Ergenlerde Serbest Zaman İlgilenim Düzeyinin İncelenmesi

Amaç: Bu çalışmada, “Ergenlerde Serbest Zaman İlgilenim Düzeyinin İncelenmesi” amaçlanmıştır. Materyal & Metot: Araştırmada, nicel araştırma yöntemi olan betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, Gaziantep ili devlet ve özel okullarında öğrenim gören bireyler, örneklemi ise tesadüfi yöntemle seçilmiş 435 kişi oluşturmuştur. Çalışmada, araştırmacılar tarafından oluşturulan demografik bilgiler ile Gürbüz, Çimen ve Aydın tarafından Türkçeye uyarlanarak geçerlilik ve güvenirlilik çalışması yapılan “Serbest Zaman İlgilenim Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışmanın analizi; JASP paket programı ile yapılmıştır. Veri setinden elde edilen bilgiler ile demografik değişkenlerin yüzde ve frekans hesaplamaları bulunmuştur. Veri setinin normal dağılımı için Shapiro-Wilk testi, varyansların homojen dağılımlarında Levene's Testi, içyapı geçerliliğinde Cronbach's α testi ile iki bağımsız değişkenlerde Mann-Whitney U testi ve çoklu değişkenlerde Kruskal-Wallis testine yer verilmiştir. Çalışmanın analizinde %95 güven aralığı esas alınmıştır. Bulgular: Araştırmaya çoğunlukla 13-14-15 yaş, devlet okulunda okuyan ve lisanslı spor yapmayan öğrencilerin katıldığı görülmüştür. Serbest zaman ilgilenim ölçeği ortalama puanı ile yaş ve okul türü değişkenleri arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı, serbest zaman ilgilenim ölçeği ortalama puanı ile lisanslı spor yapma durumu ve spor yapma yılı değişkenleri arasında anlamlı farklılığın olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Ergenlerde serbest ilgilenim düzeyi ölçeği toplam puanları ile lisanslı spor yapma değişkeni arasında lisanslı spor yapan kişilerin anlamlı farklılık gösterdiği bulunmuştur. Serbest ilgilenim düzeyi ölçeği toplam puanları ile spor yapma yılı değişkeninde ise 1-3 yıl ve 7-9 yıl spor yapanların spor yapmayanlara göre serbest zaman ilgilenim puanlarının daha yüksek olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Ergen, İlgilenim, Serbest Zaman.

