EĞİTİMDE ÖRNEK VERME VE BENZETME YÖNTEMLERİNİN KURALLARI VE NEBEVÎ EĞİTİM YÖNTEMİNDE UYGULANMASI

Bu çalışma eğitimde örnek verme ve benzetme yöntemlerinin kurallarını ortaya çıkarmayı ve Nebevî eğitim yönteminde bu kuralların uygulamasını göstermeyi hedeflemektedir. Ayrıca bu konuyu sünnet-i seniyye olarak aktarılan rivayetler ışığında tahlil etmektedir. Araştırmacı çalışmada tümevarım ve tümdengelim yöntemleriyle, tanımlayıcı analitik ve dökümanter metotlarını kullanmaktadır. Öte yandan araştırmacı Nebî (s.a.v.)’in mü’minlerin kalbine sağlam iman dayanaklarını yerleştirmek ve davranışlarını düzeltmek için kullandığı yöntemi okuyucuya tanıtmak için bu yöntemleri kullanmaktadır. Çalışma eğitimde örnek verme ve benzetme yöntemlerinin en önemli kurallarıyla alakalı birçok değişkeni ve bunların Nebevî eğitim yönteminde uygulanışını ele almaktadır. Ayrıca Nebevî eğitim metodunun sahabe neslinin şahsiyetinde ortaya çıkardığı büyük ve köklü değişimi ele almaktadır. Sonuç olarak, çalışma farklı eğitim ve öğretim yöntemlerine dayanan, Sahabe-i Kirâm üzerinde derinlemesine etkide bulunan Nebevî eğitim yönteminin, günümüz eğitim yöntemleriyle yarışabilecek düzeyde olduğunu belirtmektedir. Bu inceleme bunun örneklerinden biridir. Çalışma bu alanda ileride yapılacak diğer çalışmaların daha başarılı olması için uygulanabilecek bir yöntem önermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Din Eğitimi, Nebevi Eğitim Yöntemi, Benzetme Yöntemiyle ile Eğitim, Örnek Verme Yöntemi ile Eğitim, Analitik ve Dökümanter bir Çalışma

CONDITIONS ANALOGY AND PROVERBS EDUCATIONAL IN THE EDUCATIONAL CURRICULUM OF THE SONNA

The study aims at Conditions way analogy and proverbs in the educational curriculum of the Prophet and analysis. According to texts coming from al sonna. The investigator (researcher) dose his study through the consolidating documenting method and the des grip live analytic method using inference and induction tools to recognize the prophet curriculum in enforcing (strengthening) the bases of established in the hearts of Muslims. After that، the research starts treating many varjbles related to the most important controls of Education method way in the educational curriculum of the Prophet and analysis to the reader to recognize the most important good qualities that caused by prophetic education in flucing the personal. The study can cludes that the educational prophetic curriculum has caused comprehensive and profound revolution in the hearts of noble companions (al sahaba) relying on various methods and techniques in education and learning completing with the latest conquests of psychological and educational era. The study recommends to benefit from the method of consolidation and analysis that it adopts cues and to work to improve it aiming at achieving studies that proves that.

Keywords:

Religious Education, Nabawi /Prophetical Education Method, Education in the Method Mimesis, Education in the Method of Exemplification, A Study Analytical and Documentary,

PDF

___

Beyhaki, Ebû Bekr Ahmed b. el-Hüseyin b. Ali. Delailü’n-nübüvve ve ma’rifetu ahvâli sahibi’ş-şeria. Thk. Abdülmu’ti Kal’aci. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’lİlmiyye, 1405/1985.
Beyhaki, Ebû Bekr Ahmed b. el-Hüseyin b. Ali. es-Sünenü’l-kübra. Thk. Muhammed Abdulkadir Atâ. Mekke: Mektebetü Dâru’l-Bâz, 1414/1993.
Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl b. İbrâhîm Cu’fî. el-Edebü’l-müfred. 3. Baskı. Thk. Muhammed Fuad Abdulbaki. Beyrut: Dârü’l-Beşâiri’l-İslamiyye 1989.
Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl b. İbrâhîm Cu’fî. Sahihü’l-Buhari : elCamiu’l-müsnedü’s-sahih.3. Baskı. Dımaşk: Dârü’l-İnsaniyye, 1993.
Ebû Davud, Süleyman b. Eş’as b. İshak el-Ezdi es-Sicistani. Kitâbü’s-Sünen = Sünenu Ebû Davud. Thk. Muhyiddin Abdulhamid. Beyrut: el-Mektebetü’lAsriyye, ts.
Ebû Gudde, Abdülfettah. er-Resulü’l-muallim ve esalibihi fi’t-ta’lim. Beyrut: y.y. 1996.
Hakim, Ebû Abdullah İbnü’l-Beyyi’ Muhammed Nisaburi. el-Müstedrek ale’sSahihayn. dirase ve tahkik. Mustafa Abdülkadir Ata. Beyrut: Dârü’lKütübi’l-İlmiyye, 1990/1411.
Halef, Abdulaziz Muhammed. el-Menhecu’t-tahlilî inde’l-muhaddisin. Mecelle Mütefekkir. 5/9.
Halef, Abdulaziz Muhammed. Menâhicu’l-bahs an ahvâli’r-ruvât inde’l-muhaddisin - dirase ta’siliyye tatbikiyye-. Beyrut: Dârü’l-Muktebes 2018.
Hâşimî, Abdulhamid. er-Resulu’l-Arabiyyi’l-murabbi. Dımaşk: Daru’s-Sekafe li’lmüctema‘ 1981.
İbn Hacer, Ebü’l-Fazl Şehabeddin Ahmed el-Askalani. Telhisü’l- habir fi tahric-i ehadisi’r-Rafiiyyi’l-kebir. Thk. Abdullah el-Yemânî, Medine-i Münevvere: y.y., 1964.
Kenaan, İmad. Eseru ba’di enmâti’t-tagziyeti’r-râciati fi’t-tahsili ve’l-itticâh. Dımaşk: Dımaşk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yüksek Lisans Tezi 2007.
Kur’an-ı Kerim.
Müslim b. el-Haccac, Ebü’l-Hüseyin el-Kuşeyri en-Nisaburi. Sahih-i Müslim. thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî. Kahire : Dâru Sahnun- Darü’d-Da‘vâ 1992.
Nahlavi, Abdurrahman. Usulü’t-terbiyeti’l-İslâmiyye ve esalibuha fi’l-beyt. 1. baskı. Dımaşk: Dârü’l-Fikr, 1979.
Necati, Muhammed Osman. el-Hadisü’n-nebevi ve ilmü’n-nefs. 7. Baskı. Kahire: Dârü’ş-Şürûk, 2000.
Tirmizi,Ebû İsa Muhammed b. İsa b. Sevre es-Sülemi. el-Câmiü’s-sahih = Sünenü’tTirmizi. tahkik ve şerh Ahmed Muhammed Şakir, vd. 2. Baskı. Kahire: Mustafa el-Babi el-Halebi, 1975.