Bu makale dingin bir fert ve toplum oluşturma konusunda Nursî’nin fikirleri ve düşüncelerinin analizi üzerinde odaklaşmaktadır. Nursî’nin toplum modeli, dini esas alan, inancın merkezde olduğu ve bütün muamelelerde Allah rızasının esas tutulmasının lazım geldiği ve münafese eden (iyilikte yarışan) bir toplum-dur. Çünkü din fıtrattır ve gerçek anlamda dini yaşayan bir toplumda fıtrat dinginlik kazanır, ilahî ruh canlanır, fıtrat tekâmül elde eder ve millet en ideal bir toplum haline gelir. Nursî dini fıtrî bir ihtiyaç olarak görmekte hem fert hem de toplumun mükemmelliği ve yeteneklerinin inkişaf etmesinin en hayati unsuru olarak dini kabul etmektedir. İman insana sorumluluk yüklemektedir. Bundan dolayı insanın gerçek anlamda milletine fedakârlıkta bulunması dini duygunun insanda hâkim olmasına bağlıdır. İslam dünyasını bir araya getiren, toplumdaki fertleri kaynaştıran en büyük iksir dindir. Dinin toplumda ihmal edilmesi toplumu dağıtan ve onu kaoslara sürükleyen en büyük neden olmuş-tur. Sık sık Risale-i Nur’da Esmâ-i Hüsnâ’nın fonksiyonerliğine atıfta bulunan Nursî evrendeki cazibeyi Allah’ın Vedûd isminin tecellisi olarak tefsir etmekte-dir. O halde evrendeki gezegenlerin cazibe kanunu ile fezada devran etmesi ve ahenkli bir birlik oluşturması toplumlar için bir örnek olmalıdır. Toplumları bir arada tutma, onları ahenk içinde yaşatma Vedûd isminin tecellisine yani toplum fertlerinin birbirlerini sevmesine bağlıdır. Bu isim toplum fertleri tara-fından ne kadar davranışlarda yansıtılırsa toplumdaki bağlar da o derece kuv-vetli ve ahenk o derece sarsılmaz olur. Nursî’nin cihat hakkındaki düşüncesi, ayetlerin tarihi bağlamları ve dinin merkezi ilkelerini esas almaktadır.

The article focuses on the idea and opinion of Nursî about the formation of a peaceful society. According to Nursî; betterments in the welfare and capability of people and the community are brought about to produce a peaceful and libertarian environment; and this is the environment in which the duties of the people are fulfilled. Nursî hence emphasized the importance of calmness in the individual and society and showed that faith and Islamic values carry out great functions. According to him, religion is a way of life in agreement with nature. For this reason Nursî’s community model is one that is based on religion and centered around belief as well as Allah’s consent to determine the correct actions when dealing with the outer and inner world. Sometimes Nursî referred to the functionality of God’s attributes in the Risale-i Nur as means of expounding the harmony in the universe and as a reflection of Allah’s name “Vedûd”. Thus, macro and micro cosmic entities in the universe have gravitational forces in synchrony and fine tuning which can be considered as portends and which constitute an amazing unity which should be a good ex-ample for human societies. To keep communities together, to enable them to live in harmony and for people to love one another depends on the reflection of Vedud’s name. Whenever this name is reflected by individuals in communities then connections in communities become powerful and unity arises. Nursî’s opinion about jihad takes into consideration historical contexts and the very central principles of religion.