Fındık İşletmelerinin Destekleme Düzeyine Bağlı Yetiştirme İstekliliği

Bu araştırmanın amacı, alan bazlı desteklerde yapılacak olasıdeğişikliklerin üretime izin verilen alanlardaki üreticilerin fındıkyetiştirme istekliliklerine etkilerinin tahmin edilmesidir.Araştırmanın ana materyalini, Samsun İli Çarşamba ve Termeilçelerinde üretime izin verilen alanlarda fındık yetiştiren işletmelerarasından tabakalı örnekleme yöntemine göre seçilen 95 işletmeyleyüz yüze yapılan anketler yoluyla elde edilen veriler oluşturmuştur.İşletmelerin fındık yetiştirme istekliliklerinin belirlenmesindekoşullu değerleme yöntemi, farklı destekleme senaryolarındaişletmelerin fındık yetiştirme istekliliklerine etkili faktörlerin tahminedilmesinde ise Panel Poisson Modelinden yararlanılmıştır. Poissonmodel sonuçları mevcut alan bazlı gelir desteğinin 100 ¨ artırılmasınınişletmelerin yetiştirmek istedikleri fındık dikim alanını 3.86 daartırdığını göstermektedir. Bununla birlikte, fındık yetiştirmeistekliliği diğerlerine göre şehirde ikamet eden üreticilerde 4.46 da,hane halkı daha fazla olan işletmelerde 2.78 da, daha eğitimli işletmesahiplerinde 1.64 da, daha fazla arazisi olan işletmelerde 0.72 da vehane halkı reisi daha yaşlı olan işletmelerde 0.65 da daha fazla iken,asıl mesleği çiftçilik olanlarda 2.54 da ve fındıktan birim alandandaha fazla brüt gelir elde eden işletmelerde 0.085 da daha düşüktür.

Farms’ Willingness to Grow Hazelnut Depending on Area-Based Support

The aim of this study was to reveal the effects of possible changes in the area based supports on the farmers’ willingness to grow hazelnuts in the authorized areas. The main material of the study was the primary data obtained from the 95 hazelnut farms selected with the stratified sampling method in the authorized areas of the districts of Terme and Çarşamba of Samsun province. The Contingent Valuation method was used to determine the farmers’ willingness to grow hazelnut at different support scenarios and Panel Poisson model was used to estimate the factors affecting the farmers’ willingness to grow hazelnut. The research results shows that reducing or ending the area-based supports does not cause any decrease effect in the hazelnut plantation areas of the farms, whereas increases in the area-based supports would increase the hazelnut areas of the farms. Poisson model results show that an increase of ¨ 100 in the based support would increase the farmer’ willingness to grow hazelnut by 3.86 decares. However, the farmers’ willingness to grow hazelnut were higher of 4.46 decares for the farmers residing in the urban areas, 2.78 decares in higher household size, 1.64 decares in higher householders, 0.72 decare in larger farms and 0.65 decare in older householders compared to their peers. However, the main profession as farmer and generating higher gross profit per decare from hazelnut farming would increase the farmers’ willingness to grow hazelnut by 2.54 and 0.085 deraces, respectively.

PDF

___

Akseki U 2012. Dünya Fındık Piyasasında Fiyat Oluşumu Ve Türkiye İçin Alternatif Politikaların Belirlenmesi. Ege Üniversitesi Sosyal Bil. Ens., İktisat ABD, Yüksek lisans Tezi, 103 s.

Alp E 2013. Bir Maliye Politikası Aracı Olarak Tarımı Destekleme Politikaları: Fındık Örneği. Gazi Osman Paşa Üniversitesi Sosyal Bil. Ens., Maliye ABD, Yüksek Lisans Tezi, 125 s.

Bozoğlu M 2015. Türkiye’nin Fındık Piyasası, Tespitler ve Yapılması Gerekenler. Tarım Türk, 55: (11-14).

Cameron A, Triverdi P 1998. Regression Analysis of Count Data. Cambridge University Press, New York.

Crost B, Shankar B, Bennett R, Morse S 2007. Bias from farmer self-selection in genetically modified crop productivity estimates: evidence from India data. Journal of Agricultural Economics 58:(24-36).

Demiryürek K, Bozoğlu M 2002. Taban Arazideki Fındık Söküm Politikasına Karşı Çiftçi Davranışları, Türkiye’de Uygulanan Fındık Politikaları ve Fındığın Geleceği Konferans-Panel, Samsun.

GTB 2013. 2012 Yılı Fındık Raporu. http://koop.gtb.gov.tr. (Erişim Tarihi:07.11.2013).

Kahraman A 2015. Çarşamba Ovası’nda Fındık Tarımı Ve Alternatif Ürün Uygulamaları, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bil. Ens., Coğrafya ABD, Yüksek Lisans Tezi, 108 s.

Karakuş G 2006. Türkiye’nin Fındık İhracat Arz Fonksiyonu ve 1980-2004 Dönemi İçin Bir Uygulama. Osman Gazi Üniversitesi Sosyal Bil. Ens., İktisat ABD, Yüksek Lisans Tezi, 88 s.

Kayalak S, Özçelik A 2012. Türkiye’de ve Dünyada Fındık Politikaları, Tarım Ekonomisi Dergisi, 18(2): 43-53.

Kouser, S., Qaim, M., 2011. Impact of Bt cotton on pesticide poisoning in smallholder agriculture: A panel data analysis. Ecological Economics, 70:2105- 2113.

Özdemir F, Dellal İ, Duyar Ö, Sıray E, Bozoğlu M 2015. Yeni Fındık Stratejisinin Sosyoekonomik Etki Analizi Projesi. T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü. Fındık Araştırma İstasyon Müdürlüğü. Giresun.

Sağlam P 2012. Türkiye’deki Tarımsal İşletmelerde Fındık Üretim Teknikleri ve Dünya’daki Benzerleriyle Karşılaştırılması. Haliç Üniversitesi Sosyal Bil. Ens., İşletme ABD, Yüksek Lisans Tezi, 120 s.

Şık H 2010. Avrupa Birliği’ne Katılım Sürecinde Türk Tarımında Meydana Gelen Değişmeler Ve Fındık Üretiminde Rekabet Gücünün Analizi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bil. Ens., İktisat ABD, Yüksek Lisans Tezi, 201 s.

Yamane T 1967. Elementary Sampling Theory, Printice-Hall. Inc. Engle Wood Clifts. NT.