Sistemik Faktörlerin Bir Ürünü Olarak Bölgeselcilik

Bu çalışma, uluslararası sistemin yapısal unsurlarının ve baskın gerçekliklerinin, devlet ve devlet dışı aktörleri kapsayan bölgesel ölçekteki yapıların ortaya çıkışı, doğası ve işlevi üzerindeki etkisi üzerine odaklanmaktadır. Modern anlamdaki bölgeselcilik hareketlerinin çıkışından bugüne içerisinde şekillendikleri uluslararası konjonktürü karşılaştırmalı olarak ele almak suretiyle kutupluluk gibi makro faktörlerin yanı sıra güvenlik kaygıları, yumuşama, ekonomi, küreselleşme gibi görece ikincil nitelikteki dinamiklerin söz konusu aktörlerin bölgeselcilik hareketleri ile ilintili davranışları üzerindeki belirleyici rolleri, analizin merkezinde yer alacaktır. Yirminci yüzyılın son yıllarından itibaren gittikçe hızlanan bölgeselleşme girişimleri uluslararası hayatın temel iş birliği yapıları olarak göze çarpar. Son yıllarda ise ulus-devletin korumacı duvarlarının yükselmesi yönünde izleyen trend, bu yapıları, tartışmaların odak noktasına geri getirmiştir. Özellikle Soğuk Savaş sonrasında meydana gelen gelişmelerle beraber ortaya çıkan hem kavramsal hem de yapısal değişikliklerin uluslararası aktörlerin bölgeselcilik eğilimleri bağlamında oynadıkları rolün öneminin incelenmesi, bu anlamda, ilerleyen dönemlerde ortaya çıkması muhtemel yeniliklerin etkisinin öngörülebilir olması adına da oldukça önemlidir.

Anahtar Kelimeler:

Bögeselcilik, Uluslararası Sistem, İki Kutupluluk, Çok Kutupluluk, İş birliği

Regionalism as a Product of the Systemic Stimulus

This article focuses on the influence of the structural elements and the dominant realities within the international system on the emergence, nature, and functioning of the regional structures composed of state and non-state actors. Examined through a comparative analysis of the international conjunctures, since the emergence of regionalism in the modern sense, the impact of the wider context defined by the polarity and the secondary factors, like security considerations, détente, economic concerns, and globalization on the actors’ behaviors related to the regionalization movements would be at the center of this study. The regionalist movements that have gradually accelerated since the last years of the twentieth century have appeared as significant cooperative elements of international affairs. The most recent trend characterized by the rise of the protectionist walls of the nation-state has again placed these movements at the center of the debate. Particularly, the examination of the substantial impact of both the structural and conceptional transformations appeared in the post-Cold War period on the actors’ regionalist tendencies would make the influence of futures changes in this sense.

Keywords:

