Laboratuvar Güvenliğinin Biyogüvenlik Açısından Değerlendirilmesi: Afyon Kocatepe Üniversitesi'nde Bir Uygulama
Betimsel bir nitelik taşıyan bu araştırmada, Afyon Kocatepe Üniversitesi'nde görev yapan akademisyenlerin çalıştıkları ve/veya sorumlu oldukları laboratuvarlardaki güvenlik durumunun biyogüvenlik açısından değerlendirilmesi ve risk düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca, risk ve önlem alma bakımından veteriner fakültesi ve diğer fakülteler arasında bir karşılaştırma yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak geliştirilen anket, Afyon Kocatepe Üniversitesi'nde görev yapan 90 akademisyene uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, laboratuvarlarda en çok zoonoz hastalık riski olduğu, genel risk ortalamasının orta düzeyde, önlem alma durumunun ise orta düzeyin altında olduğu tespit edilmiştir. Diğer taraftan, risk düzeyinin en fazla olduğu hususlar; havalandırma sorunu, eğitim gereksinimine yönelik sorunlar, kimyasallara ilişkin riskler şeklinde sıralanmıştır.
The Assessment of Laboratory Safety in Terms of Biosafety: An Application in Afyon Kocatepe University
In this descriptive research, it was aimed to determine of risk levels and assessment of laboratory safety in terms of biosafety according to the academicians in Afyon Kocatepe University. In addition, a comparison was made between the faculty of veterinary medicine and other faculties in terms of taking risks and precautions. The questionnaires used as data collection techniques were applied to 90 academicians working in Afyon Kocatepe University. As a result of the research, it was determined that the risk of zoonotic disease was the highest in the laboratories, the risk averages were moderate and the precaution was below the moderate level. On the other hand, the highest level of risk is ventilation problems, problems related to training needs and risks related to chemicals.
___
- Başkaya R, Keskin Y, Karagöz A, Koç İH. Biyogüvenlik. TAF Preventive Medicine Bulletin. (2009); 8(2):177-186.
- Celen E. Türkiye’deki Biyogüvenlik Yasasının Etkilerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Aydın, (2014).
- Ceyhan İ. Biyogüvenlik Laboratuvar Seviyeleri ve Biyogüvenlik Kabinlerinin Seçimi Kullanımı ve Bakımı. 4. Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongresi, Ankara, (2005); 608-633.
- Demir C. Türkiye’de Alınması Gereken Biyogüvenlik ve Biyosavunma Önlemleri. İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul, (2009); 2-3.
- Ergör A, Çımrın D, Esen N, Kuralay F, Özkütük A, Eresen Ç, Murat N, Abacıoğlu H. Laboratuvarda biyogüvenlik çalışmaları ve Dokuz Eylül Üniversitesi deneyimi. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. (2003); 17(2):79-88.
- Günay Cİ, Çakmak B, Alayunt FN. Mikrobiyolohi Laboratuvarlarında Ergonomi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi. (2017); 5:41-47.
- Gürler, B. Laboratuvarlarda DAS Uygulamaları ve Biyogüvenlik. 7. Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongresi, İstanbul. (2011); 195-204.
- Kılıç İ, Doğan İ. Veteriner Fakültesi Laboratuvarlarındaki Biyogüvenlik Durumuna Yönelik Akademisyen Görüşleri: Afyon Kocatepe Üniversitesi’nde Bir Uygulama. Kocatepe Veterinary Journal. (2011); 4(2):17-23.
- Köseman A, Şeker İ. Malatya İlinde Sığırcılık İşletmelerinin Mevcut Durumu:II. Hayvan Sağlığı ve Ahır Hijyeni Perspektifinde Biyogüvenlik Uygulamaları. Kocatepe Veterinary Journal. (2016); 9(2):61-69.
- Likert RA. Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of Psychology, New York, USA. (1932).
- Şeker E, Yardımcı H. Mikrobiyoloji Laboratuvarlarında Biyogüvenlik. Orlab On-Line Mikrobiyoloji Dergisi. (2003); 1(4):3-32.
- Yılmaz S. Laboratuvarların Biyogüvenlik Seviyeleri ve Enfeksiyöz Ajanların Risk Gruplandırması. In: Klinik Mikrobiyoloji Labaratuvarlarında Biyogüvenlik. Başustaoğlu AC, Güney M, Klinik Mikrobiyoloji Uzmanlık Derneği Yayınları. (2012); 34-56.