Jacques Ranciére’in İmge Felsefesi: Estetik İmgenin Diyalektiği

Öz Bugün imgelerin ne oldukları ve işlevleri hakkındaki söylemlere baktığımızda, imgelerin, ‘imge ve sözcük’ arasında süregiden çekişmeden bağımsız kendi doğaları hakkında konuşulduğu gerçeğiyle karşı karşıya kalıyoruz. Bu çalışmada, tanımlanan alana ilişkin uygun bir yer ve kuram, dolayısıyla eleştirel bir tavır bulma amacını taşıyarak Jacques Rancière’in imgelerin ne olduklarına ilişkin görüşleri ele alınacaktır. Rancière, estetik rejim olarak adlandırdığı modernizm ve sonrasında ortaya çıkan sanata ilişkin bütün görüntü rejimlerinin aslında yaşam ve sanat arasında bir ortaklık arayan bir programın parçası olduğunu iddia ediyor. Rancière günümüzde imgelerden başka bir gerçeklik olmadığını temellendirmeye çalışan teorik bakışın da aslında temsili rejime karşı çıkan aynı programdan kaynaklandığını öne sürüyor. Bu makale’de imgelerin ilişkili oldukları bağlamdan kopuk kendilerine özgü bir gerçeklikleri olup olmadığı tartışılacaktır. Bu amaçla, estetik rejimi hazırlayan imgelerin daha önceki formüle edilme biçimlerine değindikten sonra, estetik imgenin farklı fazlarına tanıklık edeceğimiz Roland Barthes, Stéphen Mallermé ve Peter Behrens’in imgelerine ve imge kuramlarına başvuracağız.

Anahtar Kelimeler:

Estetik İmge, Duyulurun Paylaşımı, Imago, Uyuşmazlık, Temsil

PDF

___

ABY, Warburg (2000). Der Bilderatlas: Mnemosyne. Gesammelte Schriften, Sayı. II.1, Derleyen Martin Warnke ve Claudia Brink, Berlin: Akademie Verlag.

BARTHES, Roland (1980). La Chambre Claire. Editions de l’Etoile, Je Seuil: Gallimard.

BARTHES, Roland (1996). Camera Lucida: Fotoğraf Üzerine Düşünceler, çev. Reha Akçakaya, İstanbul: Altıkırkbeş Yayınları.

BRECHT, Bertold (2017). War Primer, çev. John Willett, Londra ve New York: Verso Yayınları.

DERANTY, Jean-Philippe (2010). Jacques Rancière: Key Concepts, Durham: Acuman Yayınları.

DERRIDA, Jacques (1982). Dissemination, çev. Barbara Johnson, Chicago: Chicago Üniversitesi Yayınları.

DERRIDA. Jacques (1986). Antonin Artaud: Dessins et portraits. Paule Thèvenin ile. Paris: Gallimard.

FREUD. S. (1919/1984) “The Uncanny” (Das Unheimliche), S. Freud, Art and Literature, Derleyen Albert Dickson, Harmondsworth: Penguin Kitapları.

GEBAUER, Gunter ve WULF, Christoph (1992). Mimesis: Culture-Art-Society, çev. Don Reneau, Berkeley, Los Angeles, Londra: Kaliforniya Üniversitesi Yayınları.

LUCRETIUS (1968). The Way Things Are, The De Rerum Natura of Titus Lucretius Carus, çev. Rolfe Humphries, Bloomington, Indianapolis: Indiana Üniversitesi Yayınları.

NIETZSCHE, Friedrich (2015). Tarihin Yaşam için Yararı ve Sakıncası. çev. Mustafa Tüzel, İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.

RANCİÈRE, Jacques (2006). Estetik Bilinçdışı, çev. Kenan Sarıalioğlu, İstanbul: Ara-lık Yayınları.

RANCİÈRE, Jacques (2008). Görüntülerin Yazgısı (Le destin des images, 2003), çev. Aziz Ufuk Kılıç, İstanbul: Versus Kitap.

RANCİÈRE, Jacques (2016). Sinematografik Masallar, çev. Tacettin Ertuğrul, İstanbul: Küre Yayınları.

SAYIN, Zeynep (2002). İmgenin Pornografisi, İstanbul: Metis Yayınları.

ŞİRAY, Mehmet (2014). “Aristoteles’in Poetika Adlı Eserinde Mimesis Kavramının Sınırları Üzerine Bir Soruşturma: Taklit mi Temsil mi?” Cogito: Aristotelesçilik, Sayı: 78.

WOODWARD, Kathleen (1991). Aging and Its Discontents, Indianapolis, Bloomington: Indiana Üniversitesi Yayınları.