ankara.

Ataseven Y 2016. Türkiye’de Tarımsal Destekleme Politikaları: Genel Bakış ve Güncel Değerlendirmeler.https://www.researchgate.net/pu blication/312918415_Turkiye'de_Tarimsal_Destekl eme_Politikalari_Genel_Bakis_ve_Guncel_Degerle ndirmeler (Erişim tarihi: 09.08.2018).

Bezu S, Holden S 2014. Are Rural Youth in Ethiopia Abandoning Agriculture. World Development Vol. 64, pp. 259–272, 2014 0305-750X/_ 2014 The Authors. Published by Elsevier Ltd.

Cengiz S, Baydur CM 2010. Kırdan Kente Göç ve Tarımsal Verimlilik: Türkiye Örneği. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2): 85 - 98

Çelik Z 2017. Samsun İli Çarşamba İlçesinde Aile Çiftçiliğinin Mevcut Durumu, Sorunları ve Sürdürülebilirliği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi. Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. 63 s.

Çukur T 2016. Milas İlçesinde Süt Sığırcılığı Yapan Çiftçilerin Tarımda Kalma Eğilimlerinin Belirlenmesi. XII. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi. 25-27 Mayıs 2016. Isparta.

Çukur T, Işın F 2008. İzmir İli Torbalı İlçesinde Sanayi Domatesi Üreticilerinin Tarımın Çok Fonksiyonluluğu Kavramına Bakış Açıları. Ege Üniversitesi. Ziraat Fakültesi Dergisi. 2008, 45 (3): 185-193 ISSN 1018 – 8851.

Fidan F 2017. Bartın İlinde Organik Tarımın Ekonomik Boyutu. Bartın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. 167 s.

Gürbüz M, Karabulut M 2008. Kırsal Göçler İle SosyoEkonomik Özellikler Arasındaki İlişkilerin Analizi. Türk Coğrafya Dergisi, 50:37-60.

Sayın C 2003. Türkiye’de Tarımsal Destekleme Politikaları. Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yayınları. Ankara.

Sayın C 2017. Tarım Politikası Ders Notları.

OECD 2018. https://www.oecd-library.org/agricultureand-food/agricultural- policy- monitoring- andevaluation-2018/ turkey_ agr_ pol-2018-27-en (Erişim tarihi : 02.08.2018).

TOB 2018. Tarım ve Orman Bakanlığı. https://www.tarimorman.gov.tr/ (Erişim tarihi: 19.08.2018).

TÜİK 2018. Tarımsal İşletme Yapı Araştırması,. http://www.tuik.gov.tr/VeriBilgi. do?alt_id =1003. (Erişim: 15.08.2018).

Karahan Uysal Ö 2015. Manisa İli Yunt Dağı Köylerinde Çiftçilerin Tarımsal Üretime Yaklaşımlarını Etkileyen Faktörlerin Analizi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi. Journal of Social Sciences and Humanities Researches. 1(35): 73-95.

Yalçın GE, Kara FÖ 2016. Kırsal Göç ve Tarımsal Üretime Etkileri. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 20(2): 154-158.

Yavuz GG, Özüdoğru T 2015. Türkiye’de Tahıl Üreticilerinin Tarımsal Amaçları ve Üretimleri. https://www.avekon.org/papers/1341.pdf. Session: 4B Tarım Ekonomisi (Erişim: 12.12.2017).

Yıldız Ö 2015. Ege Bölgesi’nde Sürdürülebilir Tarıma Tarımsal Yayımın Katkısı ve Üretici Eğilimleri. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 169 s.