Regionalism, International System, Bipolarity, Multipolarity, Cooperation,

PDF

___

Acharya, A. (2002). “Regionalism and the Emerging World Order: Sovereignty, Autonomy, Identity”. Shaun Breslin, Christopher W. Hughes, Nicola Phillips ve Ben Rosamond (Eds.), New Regionalisms in the Global Political Economy: Theories and Cases (20-32). Londra: Routledge.
Adler, E. (1997). “Imagined (Security) Communities: Cognitive Regions in International Relations”. Millennium: Journal of International Studies, 26(2), 249-277. DOI: 10.1177/03058298970260021101.
Amin, S. (1999). “Regionalization in Response to Polarizing Globalization”. Björn Hettne, Andras Inotai ve Osvaldo Sunkel (Eds.), Globalism and the New Regionalism (54-84). Londra: Palgrave.
Aron, R. (2003). Peace and War: A Theory of International Relations. Londra: Transaction Publishers.
Badie, B. (2012). Diplomacy of Connivance. New York: Palgrave Macmillan.
Battistella, D. (2012). Théories des Relations Internationales. Paris: SciencesPo. Les Presses.
Boutros-Ghali, B. (1992). “An Agenda for Peace”. URL: http://www.un-documents.net/a47-277.htm (Erişim: 05.04.2020).
Buzan, B., Waever, O. (2003). Regions and Powers: The Structure of International Security. Cambridge: Cambridge University Press.
Calleya, S. C. (2000). “Regional Dynamics in the Post-Cold War World”. Stephen C. Calleya (Ed.), Regionalism in the Post-Cold War World (233-238). Aldershot: Ashgate Publishing.
Dabène, O. (2009). The Politics of Regional Integration in Latin America: Theoretical and Comparative Explorations. New York: Palgrave Macmillan.
Dees, S., Di Mauro, F. ve McKibbin, W. J. (2008). “International Linkages in the Context of Global and Regional Integration”. Filippo di Mauro, Stéphane Dees ve Warwick J. McKibbin (Eds.), Globalisation, Regionalism and Economic Interdependence (5-21). Cambridge: Cambridge University Press.
Deutsch, K. W. (1957). Political Community and the North Atlantic Area: International Organization in the Light of Historical Experience. Princeton: Princeton University Press.
Falk, R. (1999). “Regionalism and World Order After the Cold War”. Björn Hettne, Andras Inotai, Osvaldo Sunkel (Eds.), Globalism and the New Regionalism (228-249). Londra: Palgrave.
Fawcette, L. (2005). “Regionalism from an Historical Perspective”. Mary Farrell, Björn Hettne ve Luk Van Langenhove (Eds.), Global Politics of Regionalism: Theory and Practice (21-37). Londra: Pluto Press. Fırat, M., Kürkçüoğlu, Ö. (2002). “Orta Doğu’yla İlişkiler”. Baskın Oran (Ed.), Türk Dış Politikası: Kurtuluş Savaşından Bugüne Olgular, Belgeler, Yorumlar, Cilt: I (615-635). İstanbul: İletişim Yayınları.
Gamble, A., Payne, A. (2003). “The World Order Approach”. Frederik Söderbaum, Timothy M. Shaw (Eds.), Theories of New Regionalism (43-62). New York: Palgrave Macmillan.
Hattne, B. (1999). “Globalization and the New Regionalism: The Second Great Transformation”. Björn Hettne, Andras Inotai ve Osvaldo Sunkel (Eds.), Globalism and the New Regionalism (1-24). Londra: Palgrave.
Huntington, S. P. (1999). “The Lonely Superpower”. Foreign Affairs, 78(2): 35-49. DOI: 10.2307/20049207. Hurrell, A. (2005). “Regional Dimension in International Relations Theory”. Mary Farrell, Björn Hettne ve Luk Van Langenhove (Eds.). Global Politics of Regionalism: Theory and Practice (38-53). Londra: Pluto Press.
Hurrell, A., Fawcett, L. (1995). “Conclusion: Regionalism and International Order?”. Louise Fawcette, Andrew Hurrell (Eds.). Regionalism in World Politics: Regional Organization and International Order (309-327). Oxford: Oxford University Press.
Hyland, W. G. (1991-92). “The Case for Pragmatism”. Foreign Affairs, 71(1): 38-52. DOI: 10.2307/20045109.
Manero, E. (2009). “Géostratégie Américaine et Intégration Régionale en Amérique Latine: La Monnaie de Fer”. Bulletin de l’Institut Pierre Renouvin, 2(30): 125-145. DOI: 10.3917/bipr.030.0125.
Mansfield, E. D., Milner, H. V. (1997). The Political Economy of Regionalism. New York: Colombia University Press.
Mansfield, E. D., Milner, H. V. (1999). “The New Wave of Regionalism”. International Organization, 53(3): 589-627. DOI: 10.1162/002081899551002.
Rosecrance, R. (1991). “Regionalism and the Post-Cold War Era”. International Journal, 46(3): 373-393. DOI: 10.1177/002070209104600301.
Rosecrance, R. (1996). “The Rise of the Virtual State”. Foreign Affairs, 75(4): 45-61. DOI: 10.2307/20047658.
Söderbaum, F. (2003). “Introduction: Theories of New Regionalism”. Fredrik Söderbaum, Timothy M. Shaw (Eds.). Theories of New Regionalism (1-21). New York: Palgrave Macmillan.
Stadtmüller, E. (2005). “Regional Dimensions of Security”. Mary Farrell, Björn Hettne ve Luk Van Langenhove (Eds.). Global Politics of Regionalism: Theory and Practice (104-119). Londra: Pluto Press.
Väyrynen, R. (2003). “Regionalism: Old and New”. International Studies Review, 5(1): 25–51. DOI: 10.1111/1521-9488.501002.