Özlem BOYBEYİ, Mustafa ASLAN, Gül DURMUŞ, İsmail ÖZMEN, Tutku SOYER

Ailesel Enürezis Nokturna: Tedavi Etkinliğinde Farklılık Yok

Enürezis nokturnası (EN) olan çocuklarda aile öyküsüne çok sık rastlanmakta ama bu olguların klinik özellikleri, aile öyküsünün tedavi etkinliğine etkisi bilinmemektedir. Ailesel EN olgularının demografik, klinik özelliklerini incelemek ve aile hikâyesinin tedavi etkinliğine olan etkisini değerlendirmek için prospektif bir çalışma planlanmıştır.Bu çalışma prospektif, tanımlayıcı ve anket bazlı bir çalışmadır. Çalışmaya EN nedeniyle kliniğimizde takip edilen 117 olgu ve EN şikâyeti olmayan 150 sağlıklı çocuk dâhil edilmiştir. Çalışmaya alınan tüm olguların demografik özellikleri, aile eğitim düzeyleri, tuvalet eğitimi zamanı, idrar yolu enfeksiyonu öyküsü, ailede EN öyküsünü ölçmeyi amaçlayan anket yapılmıştır. EN’li olgular içinde aile hikâyesi olan ve olmayan hastalar tedavi açısından karşılaştırılmıştır. Olguların yaş ortancası EN’li (n:117) ve sağlıklı çocuklarda (n:150) 8 yaştır (7-9 yaş) (p>0.05). Kız/erkek oranı EN grubunda 52/65, sağlıklı çocuklarda 63/87’dir. Aile eğitim düzeyleri karşılaştırıldığında, yüksek eğitim gören anne, baba oranlarının sağlıklı çocuklarda EN’si olan olgulara oranla daha fazla olduğu izlenmiştir (p<0.05). EN’li olguların %40,2’inde aile öyküsü varken, sağlam çocukların ailelerinde EN öyküsü %12,4’dür (p<0.05). EN öyküsü olan aile bireylerinden gece altını ıslatmayı 6 yaşından sonra bırakanlar EN’li olguların %27,6’sını oluştururken, sağlıklı çocuklarda bu oran %6,7’dir (p<0.05). Aile öyküsü olan (n:46) ve olmayan EN’li (n:71) olgular karşılaştırıldığında, tüm parametreler bakımından fark gözlenmemiştir. Tedavi etkinliği karşılaştırıldığında 2 aylık tedavi sonucu ailesel olgularda destek tedavisi %23,4, ilaç tedavisi %27,2 olguda etkin bulunmuşken bu oranlar ailesel olmayan olgularda sırasıyla %14,8, %9,9’dur. Her iki grup arasında istatistiksel fark bulunmamaktadır (p>0.05). EN’li olgularda aile öyküsü sağlıklı çocuklara oranla daha sık gözlenmektedir. EN öyküsü olan çocukların aile eğitim düzeyi sağlıklı çocukların ailelerine göre daha düşük, tuvalet eğitim zamanları ise daha geçtir. Aile öyküsü olan ve olmayan çocuklar arasında fark bulunmamaktadır. Aileler tarafından değerlendirilen tedavi etkinliği aile öyküsü olan ve olmayan hastalar arasında fark göstermemektedir.

Anahtar Kelimeler:

Enürezis nokturna, ailesel, tedavi etkinliği, anket

PDF

___

Neveus T, Eggert P, Evans J, Macedo A, Rittig S, Tekgül S, Vande Walle J, Yeung CK, Robson L. Evaluation of and treatment for monosymptomatic enuresis: A standardization document from the international children’s continence society. J Urol. 2010; 183: 441-7.
Gontard A, Heron J, Joinson C. Family history of nocturnal enuresis and urinary incontinence: results from a large epidemiological study. J Urol. 2010; 185: 2303-7.
Ramakrishnan K. Evaluation and treatment of enuresis. Am Fam Physician. 2008; 78: 489-96.
Gunes A, Gunes G, Acik Y, Akilli A. The epidemiology and factors associated with nocturnal enuresis among boarding and daytime school children in southeast of Turkey: a cross sectional study. BMC Public Health. 2009; 9: 357.
Carman KB, Ceran O, Kaya C, Nuhoglu C, Karaman MI. Nocturnal enuresis in Turkey: prevalence and accompanying factors in different socioeconomic environments. Urol Int 2008; 80: 362-6.
Losby J, Wetmore A. CDC Presentation; Using Likert scales in evaluation survey work. National Center for Chronic Disease Prevention. 2012; 02-14.
Neveus T, von Gontard A, Hoebeke P, Hjalmas K, Bauer S, Bower W, Jorgensen TM, Rittig S, Walle JV, Yeung CK, Djurhuus JC. The standardization of terminology of lower urinary tract function in children and adolescents: report from the standardization committee of the International Children’s Continence Society. J Urol. 2006; 176: 314-24.
Safarinejad MR. Prevalence of nocturnal enuresis, risk factors, associated familial factos and urinary pathology among school children in Iran. J Pediatr Urol. 2007; 3: 443-52.
Wang QW, Wen JG, Zhang RL, Yang HY, Su J, Liu K, Zhu QH, Zhang P. Family and segregation studies: 411 Chinese children with primary nocturnal enuresis. Pediatr Int. 2007; 49: 618-22.
Fergusson DM, Horwood LJ, Shannon FT. Factors related to the age of attainment of nocturnal bladder control: an 8 year longitudinal study. Pediatrics. 1986; 78: 884-90.
Schaumburg HL, Kapilin U, Blasvar C, Eiberg H, von Gontard A, Djurhuus JC, Rittig S. Hereditory phenotypes in nocturnal enuresis. BJU Int. 2008; 102: 816-21.
Wang QW, Wen JG, Zhu QH, Zhang GX, Yang K, Wang Y, Zhu ZQ, Li ZZ, Zhang RL, Yang YF, Wei JX. The effect of familial aggregation on the children with primary nocturnal enuresis. Neurourol Urodyn. 2009; 28: 423-6.
Schaumburg HL, Ritting S, Djurhuus JC. No relationship between family history of enuresis and response to desmopressin. J Urol. 2001; 166: 2435-37.