Elazığ ilinde gençlerde şiddete başvurma ya da maruz kalma sıklığı, etkileyen faktörler ve öfke ile ilişkisi

Amaç: Araştırma, Elazığ ilinde gençlerde şiddete başvurma ya da maruz kalma sıklığı, etkileyen faktörler ve öfke ile ilişkisini saptamak amacıyla yapılmıştır. Gereç ve yöntem: Elazığ il merkezinde bulunan toplam 35 lisenin tümü araştırmanın kapsamına alınmıştır. Bu liselerde okuyan toplam 22480 öğrenci içerisinden 1463 kişi seçilmiş, cevaplılık oranı %99.2 olmuştur. Çalışmada; şiddete maruz kalma ve başvurma sıklığını ölçen soruların yanı sıra Spielberger tarafından geliştirilen Durumluk Sürekli Öfke İfadesi Envanteri kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya alınan öğrencilerin yaş ortalaması 15.33±1,046 olup, %49.3'ü erkekti. %10.3'ü sigara, %6.5'i alkollü içki, %4.9'u bağımlılık yapıcı madde kullandığını, %9.0'ı delici-kesici alet taşıdığını ifade etti. Çalışmaya alınan öğrencilerin %12.2'si fiziksel, %20.7'si duygusal, %3.2'si cinsel şiddete halen maruz kaldıklarını belirttiler. Öğrencilerin %31.7'si fiziksel şiddet, %41.5'i duygusal şiddet % 20.6'sı cinsel şiddet uyguladıklarını ifade etti. Alkol ve bağımlılık yapıcı madde kullananların sürekli öfke, öfke iç ve öfke dış puanları kullanamayanlara göre yüksek saptandı (p

The frequency of tendency for and exposure to violence among the young populatıon in Elazig province, its factors and relation to anger

Objective: This study was carried out to determine the frequency of propensity for and exposure to violence among the young population Methods: 1463 subjects have been selected from 22480 students attending to these high schools,and the response correlation has been 99.2%.In the study, State-Trait Anger Scale developed by Spielberger has been used in addition to the questions measuring the frequency of stronging arm and being exposed to it. Results: The age-average of the subjects in the study was 15.33±1,046 and 49.3% of them were male.10.3% of them have confessed that they have been smoking,6.5% drinking alcohol, 4.9% taking drugs and 9.0% carrying stab.Of the subjects included in the study;12.2% have implied that they still have been exposed to physical,20.7% to sensual,3.2% to sexual violence. 31.7% of the subjects have expressed that they have commited physical violence, 41.5% sensual violence,20.6% sexual violence. While the permanent-anger, inner-anger,outer-anger points of the ones being exposed to the physical violence have been higher (p<0.05) than the ones not exposed,it has not been determined a significant correlation with respect to the ones being exposed to the verbal and sexual violence (p<0.05).Conclusion: Consequently, the correlation of committing and being exposed to violence among the high school students in Elazıg is too high. A positive correlation is in question between the anger-points and committing the violence.