PDF

___

Alpullu, A., & Yilgin, A. (2019). Leisure time management in Marmara University and Kilis 7 Aralık University students training in sports sciences. Turkish Journal of Sport and Exercise, 21(1), 122-128.
Amoako-Tuffour, J., & Martínez-Espiñeira, R. (2012). Leisure and the net opportunity cost of travel time in recreation demand analysis: an application to Gros Morne National Park. Journal of Applied Economics, 15(1), 25-49.
Aydın, E., ve Altungül, O. (2022). İnfaz koruma memurlarının sportif serbest zaman ilgilenimi ve psikolojik dayanıklılık düzeyleri. Iksad Publications, (s. 46-57) Ankara.
Ayhan, C. (2022). Serbest zaman ilgilenimi, rekreasyonel akış deneyimi, rekreasyonel fayda ve serbest zaman tatmininin tekrar katılım niyeti üzerine etkisi (Doktora Tezi). Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Sakarya.
Bayarslan, B., ve Çevik, A. (2023). Şampiyon futbol milli takım kadrolarında" göreceli yaş etkisi" fenomeninin karşılaştırılarak incelenmesi. Fenerbahçe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 44-56.
Bayarslan, B., & Yorulmazlar, M. M. (2022). Investigation of coaching experience periods of Uefa european football champion national team head coaches. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 5(Özel Sayı 2), 1092-1100.
Chang, H. H. (2017). Gender differences in leisure involvement and flow experience in professional extreme sport activities. World Leisure Journal, 59(2), 124-139.
Crean, H. F. (2012). Youth activity involvement, neighborhood adult support, individual decision making skills, and early adolescent delinquent behaviors: Testing a conceptual model. Journal of Applied Developmental Psychology, 33(4), 175-188.
Çalışkan, D. (1995). Abidinpaşa sağlık grup başkanlığı bölgesindeki dört lisede gençlerin ergenlik dönemi ile ilgili bilgi düzeyleri ve etkili faktörleri (Uzmanlık Tezi). Ankara Üniversitesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Ankara.
Çevik, A., Özmaden, M., Tezcan, E., ve Dokuzoğlu, G. (2021). Öğretmenlerin serbest zaman ilgilenimlerinin yaşam doyumları üzerindeki etkisinin incelenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 10 (4), 784-790.
Demir, G. ve Alpullu, A. (2020). Üniversite öğrencilerinin boş zaman yönetiminin değerlendirilmesi. Eurasian Research in Sport Science, 5(1), 94-102.
Demirel, M., Varol, F., Bozoğlu, M. S., Kaya, A. ve Aksu, H. S. (2022). Rekreatif amaçlı tenis oynayan bireylerde akış deneyimi ve serbest zaman ilgilenimi. Çatalhöyük Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, (9), 54-66.
Dotterer, A. M., McHale, S. M., & Crouter, A. C. (2007). Implications of out-of-school activities for school engagement in African American adolescents. Journal of Youth and Adolescence, 36(4), 391-401.
Eccles, J. S., & Roeser, R. W. (2011). Schools as developmental contexts during adolescence. Journal of Research on Adolescence, 21(1), 225-241.
Fredricks, J. A. (2012). Extracurricular participation and academic outcomes: Testing the over-scheduling hypothesis. Journal of Youth And Adolescence, 41(3), 295-306.
Gkiotsalitis, K., & Stathopoulos, A. (2016). Demand-responsive public transportation re-scheduling for adjusting to the joint leisure activity demand. International Journal of Transportation Science and Technology, 5(2), 68-82.
Güldür, B.B. (2020). Hentbol sporcularının serbest zaman ilgilenim ve benlik algısı düzeyleri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). Bartın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bartın.
Gürbüz, B., Çimen, Z., ve Aydın, İ. (2018). Serbest zaman ilgilenim ölçeği: Türkçe formu geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 16(4), 256-265.
Havitz, M. E., & Dimanche, F. (1999). Leisure involvement revisited: Drive properties and paradoxes. Journal of Leisure Research, 31(2), 122-149.
Havitz, M. E., Kaczynski, A. T., & Mannell, R. C. (2013). Exploring relationships between physical activity, leisure involvement, self-efficacy, and motivation via participant segmentation. Leisure Sciences, 35(1), 45-62.
Himelfarb, I., Lac, A., & Baharav, H. (2014). Examining school-related delinquencies, extracurricular activities, and grades in adolescents. Educational studies, 40(1), 81-97.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri: kavramlar, teknikler ve ilkeler (27. Baskı). Nobel Yayınevi.
Knifsend, C. A., & Graham, S. (2012). Too much of a good thing? How breadth of extracurricular participation relates to school-related affect and academic outcomes during adolescence. Journal of Youth And Adolescence, 41(3), 379-389.
Kocaer, G. (2018). Beden eğitimi ve spor öğretmenleri ve adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutum, serbest zaman ilgilenim ve rekreasyon faaliyetlerine yönelik fayda düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Bartın ili örneği) (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
Lee, D., & Trail, G. (2011). The influence of personal values and goals on cognitive and behavioral involvement in sport. Journal of Sport Management, 25(6), 593-605.
Li, J., Zeng, B., & Li, P. (2021). The influence of leisure activity types and involvement levels on leisure benefits in older adults. Frontiers in Public Health, 9, 659263.
Lin, Y. S., Huang, W. S., Yang, C. T., & Chiang, M. J. (2014). Work–leisure conflict and its associations with well-being: The roles of social support, leisure participation and job burnout. Tourism Management, 45, 244-252.
Newland, L. A., Lawler, M. J., Giger, J. T., Roh, S., & Carr, E. R. (2015). Predictors of children’s subjective well-being in rural communities of the United States. Child Indicators Research, 8(1), 177-198.
Nkuba, M., Hermenau, K., & Hecker, T. (2019). The association of maltreatment and socially deviant behavior-Findings from a national study with adolescent students and their parents. Mental Health & Prevention, 13, 159-168.
Paggi, M. E., Jopp, D., & Hertzog, C. (2016). The importance of leisure activities in the relationship between physical health and well-being in a life span sample. Gerontology, 62(4), 450-458.
Schaefer, D. R., Khuu, T. V., Rambaran, J. A., Rivas-Drake, D., & Umaña-Taylor, A. J. (2022). How do youth choose activities? Assessing the relative importance of the micro-selection mechanisms behind adolescent extracurricular activity participation. Social Networks.
Serdar, E. (2021). Serbest zaman engelleri ile ilgilenim arasındaki ilişki: Fitness merkezi katılımcıları üzerine bir araştırma. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(1), 49-61.
Yetim, G., ve Argan, M. (2018). Boş zaman ilgilenim faktörleri ile fitness merkezine yönelik tatmin ve sadakat arasındaki ilişki. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 49-62.
Yönet, E. (2018). Lise öğrencilerinin sportif serbest zaman ilgilenim, dijital oyun bağımlılığı ve yaşam kalitesi düzeylerinin araştırılması (Doktora Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.