Hadis Öğretim Üyesi Dr. Mustafa Öztoprak, Bedîüzzamân Saîd Nursî’nin Hadis Anlayışı adlı kitabını Bediüzzaman’ın Risale-i Nur adı verilen eserlerinde hadisle ilgili görüşlerini eleştiriye tahsis etmiştir. Müellif kitabının giriş kısmında Türkiye’deki dinî cemaatler hakkında genel bilgiler verdikten sonra cemaatlerin hadise yaklaşımından söz etmekte, birinci bölümde Bediüzzaman’ın hayatı, eserleri, ilmî kişiliği, tasavvufî yönü ve Risale-i Nur eserleri hakkında bilgi vermekte, eserin en hacimli kısmını oluşturan ikinci bölümünde ise Bediüzzaman’ın peygamber, sünnet ve ehl-i beyt kavramlarına yaklaşımından, isnada yönelik uygulamalarından ve hadisleri anlamaya yönelik görüşlerinden bahsetmektedir. Özellikle kitabın ikinci bölümünde Bediüzzaman’ın hadisle ilgili bazı görüşlerini eleştirmektedir. Kitabının önsözünde bir taraftan muarızlarının kendisini kıyasıya eleştirdiklerini kaydederken, diğer taraftan Nur cemaatinin de sorgulama yapmadan Bediüzzaman’ın görüşlerini kabul ettiklerini ileri sürmekte; eserini de Bediüzzaman’ın hadis yönünün ilmi anlamda incelemek için yazdığını belirtmektedir. Ancak kitabında bazı konularda önyargılı davrandığını gösteren açıklamaları bulunmaktadır.

Hadith Faculty Member Dr. Mustafa Öztoprak has allocated Bediuzzaman Said Nursi’s book, Bedîüzzamân Saîd Nursî’nin Hadis Anlayışı, to criticize Bediuzzaman’s views on hadith in his works called Risale-i Nur. After giving general information about the religious communities in Turkey, in the introduction part of the book, the author talks about the approach to the events of the communities. In the second part, he talks about Bediuzzaman’s approach to the concepts of prophethood, sunnah, and ahl al-bayt, his practices on isnad, and his views on understanding the hadiths. Especially in the second part, he criticizes Bediuzzaman’s hadith views. In the preface of his book, while noting that Bediuzzaman’s opponents criticize him fiercely, on the other hand, he claims that the Nur community accepted Bediuzzaman’s views without questioning him. He also states that he wrote his work to examine Bediuzzaman’s hadith approach in a scientific sense. However, there are statements in his book that show that he is biased on some issues.