PDF

___

1.Bahçivan-Saydam R. ve Gençöz T. Aile ilişkileri, ebeveyn çocuk yetiştirme tutumu ve kendilik değerinin gençler tarafından belirtilen davranış problemleri ile olan ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi 2005; 20:61-74.
2.Berkowitz L. Aggression. Its causes, consequences and control McGraw-Hill, New York, 1993.
3.Avcı Ü. ve Burcum D. Okulda Şiddete Büyük Gözaltı, Milliyet Gazetesi 03. 2006: 25-6.
4.Şubatlı T, İlker A, Hilal Ö, ve ark. Liselerde Neler Oluyor, Vatan Pazar 26.02. 2006; 15.
5.Milliyet Gazetesi. Şubatta 25 Olay. 25 Mart 2006. 6.Cumhuriyet. Lisede Şiddette Yeni Perde. 26 Mayıs 2006.
7.Alikasifoğlu M, Ercan O, Erginöz E, ve ark. Violent behavior among Turkish high school students and correlate of physical fighting. European Journal of Public Health 2004; 14: 173.
8.Avcı R. Şiddet Davranışı Gösteren ve Göstermeyen Ergenlerin Ailelerinin Aile İşlevleri, Öfke ve Öfke İfade Tarzları Açısından İncelenmesi. Yükseklisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri, 2006.
9.Speilberger CD, Jacobs G, Russel FS, et al. Assessment of anger: The State Trait Anger Scale. İn.J.N.Butcher, & C.D. Dpielberger (Eds.). Advances in Personality Assessment, Hillsdale NJ: LEA 1983; 2:159-87.
10.Ellickson P, Saner H. Profiles of violent youth: Substance use and other concurrent problems. Americam Journal Of Public Health 1997; 87:985- 91.
11.Garett Darhyl. Violent Behaviors Among AfricanAmerican Adolescents, Adolescence 1995; 30:209- 16.
12.Salts Connie J, B. W. Lindholm, H. W. Goddard, et al. Predictive Variables of Violent Behavior in Adolescent Males". Youth and Society 1995; 26:377-99.
13.Dalhlberg LL. Youth violence in the United States: Major trends, risk factors, and prevention approaches. American Journal of Prevention Medicine 1998; 14:259-71.
14.Buehler C. and Krishnakumar A. Hostile interparental conflict and youth maladjustment, Family Relations 1994; 43: 409.
15.Kashani J. H, Darby P. J, Allan W. D, et al.Intrafamilial homicide committed by juveniles: Examination of a sample with recommendations for prevention, Journal of Forensic Sciences 1997; 42:873-78.
16.Williams SA, Myers SJ. Adolescent violence, The ABFN Journal 2004; March/Apr:31-4.
17.Garett Darhyl. Violent Behaviors Among AfricanAmerican Adolescents, Adolescence 1995; 30:209- 16.
18.Laufer A, Harel Y. The Role of Family, Peers and School Perceptions in Predicting İnvolvement in Youth Violence. Adolescent Medical Health 2003; 15:235-44.
19.Özmen A. Seçim kuramı ve gerçeklik terapisine dayalı öfkeyle başa çıkma eğitim programının üniversite öğrencilerinin öfkeyle başa çıkma becerileri üzerindeki etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstütisi, 2004.
20.Budak S. Psikoloji sözlügü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları. 2000.
21.Boxer P. and Tisak, M. S. Children' s beliefs about the continuity of aggression. Aggressive behavior 2005; 31:172-88.
22.Boulter L. Family-School Connection and School Violence Prevention, The Negro Educational Review 2004; 55:27-40.
23.Riner ME. and Saywell R.M. Development of social ecology model of adolescent interpesonal violence prevention (SEMAVIP), Journal of School Health 2002; 72:65-71.
24.Paternoster R, Brame R, and Farrington D. P. On the relationship between adolescent and adult conviction frequencies, Journal of Quantitative Criminology 2001; 17:201-25.
25.Spilberger C. D, Johnson E.H, Russel F. S, et al. The experience and expression of anger: Connstruction and validation of an Angert Expression Scale .In. M A. Chesney,& R H.Roseman (Ed). Anger and Hostility in Cardiovascular and Behavioral Disorders. New York: Hemshire/Megraw-Hill, 1985; 5-30.
26.Hadi A. Child abuse among working children in rural Bengladesh: prevelance and determanats. Public Health 2000; 114:380-84.
27.Görak G, Gülçiçek S. Çalışan çocukların sorunları ve benlik saygıları. VII. Ulusal Hemşirelik Kongresi Kitabı 1999: 110-15.
28.Aile içi şiddetin sebep ve sonuçları: T.C Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu. 2.Baskı Ankara:Bizim Büro Basım Evi, 2000: 107-71.
29.Güneş G, Kaya M, Pehlivan E. Tıp Fakültesi öğrencilerinin ailelerinde kadına yönelik aile içi şiddetle ilgili bir araştırma. Toplum ve Hekim 2000;15: 391-97.
30.Campbell C, Schwarz DF. Prevalence and conseguences of exposure to Violence among suburban and urban middle school students. Pediatrics 1996; 98: 396-402.
31.Demir Ü, Işık N. Anne ve babalar tarafından çocuklara uygulanan fiziksel istismar ve ihmalin incelenmesi. Çocuk Forumu Dergisi 2000; 3:23-8.
32.Mc Kay MM. The link between domestic Violence and child abouse:assesment and treatment consider ations. Child Welfare 1994; 73:29-39.
33.Quasem FS, Mustafa AA, Kazem NA, et al. Attitudes of Kuwati parent toward physical punishment of children. Child Abuse Negl 1998; 22:1189-202.
34.Richters JE, Martinez P. The NIMH community violence project: I.Children as victims of and witness to violence. Psychiatry 1993; 56:7-21.
35.Campbell ,. Schwarz DF. Prevalence and conseguences of exposure to Violence among suburban and urban middle school students. Pediatrics 1996; 98:396-402.
36.Bahar Z, Bayık A. Çocuk eğitiminde annelerin ödül ve cezaya ilişkin tutumları. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi 1985; 1:1-13.
37.Kaya N, Ulusoy M, Aral F. Çocuk anne ve dayak. Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Günleri Kongre Kitabı 1992; 23-7.
38.Raiha NK, Soma DFJ. Victims of child abuse and neglect in the U.S Army. Child Abuse Negl 1997; 2:759-68.
39.Yiğitalp G, Ertem M, Özkaynak V, et al. Dicle Üniversitesi son sınıf öğrencilerinin fiziksel, ruhsal ve cinsel şiddet konusunda deneyimleri ve bu konuda görüşleri. TSK Koruyucu hekimlik Bülteni 2007; 6:2.
40.Gabined L. Child abuse treatment failures reval need for redefinition of problem. Child Abuse Neg I 1983; 278:131-35.
41.Valentine DP, Freeman ML, Acuff S, et al. Abuse&Neglect: identifying and helping school children at risk. School Social Work Journal 1985; 9:83-9.
42.T.B.M.M. Meclis Araştırması Komisyonu Raporu. Çocuklarda ve gençlerde artan şiddet eğilimi ile okullarda meydana gelen olayların araştırılarak alınması gereken önlemler: 1413.
43.Ögel K, Itır T, Yılmazçetin CE. Okullarda Suç ve Şiddeti Önleme, İstanbul, 2005.
44.Mac Millan HL, Fleming JE, Trocme N, et al. Prevalance of Child physical and seyual abuse in the community: results from the Ontario Healthe Supplement. JAMA 1997; 278:131-35.
45.Aksu A. Lise Öğrencilerinde Psikoaktif Madde Kullanımı ve Şiddet Davranışı. Uzmanlık Tezi; F.Ü. Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı, 2002.
46.Karabıyık Ç. Üniversite Öğrencilerinde Saldırganlığı Yordayan Bazı Değişkenler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2003.
47.Amodei N. And Scott A. A. Psychologists contribution to the prevention of youth violence, The Social Science Journal, 2002; 39:511-26.
48.Henry DB, Tolan PH,Gorman-Smith D. Longitudinal family and peer group effects on violence nonviolent delinquency. Journal of Clinical Child Psychology 2001; 30:2.
49.Fava M, Anderson K, Rosenbaum J. Anger attacks Possible variant of panic and major depressive disorder, American Journal of Psychiatry 1990; 147:867-70.
50.Karataş B. Z. Anne Baba Saldırganlığı ile Lise Öğrencilerinin Saldırganlığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2002.